Ένα Βατερλό ίσως μας αφυπνίσει
Kάθε σοβαρά σκεπτόμενος άνθρωπος - υπάρχουν και τέτοιοι στην Ελλάδα - διερωτάται αν και πως η χώρα θα μπορέσει να ξεπεράσει την ολική χρεοκοπία που βιώνει.
Μια χρεοκοπία που δεν περιορίζεται στα άδεια ταμεία της χώρας αλλά επεκτείνεται στο χρεοκοπημένο πολιτικό σύστημα, στα χρεοκοπημένα ΜΜΕ, ακόμη και στους χρεοκοπημένους πολίτες που εξουθενωμένοι δεν έχουν δυνάμεις να αντισταθούν πια.
Κατά τη γνώμη μου ο ΣΥΡΙΖΑ θα παραδώσει σύντομα το πνεύμα. Πώς να σχολιάσει κανείς την είδηση ότι η Ελλάδα δεν είχε χρήματα για να πληρώσει το ΔΝΤ και υπεξαίρεσε τη συνδρομή της προς αυτό για να συμπληρώσει το ποσό;
Πώς να σχολιάσει κανείς τη δήλωση Βαρουφάκη ότι έχουμε χρήματα για 15 ακόμα ημέρες; Οι άνθρωποι δεν έχουν ούτε τώρα σχέδιο, δηλαδή σχέδιο ολίγων ημερών και θα εφαρμόσουν κάποιο σχέδιο ετών;
Πιστεύει κανείς ότι η χώρα θα ανακάμψει όταν το σύνολο του πολιτικού φάσματος έχει αποδειχθεί ελεεινά ανίκανο; Νομίζω ότι πολύ σύντομα θα υπάρξουν ισχυρές κινήσεις για κυβέρνηση εθνικής ανάγκης και αμέσως μετά θεωρώ πολύ πιθανή μια σεισμική αναδιάταξη του πολιτικού σκηνικού με νέα κόμματα και νέα πρόσωπα.
Σήμερα δεν υπάρχουν ούτε τα πρόσωπα αυτά, ούτε κινήσεις για νέα κόμματα. Μπορούν όμως να γεννηθούν αστραπιαία όταν γίνει ολοφάνερο ότι πιάσαμε πάτο και έρχεται το οριστικό τέλος. Πλησιάζουμε σε ένα τρομερό Βατερλό, με γενικευμένη στάση πληρωμών, φόρους που δεν θα εισπράττονται, ανάπτυξη που δεν θα έρχεται, μια βιβλική καταστροφή που μοιραία θα μας αφυπνίσει ως Έθνος.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
