Τηλεόραση και αλήθειες

Υποβλήθηκε από ουτις στις Πέμ, 16/04/2020 - 22:19.

Μα, πως την πάτησα σαν εντελώς ανυποψίαστος; Ζώντας επί 23 συνεχόμενες ημέρες μέσα στο σπίτι έγινα θύμα της τηλεοπτικής εικονικής πραγματικότητας, σε τέτοιο βαθμό ώστε να την... πιστέψω!

Τι γνωρίζω; Ότι το μεγαλύτερο μέρος αυτού που περιγράφει η τηλεόραση ΔΕΝ ισχύει. Έχει άμετρη υπερβολή και απέχει από τις πραγματικές διαστάσεις της αλήθειας.

Μετά από 23 μέρες στο σπίτι όμως και βλέποντας συστηματικά τα δελτία ειδήσεων είχα ξεχαστεί και κυρίως είχα πιστέψει ότι έβλεπα

Ξαφνικά, αναγκάστηκα να ξεκινήσω για τη γενέτειρά μου λόγω υποχρεώσεων. Δεν είχα μαζί μου ταυτότητα, μόνο την άδεια οδήγησης. Οι τηλεοράσεις μιλούσαν για πρόστιμα, αφαιρέσεις πινακίδων και επιστροφές. Περίπου βέβαιος ότι τελικά θα με γύρναγαν πίσω ξεκίνησα.

Στο κέντρο της Αθήνας η κίνηση ήταν φυσιολογική. Λιγότερη από το συνηθισμένο αλλά δεν καταλάβαινες ότι υπάρχει απαγόρευση. Σκέφτηκα ότι τα μπλόκα θα ήσαν στην εθνική οδό. Πράγματι στα πρώτα διόδια, με σταμάτησαν Ένας ευγενικός νεαρός αστυνομικός με ρώτησε που πάω και αν έχω πρόθεση να επιστρέψω, "Όχι δεν θα επιστρέψω" τον διαβεβαίωσα οπότε χωρίς να μου ζητήσει χαρτιά με άφησε να προχωρήσω.

Στα επόμενα διόδια, δεν με σταμάτησαν καν τα πέρασα λες και δεν υπήρχε έλεγχος. Σκέφτηκα να δω τι γίνεται στο παλιό οδικό δίκτυο και κατέβηκα στην παλαιά εθνική οδό. Έκανα 120 χιλιόμετρα μέχρι να φτάσω στον προορισμό μου χωρίς να δω ούτε εναν αστυνομικό.

Τότε συνειδητοποίησα γιατί ενώ δεν ζούμε την εικονική πραγματικότητα που μας περιγράφει η τηλεόραση, όλα πάνε καλά. Πρώτον γιατί παντού είδα ανθρώπους να προσέχουν.

Η κίνηση ήταν ελάχιστη, όλοι κρατούσαν αποστάσεις. Και δεύτερον γιατί οι υγειονομικές αρχές επεμβαίνουν αμέσως σε κάθε κρούσμα ιχνηλατώντας τις επαφές τους και αποκόπτοντας την μετάδοση του.

Μετά από εγκλεισμό 23 ημερών, είδα με τα μάτια μου ότι οι πολίτες έχουν συμβάλλει κατά πολύ στο να περιορίσουμε τη πανδημία. Δεν ήταν τα μέτρα που τους ανάγκασαν αλλά η απόφαση τους να βοηθήσουν.