Ένας κόσμος χωρίς ιδέες
Ο πλανήτης Γη βρίσκεται σε νευρική κρίση. Κύρια αιτία είναι η θλιβερή διαπίστωση ότι για πρώτη φορά στην κοινωνία των ανθρώπων δεν υπάρχει.... σχέδιο. Μέχρι πριν λίγες δεκαετίες φιλόσοφοι υποστήριζαν διεξόδους, πολιτικά και κοινωνικά κινήματα ότι μπορούν να κατανείμουν καλύτερα τον πλούτο.
Πριν λίγες δεκαετίες μπορούσες να είσαι αριστερός και αυτό κάτι να λέει. Μπορούσες να είσαι σοσιαλιστής και κάτι να λέει. Μπορούσες να ενταχθείς σε κινήματα όπως των οικολόγων, ή να εντάσσεσαι σε εθελοντικά κινήματα (και αυτό κάτι να λέει).
Σήμερα ο πλανήτης Γη ζει ένα πρωτοφανλες αδιέξοδο. Με την οικονομία να έχει επιβληθεί και να μοιράζει τον πλούτο σε όλο και λιγότερους και την πολιτική να μην έχει λόγο ύπαρξης, έρχεται και το κερασάκι στην τούρτα: Πρόσωπα σαν την Χίλαρι Κλίντον και τον Ντόλαντ Τραμπ να διεκδικούν την ηγεμονία του πλανήτη!
Αν παρακολουθούσε κανείς την προεκλογική αντιπαράθεση των δυο αυτών ανθρώπων θα έμενε έκπληκτος. Οι μισές ατάκες τους είναι μηνύσιμες και θα έπρεπε να κάθονται στο εδώλιο του δικαστηρίου για συκοφαντική δυσφήμιση. Οι υπόλοιπες είναι τραγικές, δεν λέγονται ούτε στα καφενεία από τους τρελούς του χωριού.
Η κρίση αξιών παρατηρείται σε μια εποχή που η ανθρωπότητα έχει Πανεπστήμια, τα πάντα υπάρχουν στο Διαδίκτυο, υποτίθεται ότι ο λεγόμενος "κοινός νους" έχει κατακτηθεί.
Οι εκλογές στις ΗΠΑ αποδεικνύουν ότι η κατάσταση είναι πολύ χειρότερη από ότι φανταζόμαστε. Ένας κλόουν που δεν έχει άποψη για τίποτε και μια γυναίκα πρώην Προέδρου που απαιτεί να εκλεγεί και αυτή (και αργότερα γιατί όχι και το παιδί της;).
Ζούμε σε μια εποχή που τίποτε δεν είναι στην θέση του και πρώτα από όλα οι ιδέες.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
