Ο Νίκολας Πένι, διευθυντής της National Gallery του Λονδίνου, διατυπώνει μια διαφορετική πρόταση, στους Κυριακάτικους Times, σχετικά με τα γλυπτά του Παρθενώνα.
Δεν νομίζω ότι το να τα γυρίσουμε απλά πίσω θα ήταν μια πολύ καλή κίνηση, αλλά θεωρώ ότι το Βρετανικό Μουσείο θα ήταν ανοιχτό στο να μοιραστεί τα Ελγίνεια Μάρμαρα, αρκεί να μη γίνει έμμονη ιδέα το σε ποιον ανήκουν πραγματικά.
Προσωπικά δεν θα μου άρεσε να τα σκέφτομαι να ταξιδεύουν μπρος-πίσω σε όλον τον κόσμο, αλλά σίγουρα το Βρετανικό Μουσείο έχει ώς έναν βαθμό αναγνωρίσει τη βαθιά σημασία που έχουν για την Ελλάδα. Έχει πρακτικά τεθεί υπό σκέψη ότι ορισμένα εξ αυτών θα μπορούσε να τα δανείσει εκεί (στην Ελλάδα), αρκεί να μη γίνουν πιόνια πολιτικής εκμετάλλευσης.
Πολλοί πιστεύουν ότι είναι εξ ορισμού το αυθεντικό πλαίσιο, αλλά αν επιστρέφονταν στην Ελλάδα δεν θα τοποθετούνταν στο μνημείο λόγω της μόλυνσης. Ακόμη κι αν βρίσκονταν εκεί, το μνημείο είναι ερείπιο και αυτά είναι πολύ κατεστραμμένα, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τα δει κάποιος όπως ήταν στην αρχική τους θέση. Αυτός είναι ένας συναισθηματικός μύθος, η ιδέα ότι μπορεί κάποιος να γυρίσει το ρολόι προς τα πίσω.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
