Πέντε χρόνια πριν

Δεν έχω πειστεί, όμως, μέσα από την πολιτική του διαδρομή, ότι είναι ο πιο κατάλληλος για Πρόεδρος της Δημοκρατίας για τρείς λόγους: Δεν  αντιστάθηκε στις “σειρήνες” του πελατειακού κράτους, χειρίστηκε με ανεπάρκεια μια από τις μεγαλύτερες κρίσεις της σύγχρονης ιστορίας μας, το Δεκέμβριο του 2008, και τέλος δεν εκφράζει τη θέση της Ελλάδας στη ενωμένη Ευρώπη με τον τρόπο που εγώ θα επιθυμούσα.
 
Πίστευα πάντα ότι στη δεδομένη χρονική συγκυρία ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα ήταν καλύτερο να  μην είναι  πολιτικό πρόσωπο. Φοβάμαι ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε μια μεγάλη ευκαιρία να επιλέξει μια σπουδαία Ελληνίδα ή έναν σπουδαίο Έλληνα από την κοινωνία των πολιτών για να σηματοδοτήσει πράγματι την ελπίδα ότι κάτι καινούργιο γεννιέται στην Πατρίδα μας.

Είναι δεδομένο ότι ο κ. Προκόπης Παυλόπουλος θα εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Θα τον συγχαρώ, ελπίζοντας να διαψεύσει τις όποιες αμφιβολίες μου. Εύχομαι πραγματικά να είναι ένας πολύ καλός Πρόεδρος. 

Δεν θα προσέλθω στην ψηφοφορία γιατί σε προσωπικό επίπεδο δεν θέλω να τον καταψηφίσω". 

Σήμερα, πέντε χρόνια μετά, προσωπικα πιστεύω ότι ο κ. Μητσοτάκης, έχοντας προγραμματίσει την πολιτική του συνέχεια, είχε πάρει ημερολόγιο και μολύβι και είχε υπολογίσει ότι:

α) Θα έχει κερδίσει την αρχηγία της ΝΔ, λίγους μήνες μετά.

β) Θα γίνει πρωθυπουργός, όποτε γίνουν βουλευτικές εκλογές.

γ) Θα πρέπει ως πρωθυπουργός πια, να έχει ελεύθερη την θέση του Προέδρου ώστε να εδραιώσει την πολιτική συναινέσεων που θέλει πάση θυσία να εφαρμόσει (ενώνοντας και όχι χωρίζοντας...).

Σκεφθείτε: Για ποιο λόγο ένας απλός βουλευτής να πάρει το βάρος μιας τέτοιας αποδοκιμασίας αν δεν έχει προβλέψει τα παραπάνω; Όταν προτείνει δηλαδή το νέο Πρόεδρο, να μην έχει την εύκολη κατηγορία ότι το κάνει ενώ έχει ψηφίσει τον προηγούμενο;