Από τη δεξίωση στα όπλα
Πολλές φορές έχω περιγράψει με βαθιά απογοήτευση αλλά και περιφρόνηση, την ανεπάρκεια των ΜΜΕ σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Ακριβώς την περίοδο που θα έπρεπε να πρωτοστατούν και μεταδίδουν το φως σε κάθε τι, συμβάλλουν στην γενική συσκότιση.
Το κάνουν καλώντας τους ίδιους ασήμαντους ανθρώπους στα πάνελ (πάλι και πάλι και πάλι...), δεν τολμούν να αλλάξουν την καθημερινή ατζέντα των ειδήσεων μιλώντας για τα ίδια με τους υπόλοιπους (από το πρωί επαναλμβάνουν τις ίδιες γνωστές πια ειδήσεις και με την ίδια σειρά) κ.ο.κ.
Υπάρχει και κάτι χειρότερο. Όχι μόνο δεν μεταδίδουν τι λέει ο Τσόμσκι αλλά τι λεει ο... Πολάκης, έχουν και αποδεδειγμένη αδυναμία να διαχειριστούν ακόμα και μια τηλεοπτική συζήτηση.
Το τελευταίο οδυνηρό παράδειγμα αυτής της ανεπάρκειας - αδυναμίας το έζησα ως τηλεθεατής στο δελτίο ειδήσεων του Alpha. Καλεσμένος ο Έλληνας πλοίαρχος του "Αδριάς" και θέμα η παρολίγον σύγκρουση στα Ίμια το 1996.
Αφού άκουσα το πολύ ενδιαφέρον ότι όλα τα ελληνικά πληρώματα ήσαν αποφασισμένα να εμπλακούν σε σύρραξη "για να ξεμπερδεύουμε" έχοντας φοβερό ενθουσιασμό και πλεονέκτημα των θέσεων, ο πλοίαρχος ξεκίνησε να πει κάτι σπουδαίο:
"'Απέναντί μας ήταν το τουρκικό πλοίο "Καρανταγί". Λίγα χρόνια πριν, με το πλοίο αυτό είχαμε στενή συνεργασία στον αποκλεισμό της Γιουγκοσλαβίας στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ. Με τους αξιωματικούς αυτού του πλοίου είχαμε βρεθεί πολλές φορές στο ίδιο τραπέζι σε γεύματα, εκδηλώσεις, δεξιώσεις...".
Ο Σρόϊτερ και ο Βερύκιος βρέθηκαν μπροστά σε μια κορυφαία δημοσιογραφική στιγμή! Πώς χτυπάς ανθρώπους που σχεδόν τους ξέρεις οικογενιακά; Πώς τους αξιολογούσες τότε, την περίοδο της ηρεμίας; Ναι, το εθνικό καθήκον υπερβαίνει κάθε τι άλλο αλλά εκέινη την δραματική στιγμή που θα χτυπήσεις ανθρώπους που έχεις κάτσει στο ίδιο τραπέζι και έχεις ανταλλάξει φιλοφρονήσεις πιθανόν και τηλέφωνα, πως την περιγράφεις;
Τεντώθηκα για να ακούσω κάτι από τα παραπάνω σπουδαία, αλλά ατύχησα. Ο Βερύκιος διέκοψε τον ομιλητή και έκλεισε την συζήτηση γιατί "τελείωνε ο τηλεοπτικός χρόνος". Πέρασαν σε άλλο θέμα κι αυτό ήταν όλο.
Ούτε κατάλαβε ο Βερύκιος τη σπάνια πλευρά της στρατιωτικής δραστηριότητας που του πρόσφερε ως θέμα ο Έλληνας πλοίαρχος, ούτε θα μπορούσε φυσικά να την διαχειριστεί. Καληνύχτα σας.