Ζωή, αν θυμηθείς, πάρε και κανά τηλέφωνο
Σε όλα τα υπουργικά γραφεία υπάρχουν τα λεγόμενα "κόκκινα τηλέφωνα". Είναι συσκευές για αποκλειστική, άμεση επικοινωνία μεταξύ των υπουργών, ακόμα και του πρωθυπουργού.
Οι αριθμοί είναι τριψήφιοι και ο απώτερος σκοπός είναι το χρονικό κέρδος. Κάποια επείγοντα αλλά και κάποια απόρρητα, μπορούν να ειπωθούν αμέσως, στις ασφαλείς αυτές γραμμές.
Όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις αξιοποιούσαν τα "κόκκινα τηλέφωνα" κυρίως για να επιλύονται διαφορές μεταξύ των υπουργών, ώστε να διευκρινίζονται άμεσα παρεξηγήσει και να διορθώνονται καταστάσεις. Στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχει η κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, που δεν φαίνεται να έχει αντιληφθεί την αξία της γρήγορης συνεννόησης μακράν της δημοσιότητας.
Παράδειγμα η διαμάχη της με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη κ. Πανούση. Αντί να σηκώσει το "κόκκινο τηλέφωνο" και να μιλήσει λίγα λεπτά μαζί του, ώστε να βρουν από κοινού τι πρέπει να γίνει με τους ένστολους της Βουλής , έχουμε μια επικοινωνία με... εκατέρωθεν δηλώσεις στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα, έκδοση ανακοινώσεων και άλλα ανόητα και επουσιώδη.
Μάλιστα όλα τα παραπάνω γίνονται βαρύγδουπα, με βαρυσήμαντες δηλώσεις λες και έχει ενεργοπιηθεί η επίλυση του Κυπριακού και επιτέλους ξεκίνησαν τα σχετικά διαγγέλματα.
Αν καταλαβαίνω σωστά εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ ή δεν μιλούν ούτε μεταξύ τους, ή όταν παρέλαβαν τα υπουργεία δεν τους ενημέρωσε κανείς ότι τα "κόκκινα τηλέφωνα" είναι για τη σοβαρή δουλειά, όχι διακοσμητικά. Όσο για την κυρία Ζωή Κωνσταντοπούλου, ας καταλάβει ότι στην δημοσιότητα βγάζεις ένα θέμα όταν δεν μπορείς πια να το λύσεις παρασκηνιακά.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
