Κοινωνία σε εμφύλιο
Μόλις ένα μήνα μετά από την εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ (στις 25 Ιανουαρίου 2015) έγινε οριστικά σαφές τι είναι αυτό που θα εκπροσωπεί ο ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση: Ακυβερνησία.
Καταλάβαμε ότι μια ομάδα στο Μαξίμου θα επινοεί ανύπαρκτες αντιπαραθέσεις και θα διχάζει την ελληνική κοινωνία ώστε να συγκρατεί το δικό της εκλογικό ποσοστό στην κοινωνία, για να παραμένει στην εξουσία ΧΩΡΙΣ να κυβερνά.
(Δεν χρειάζεται, επείγει να κερδίζονται οι επικοινωνιακές μάχες, έτσι δεν πήραν και τις εκλογές;).
Τι δεν είδαμε τότε. Δεν είδαμε ότι αυτή η δήθεν κυβέρνηση της δήθεν αριστεράς πολύ σύντομα θα εξόντωνε με φορο-επιδρομή επιχειρήσεις, αγρότες, μικρομεσαίους, ελεύθερους επαγγελματίες και κάθε άλλον επινοώντας ανάμεσα στα άλλα και έναν φρικτό κρυφό φόρο μέσα από τις ασφαλιστικές εισφορές.
Σήμερα μπορούμε ψύχραιμα να κάνουμε μια ρεαλιστική αποτίμηση: Τι είναι αυτό που ζούμε; Που έχουμε φτάσει από τον ΣΥΡΙΖΑ των φόρων και των σκιαμαχιών; Απαντήσεις υπάρχουν και μάλιστα είναι πολλές (φτωχοποίηση, μια αγορά που πεθαίνει, τράπεζες καταστραμμένες, κανένα μέλλον κ.ο.κ.). Υπάρχει όμως μια καταστροφή που είναι κορυφαία. Ιδού ποια είναι, πάντα κατά την ταπεινή μου γνώμη:
Ζούμε έναν πρωτοφανή κατακερματισμό του κοινωνικού και οικονομικού ιστού στην Ελλάδα. ΟΛΟΙ κλέβουν, παρανομούν, ή κοιτούν μόνον τον εαυτό τους, δεν ενδιαφέρονται για τίποτε και κανέναν άλλον. Έτσι ΑΜΥΝΟΝΤΑΙ!
Πρώτο η κυβέρνηση - διώκτης: Κυνηγά τους πάντες με κατασχέσεις, ποινικά, ασφυξία μέσω φορολογικών ενημερότητων και Τειρεσία, εικονικών φόρων. Κλέβει τον μη έχοντα, δεν τηρεί το Σύνταγμα, ΠΑΡΑΝΟΜΕΙ συστηματικά. Μέσα σε 20 μήνες τα 2 εκατ. οφειλε΄των Δημοσίου έγιναν 4,3 εκατ! Παράλληλα ψεύδεται καθημερινά επιβεβαιώνοντας ότι η μη ηθική είναι πρακτικά εφικτή και χωρίς κόστος.
Μετά οι πολίτες. Δεν πληρώνουν φόρους, κλέβουν το ΦΠΑ, προσλαμβάνουν part time όσους εργάζονται 12ωρα, ιδρύουν εταιρείες στην Κύπρο και αλλού, γίνονται μετανάστες. Όλα αυτά και πολλά άλλα γιατί δεν βγαίνουν οικονομικά, καταστρέφονται.
Υπάρχουν κι άλλοι, με ακόμα χειρότερες πρακρικές: Κλέβουν γέροντες και περίπτερα, δέρνουν στον δρόμο για μια τσάντα, πουλάνε ναρκωτικά και λαθραία τσιγάρα, εκβιάζουν, δολοφονούν. Η βία έγινε διέξοδος.
Φτάσαμε λοιπόν η ελληνική κοινωνία να έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας πόλης που ηχούν οι σειρήνες για επερχόμενο βομβαρδισμό. Τρέχουν όλοι να διασώσουν εαυτόν και δεν έχει καμία σημασία πως θα το καταφέρουν, ούτε αν θα επιβιώσει ο διπλανός τους.
Σε αυτήν την κοινωνία διάλυσης μας έφτασαν αυτοί που δήθεν κυβερνούν. και είναι ότι χειρότερο έχουν "καταφέρει" σε μια Ελλάδα που έχει πάψει να ονειρεύεται, μόνο αγωνιά.