Λάθος αντιπολίτευση με Μητσοτάκη

Ο κ. Μητσοτάκης όπως πολλές φορές έχω γράψει εισήλθε στην πολιτική σκηνή ως ένας εντελώς καινούργιος παίκτης που δεν μπορείς να τον αντιμετωπίσεις με παλιές μεθόδους.

Τα χαρακτηριστικά του είναι συγκεκριμένα και πρέπει κανείς να τα συνυπολογίσει αν θέλει να σταθεί απέναντι του. Ποια είναι αυτά;

1. Η σκληρή προετοιμασία για ότι επιδιώκει. Ο κ. Μητσοτάκης όταν κατήλθε ως υποψήφιος πρόεδρος της ΝΔ μας ξάφνιασε. Πολλοί νομίζαμε ότι απλώς κατεβαίνει για να δυναμώσει πολιτικά.

Απεδείχθη ότι είχε προετοιμάσει την νίκη του και μάλιστα την είχε πια εξασφαλισμένη. Την προανήγγειλε τότε προβλέποντας και τα ποσοστά! 

Το ίδιο κάνει και τώρα ως πρωθυπουργός. Προετοιμάζει διαρκώς κάθε του βήμα δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Γι αυτό και διορθώνει εύκολα ότι πάει στραβά.

2. Διαφοροποιείται εντελώς από τον παλαιοκομματισμό. Γνωρίζει ότι μόνο έτσι θα κάνει την διαφορά και θα εισπράττει την επιδοκιμασία των πολιτών. Δεν ψεύδεται λοιπόν, έχει σχέδια για τα πάντα (αν και πολλά καθυστερούν λόγω της γραφειοκρατίας που δεν την έχει περιορίσει παντού). Έτσι έχει καταφέρει η Ελλάδα να έχει πλέον ορατή διαδρομή, μεγάλα έσοδα και να μπορεί να κάνει εξοπλισμούς ή να ενισχύει την κοινωνία εν μέσω πολλαπλών κρίσεων.

Μπορούν τα κόμματα της αντιπολίτευσης να αντιμετωπίσουν τον κ. Μητσοτάκη με γραφικές ατάκες (Μητσοτάκης ΑΕ - ο καταστροφέας - ο απερχόμενος πρωθυπουργός - αυτός που ευθύνεται για τα πάντα κ.ο.κ). Δεν γίνεται θα το δουν στην κάλπη.

Τι ξέρει λοιπόν ο πρωθυπουργός; Ότι με τέτοια αντιπολίτευση θα ξανακερδισει τις εκλογές αν συνεχίσει να είναι προσεκτικός, ειλικρινής και να ενισχύει την κοινωνία όσο καλύτερα γίνεται.

Να γιατί δεν κάνει πρόωρες εκλογές, ούτε αλλάζει τον εκλογικό νόμο. μη αφήνοντας τίποτε στην τύχη ξέρει που βαδίζει και θα δικαιωθεί. 

Για δε την αντιπολίτευση το μόνο που έχω να πως είναι ότι θα πρέπει μετά τις επερχόμενες ήττες στις κάλπες και αφού πουν πάλι ψέματα για τις αιτίες που έχασαν και πάλι (ο λαός δεν έχει καταλάβει, έχει παρασυρθεί, τα ΜΜΕ δεν μας στήριξαν να γίνουν γνωστές οι θέσεις μας και άλλα ευτελή) θα πρέπει να αποφασίσουν: Θα αλλάξουν επιτέλους τακτική ή θα συνεχίσουν στη λογική της δεκαετίας του 80