Survivor

Survivor

Το 1969 ο Σίντνεϊ Πόλακ γυρίζει την ταινία - δράμα "Σκοτώνουν τα άλογα όταν γεράσουν". Η ιστορία θυμίζει έντονα το... survivor, ως προς την φιλοσοφία βέβαια, όχι ως προς την σκληρότητα της ταινίας. Όλα πάντως είναι ίδια:

- Διαγωνισμός με χρηματικό έπαθλο. Στην ταινία υπάρχει μαραθώνιος χορού με έπαθλο 1.500 δολάρια, Στο τηλεοπτικό, έχουμε μαραθώνιο αγωνίσματων για 100.000 ευρώ.

- Κατάρρευση. Τόσο στην ταινία, όσο και στο τηλεοπτικό στήθηκαν αρένες όπου οι διαγωνιζόμενοι πεινούν, υποφέρουν σωματικά, μάχονται πέραν των δυνάμεών τους, διαπληκτίζονται μεταξύ τους, οι αδύναμοι αποχωρούν, οι συνθήκες γίνονται όλο και πιο αντίξοες κ.ο.κ.

- Ο χρόνος. Τόσο ο χορός όσο και το survivor, διεξάγονται επί μέρες, είναι δηλαδή ένα θέαμα διαρκείας. (Στην ταινία η περιγραφή μιας υπόκωφης παρακμής συγκλονίζει, στο τηλεοπτικό δεν νομίζω, απλά χαβαλές να γίνεται).

- Κοινό. Στην ταινία τα έσοδα έρχονται από τα εισιτήρια των κατοίκων της περιοχής που απολαμβάνουν από τις κερκίδες του γηπέδου, ακριβώς την κατάρρευση των χορευτών, ή επιλέγουν ένα ζευγάρι για να το υποστηρίξουν. Παρομοίως στο τηλεοπτικό έχουμε κοινό (του καναπέ), που επιλέγει πρόσωπα για να υποστηρίξει ή παρακολουθεί (τρώγοντας πίτσα), την πείνα τους.

- Οργανωτές: Στην ταινία κάποιοι έξυπνοι οργανώνουν τον μαραθώνιο χορού για να βγάλουν χρήματα, στο τηλεοπτικό ακριβώς στην ίδια λογική, είναι οι Τούρκοι παραγωγοί που με 400 υπαλλήλους παρακαλώ βγάζουν χρήματα.

- Κρίση. Τόσο στην ταινία όσο και στο τηλεοπτικό οι κοινωνίες βρίσκονται σε βαθιά οικονομική κρίση και αξιακή κρίση, με αποτέλεσμα απελπισμένοι άνθρωποι, να σπεύδουν πρόθυμοι είτε να διαγωνιστούν είτε να παρακολουθήσουν το θέαμα, ενώ άλλοι σπέυδουν να απολάυσουν το δράμα τους.

Η ταινία προτάθηκε για 9 όσκαρ (πήρε τελικά ένα), στο τηλεοπτικό ποιος νοιάζεται; Με την θεαματικότητα στην πρώτη θέση ας πάρουν και το χρυσό βατόμουρο.