Κερδίζοντας (μόνο) μικρές μάχες

Υποβλήθηκε από ουτις στις Πέμ, 08/12/2016 - 20:23.

Mέσα στην απόγνωση των ημερών που χαρακτηρίζονται από ανικανότητα, σύγχυση, αγριανθρωπισμό και κυρίως κανένα ορατό μέλλον, υπάρχουν ευτυχώς μικρές αλλά τόσο σπουδαίες νησίδες ανθρωπιάς που δίνουν ελπίδα.

Μόνο υπερηφάνεια μπορεί να νοιώσει κανείς για την απόφαση της Ελληνικής Δικαιοσύνης να μην εκδώσει στην Τουρκία τους στρατιωτικούς που έχουν ζητήσει πολιτικό άσυλο.

(Οι άνθρωποι αυτοί βιώνουν ήδη το ξεκλήρισμα των οικογένειών τους αφού ο Ερντογάν απέλυσε τις γυνάικες τους και κατάσχεσε τα σπίτια τους από τα οποία τους έκανε έξωση για να βρεθούν κυριολεκτικά στον δρόμο. Φανταστείτε τι θα περίμενε τους ίδιους αν τους στέλναμε στις φυλακές του).

Μια δεύτερη είδηση ελπίδας είναι η διαχείριση της τραγωδίας της ποδοσφαιρικής ομάδας Τσαπεκοένσε. Κανείς από τους 19 νεκρούς παίκτες της δεν είχε γαννηθεί στην πόλη αυτή και όμως το αεροπορικό ατύχημα γέννησε σπουδαία ανθρώπινα συναισθήματα: Στην ομάδα δόθηκε το κύπελλο του Κόπασουδαμερικάνα, παίκτες προσφέρθηκαν να παίξουν εντελώς δωρεάν σε αυτήν (ένας ο Ροναλντίνιο), η ομάδα δεν θα υποβιβάζεται για τρία χρόνια, μια βαθιά συγκίνηση έχει εξαπλωθεί παντού στην παγκόσμια αθλητική κοινότητα και όχι μόνο.

Μια τρίτη είδηση έρχεται από την Εκκλησία. Φτωχοί άνθρωποι συνδράμουν στην προσπάθεια της, να παραθέτει γεύματα - πάλι - σε φτωχούς. Όπως αποκάλυψε προσωπικά ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, μια γυναίκα από την Κύπρο προσέφερε ένα ασημένιο σερβίτσιο για να πουληθεί ώστε να βρεθούν χρήματα για τους απόρους, ενώ μία άλλη από την Πτολεμαΐδα έστειλε λίγα ευρώ από το υστέρημά της.

Χάνουμε όλες τις μεγάλες μάχες για να διορθωθούν οι αδικίες και οι ανισότητες αυτού του κόσμου αλλά - ευτυχώς - εξακολουθούμε να κερδίζουμε πολλές μικρές μάχες, χωρίς να χρειαζόμαστε βέβαια τους πολιτικούς γι αυτό...