Κοιτώντας τον χρόνο να φεύγει αστραπιαία

Υποβλήθηκε από ουτις στις Σάβ, 30/12/2023 - 10:23.

Μόλις χθες σκεπτόμουν την συμμετρία του χρόνου: Ήταν το 2020 και μου άρεσε σαν αριθμός. Μόλις χθες. Γιατί μετά από 24 ώρες είμαι μπροστά στο ημερολόγιο που γράφει 2024.

Όπως έγραψε και ο Καβάφης: "Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασε η ώρα. Δώδεκα και μισή. Πώς πέρασαν τα χρόνια".

Σκέπτομαι πως μέχρι τα 35 του κάθε άνθρωπος μετρά την διαδρομή του μέρα - μέρα. Νομίζει ότι ο χρόνος είναι στάσιμος. Μετά εβδομάδα - εβδομάδα, Αργότερα μήνα - μήνα και σίγουρα μετά τα 55 χρόνο με το χρόνο.

Όλοι οι άνθρωποι αργούν να διαπιστώσουν την φοβερή ταχύτητα του χρόνου που σαδιστικά "μικραίνει" την ζωή μας. Και έρχονται οι απολογισμοί μάλλον κάπως αργά. Κυρίως η διαπίστωση ότι κάποια που αφήσαμε για αργότερα, τώρα δεν υπάρχει ο χρόνος να γίνουν...

Υπάρχουν όμως και αυτά που ο χρόνος δεν μπορεί να νικήσει. Αν παρατηρήσουμε την ανθρώπινη διαδρομή, θα δούμε ότι πάντοτε μα πάντοτε, ήταν η εξουσία και το χρήμα που κυριαρχούσαν. Και πίσω από αυτά, όλα τα δεινά τους, όπως πόλεμοι, βία από άνθρωπο σε άνθρωπο, κατάφωρες αδικίες, αγριότητα.

Θέλω να πω ότι ο Πούτιν δεν διαφέρει από τον Στάλιν, ούτε ένα Fund που παίρνει σπίτια θυμάτων του καπιταλισμού από τους φεουδάρχες της της τότε εποχής. Φυσικά Πούτιν και Fund υπάρχουν και στα χαμηλά της κοινωνίας από αυτόν που σου κλέβει το ποδήλατο μέχρι αυτόν που σε συκοφαντεί, σε αδικεί. Παντού η εξουσία και το χρήμα καθορίζουν συμπεριφορές.

Ο χρόνος φεύγει λοιπόν αλλά όπως έχει πει και ο Καζαντζάκης, "μια αστραπή η ζωή μας, μα προλαβαίνουμε". Και το μεγάλο ερώτημα που μπορεί να έχει κανείς και το 2020 αλλά και το 2024, δηλαδή κάθε χρόνο, είναι: Τι κάνω ώστε να "προλάβω"; Δεν υπάρχει μια απάντηση για όλους. Ο κάθε άνθρωπος θέλει να προλάβει διαφορετικά πράγματα.

Εγώ αυτό που μπορώ να πω μπροστά στη νέα χρονιά είναι να μην αδικούμε, να μην είμαστε άπληστοι και να προσέχουμε, να αγαπάμε τους δικούς μας ανθρώπους αλλά και τον εαυτό μας. Γιατί αν δεν αγαπάμε εμείς οι ίδιοι τους εαυτούς μας, πως έχουμε την απαίτηση να μας αγαπήσουν άλλοι; Χρόνος υπάρχει.