Η βαθυπλουτη που σκεφτόταν να αυτοκτονήσει
Νιώθει κανείς μια βαθιά αμηχανία όταν περπατώντας σε έναν κεντρικό δρόμο βλέπει έναν εξαθλιωμένο να προβάλλει μια αναπηρία του για να προσελκύσει το ενδιαφέρων αγνώστων και να βοηθηθεί.
Κάποιοι εξ αυτών θα πεθάνουν έχοντας χρήματα στα στρώματα τους, απόδειξη ότι αυτή ήταν η καθημερινότητα που μπορούσαν να ζήσουν. Δεν ήταν τα χρήματα δηλαδή αλλά πως να νιώθουν ζωντανοί.
Δεν ξέρω για πιο λόγο αλλά την ίδια αμηχανία ένιωσα όταν είδα αποσπάσματα της συνέντευξης Χάρι - Μέγκαν στην Όπρα. Θεώρησα ότι έκαναν ακριβώς το ίδιο: Έβγαλαν κάποιες "αναπηρίες" τους και αποτάθηκαν στο άγνωστο κοινό με το χέρι απλωμένο: Δώστε!
Η συνέντευξη πουλήθηκε από την ¨Οπρα για 9 εκατ. δολάρια, ένα διαφημιστικό 30 δευτερολέπτων πουλιόταν 330.000 δολάρια, ενώ υπήρχε μια ακόμη σοβαρή διαφορά: Ο ανάπηρος συνήθως είναι ρακένδυτος, το πριγκηπικό ζεύγος φορούσε Armani των 6.000 δολαρίων, γραβάτα των 400 ευρώ, παπούτσια των 1,200 κ.ο.κ.
Το τελικό συναίσθημα από την προσεκτικά δουλεμένη συνέντευξη που στην πραγματικότητα ήταν όλη στημένη και με πολλές πρόβες, ήταν η ΟΡΓΗ. Γεννήθηκες εκ λάθους μέσα στον ατέλειωτο πλούτο. Μορφώθηκες, δεν δούλεψες ποτέ, όμως δεν το αντέχεις γιατί σε κυνηγούν οι κίτρινες φυλλάδες, δεν μπορείς να πας πουθενά μόνος. Έχεις επιλογή: Άνοιξε την πόρτα και φύγε.
Τι νόημα έχει όμως φεύγοντας να μυξοκλαίς ότι ήθελες κάποια στιγμή να αυτοκτονήσεις, ότι ρώταγαν τι χρώμα θα βγει το παιδί σου (;), και ένα σωρό αήθη κουτσομπολιά εναντίον αυτών ακριβώς που σου πλήρωναν την ζωή στα μεταξωτά; Τι νόημα έχει επίσης να δώσεις τόσο υλικό στον κίτρινο τύπο που υποτίθεται ότι σε κυνηγά εκ γενετής;
Χάρι και Μέγκαν δεν θέλουν να φύγουν απλώς από το Παλάτι. Να το χτυπήσουν θέλουν. Το γιατί έχει απάντηση: Πάνω σε αυτό να δουν τι δουλειά θα κάνουν από εδώ και πέρα στη ζωή τους.