Βιβλία στους κάδους

Βιβλία στους κάδους

Είδα μια τηλεοπτική συνέντευξη αστέγου ο οποίος ίδρυσε στην Αθήνα (οδός Πειραιώς 132) βιβλιοπωλείο στο οποίο πωλούνται βιβλία προς 1 και 2 ευρώ. Όποια ώρα και να πάει κανείς θα δει εκεί, 20-30 άτομα να διαλέγουν και να αγοράζουν.

Προσέξτε τώρα: Ο άστεγος ετών 71 σήμερα, προέρχεται από μεσοαστική οικογένεια (ο πατέρας του ήταν οδοντίατρος), είναι απόφοιτος του Οικονομικού Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, είχε δικό του σπίτι κι όμως: Βρέθηκε κυριολεκτικά στο δρόμο.

Όπως είπε, την πρώτη νύχτα δεν έψαξε να βρει που θα κοιμηθεί αλλά περπατούσε συνεχώς και με ένταση μέχρι τα ξημερώματα. Το πρωί, πήγε σε κατάστημα φίλων για να πλύνει τα χέρια του και να τον κεράσουν έναν καφέ. 

Εξήγησε ότι πολλοί άστεγοι δεν πάνε στα συσσίτια ούτε δέχονται ρούχα από οργανωμένες δομές γιατί ντρέπονται. Είπε επίσης πως ακόμα και σήμερα του είναι αδιανόητο να μην κοιμάται κάποιος σε ένα κρεβάτι. 

Εντυπωσιακή ήταν η αποκάλυψη του πως κατέληξε να φτιάξει βιβλιοπωλείο. Ψάχνοντας στους σκουπιδοτενεκέδες διαπίστωσε ότι καθημερινά έβρισκε δεκάδες βιβλία. Τα έπαιρνε λοιπόν και τα πωλούσε στο Μοναστηράκι. "Εισέπραττα 5-10 ευρώ την ημέρα και είχα για να φάω" θα πει. Όμως τα βιβλία στους κάδους ήσαν τόσα πολλά που σκέφτηκε να τα πουλά απευθείας ο ίδιος.

Τι έσωσε το εγχείρημα του; Μια ανάρτηση στο Facebook. Βρέθηκε ένας που πρόσφερε τον χώρο δωρεάν (λειτουργεί χωρίς ρεύμα και νερό), ενώ σύντομα άρχισε η προσέλευση δεκάδων συνανθρώπων που αποφάσισαν να στηρίξουν.

Τα τελικά συμπεράσματα; α) Οποιοσδήποτε μπορεί ξαφνικά να βρεθεί στο δρόμο. β) Τα βιβλία δεν τα θέλουμε στη βιβλιοθήκη αλλά στον κάδο (βρήκε και σπάνιες εκδόσεις) γ) Μετά το σοκ της άστεγης ζωής το μεγάλο όνειρο είναι ένα σπιτάκι με φως. Και είναι όνειρο ενός ελεύθερου πια ανθρώπου που έχει απαλλαγεί από τα υλικά της ζωής.