Σωτηρία δεν μπορεί να υπάρξει
Δυο πράγματα μου έχουν μείνει από αυτό που ζούμε εδώ και 5 χρόνια στην Ελλάδα και που το ονομάζουν "πολιτική".
Το πρώτο είναι η αδιανόητη ανικανότητα των πολιτικών να κάνουν τη δουλειά! Οι περισσότεροι από αυτούς σε όλη τους τη ζωή κάνουν μόνο πολιτική. Πήραν την σκυτάλη από την οικογένεια (παππού, πατέρα κ.λ.π.) και πριν καν εργαστούν κάπου, εκλέχτηκαν εύκολα με βάση το όνομα και το πελατολόγειο.
Οι άνθρωποι αυτοί, αν τους δώσεις ένα περίπτερο, σε δυο εβδομάδες θα το έχουν κλείσει. Και τώρα εμφανίζονται διαχειριστές στις τύχες της Ελλάδας ολόκληρης... Η απάντηση είναι: Δεν κυβέρνησαν ποτέ, πάντοτε λεηλαούσαν τους πόρους της χώρας. Επιπλέον, στήνοντας ένα πελατειακό κράτος, δημιούργησαν ένα τέρας που από ένα σημείο και μετά ήταν (και είναι) αδύνατον να υποτάξουν.
Το δεύτερο που με έχει αφήσει άφωνο είναι η υποτέλεια των ΜΜΕ. Σε μια εποχή που θα μπορούσαν να πρωταγωνιστούν με προτάσεις, αποκαλύψεις, σπουδαίες αναλύσεις, είναι μέρος του προβλήματος: Μεγαλώνουν την παρακμή, δουλοπρεπή με τους ανίκανους πολιτικούς, προωθούν την αμάθεια, το κιτς, το τίποτα.
Το μόνο που έχει απομείνει ως δράση στην Ελλάδα είναι οι τακτικισμοί. Οι πολιτικοί υποκρίνονται ότι πράττουν και τα ΜΜΕ υποκρίνονται ότι είναι αδέσμευτα. Πώς να σωθεί μια χώρα με τέτοιες συνθήκες; Είναι αδύνατον.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
