Οι απόψεις του κ. Μαραντζίδη
Γράφει ο Νίκος Μαραντζίδης καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης: "Η χώρα μας χαρακτηρίζεται από το σύνδρομο της «αντιπολίτευσης χωρίς έλεος».
Από ένα, δηλαδή, μονότονο «όχι σε όλα» (και κυρίως σε αυτά που έχουν πολιτικό κόστος ή που ξεβολεύουν) που είναι βαθιά ζημιογόνο.
Πρόκειται για τον φαύλο κύκλο της πόλωσης. Δεκαετίες τώρα, κάθε αντιπολίτευση επιτίθεται λυσσαλέα στην κυβέρνηση, ιδιαίτερα στα θέματα εκείνα όπου αισθάνεται πως έχει μεγάλο μέρος της κοινής γνώμης με το μέρος της ή έστω μπορεί να βρει ευήκοα ακροατήρια.
Μετά, όταν έρχεται στη διακυβέρνηση, «ανακαλύπτει» τον πολύπλοκο χαρακτήρα των προβλημάτων. Μόνο τότε, υποκριτικά, επικαλείται τη συναίνεση και την ανάγκη σοβαρού διαλόγου χωρίς δημαγωγίες...".
Ποια είναι η λύση κατά τον κ. Μαραντζίδη; Ο εκλογικός νόμος να μην δίδει αυτοδύναμες κυβερνήσεις ώστε να γίνει αναγκαστική η συνεργασία περισσότερων πολιτικών χώρων. Είναι μια άποψη που στην πράξη έχει πλήρως αποτύχει.
Όλες οι κυβερνητικές συνεργασίες είχαν ένα και μόνο ένα χαρακτηριστικό: Κάθε κόμμα μετέτρεπε τα υπουργεία πού ήλεγχε σε βιλαέτια και νομοθετούσε χωρίς να δίδει λόγο ούτε στον πρωθυπουργό.
Ο κ. Μαραντζίδης "ξεχνά" την βασική αιτία του προβλήματος. Δεν έχουμε μια "αντιπολίτευση χωρίς έλεος", αλλά και πάντα χωρίς σχέδιο. Από εκεί ξεκινούν όλα. Τα κόμματα φθείρουν όποιον κυβερνά επινοώντας ανύπαρκτες αιτίες και γνωρίζουν ότι δεν χρειάζεται να σχεδιάσουν το καλό για την χώρα ώστε να φτάσουν στην εξουσία.
Αυτό έκανε και ο Τσίπρας. Έφθειρε τους προηγούμενους και όταν πήρε την εξουσία δεν είχε ιδέα τι να την κάνει. Ούτε και τώρα έχει. Και επειδή ο κ. Μαραντζίδης υποστηρίζει με σθένος την επιστροφή του στην πρωθυπουργία ας μας πει: Γιατί επί σχεδόν 5 χρόνια η ομάδα Τσίπρα (και όχι η Αριστερά) δεν διόρθωσε τίποτε από αυτό που καταγγέλλει; Και γιατί ακόμα και σήμερα εκπροσωπεί απολύτως το "όχι σε όλα" (και χωρίς σχέδιο);