Οι ταινίες «At the End of the Tunnel» (Στο τέλος της σήραγγας), «Sami Blood» (Το αίμα των Σάμι) και τα ντοκιμαντέρ «Dolores» και «Becoming Who I Was» απέσπασαν τις κορυφαίες διακρίσεις στο 43ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σιάτλ (SIFF), διακρίσεις που προέρχονται από το κοινό και από την κριτική επιτροπή στις ταινίες που συμμετέχουν στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα.
Τα βραβεία απονεμήθηκαν στη διάρκεια τελετής που πραγματοποιήθηκε στον πύργο «Space Needle» του Σιάτλ. Στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Σιάτλ, στην πολιτεία Ουάσινγκτον των ΗΠΑ, σε 25 μέρες (18 Μαΐου - 11 Ιουνίου) προβλήθηκαν 400 ταινίες από 80 χώρες και τις παρακολούθησαν 155.000 θεατές. Το SIFF επισκέφθηκαν περισσότεροι από 350 κινηματογραφιστές, ηθοποιοί και επαγγελματίες της κινηματογραφικής βιομηχανίας.
Το δράμα εποχής της Αμάντα Κέρνελ «Sami Blood», συμπαραγωγής Σουηδίας, Νορβηγίας και Δανίας, αναδείχθηκε από την κριτική επιτροπή καλύτερη ταινία του μακροβιότερου και μεγαλύτερου σε διάρκεια Φεστιβάλ Κινηματογράφου στις ΗΠΑ.
«Sami Blood».
Η κριτική επιτροπή επέλεξε να βραβεύσει την ταινία «για την όμορφη και εξαίρετη απεικόνιση του αγώνα να ανακαλύψεις ποιος είσαι, εξαιτίας ή παρά της προέλευσής σου». Τα μέλη της κριτικής επιτροπής εξήραν, επίσης, τη σπάνια παρουσίαση σκανδιναβικών τοπίων σε κινηματογραφικό έργο.
Ηρωίδα της ταινίας είναι η Έλε Μάργια, ένα 14χρονο κορίτσι στη Σουηδία του 1930, κόρη της κοινότητας των Σάμι, των ιθαγενών της Σκανδιναβίας, οι οποίοι έζησαν νομαδικά κοντά στη φύση, μιλούσαν τη δική τους γλώσσα και είχαν αναπτύξει στενές σχέσεις με τα ζώα και τις φυσικές δυνάμεις.
Το «Becoming Who I Was» των Τσανγκ Γιονγκ Μουν και Τζιν Τζίον από τη Νότια Κορέα, επιλέχθηκε ως το καλύτερο ντοκιμαντέρ από την Κριτική Επιτροπή του Φεστιβάλ. Η ταινία απεικονίζει τη ζωή του Angdu, τη μετενσάρκωση ενός Θιβετιανού μοναχού, που έζησε πριν από 1500 χρόνια.
«Becoming Who I Was».
Το φιλμ του Αργεντίνου Ροντρίγκο Γκράντε «At the End of the Tunnel» αναδείχθηκε καλύτερη ταινία από την ψηφοφορία κοινού και κέρδισε, επίσης, το βραβείο σκηνοθεσίας. Το κοινό επέλεξε καλύτερο ντοκιμαντέρ το «Dolores» του Πέτερ Μπραντ.
Καλύτερος ηθοποιός από την ψηφοφορία του κοινού αναδείχθηκε ο Ντέιβιντ Τζονς για τον ρόλο του στην ταινία «I, Daniel Blake» (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Βέλγιο 2016).
Ντέιβιντ Τζονς.
Το κοινό ανέδειξε καλύτερη ηθοποιό τη Lene Cecilia Sparrok, για την ερμηνεία στην ταινία «Sami Blood», ενώ ψήφισε καλύτερη ταινία μικρού μήκους το «Defend the Sacred» του Κάιλ Μπελ (ΗΠΑ 2016).
Τέλος, στην Αντζέλικα Χιούστον απονεμήθηκε το βραβείο καριέρας στην υποκριτική.
Αντζέλικα Χιούστον.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
