Η δύναμη και η συνοχή του οραματικού κόσμου του διακεκριμένου ζωγράφου Σωτήρη Σόρογκα, οι οποίες φανερώνουν την ιδιότυπη τοπιογραφία της δικής του Ελλάδας, αποκαλύπτονται στην έκθεση «Σωτήρης Σόρογκας. Θαλάσσια ξύλα 2010 - 2016», που - λόγω της μεγάλης της επιτυχίας - παρατείνεται έως και την Κυριακή 2 Οκτωβρίου, στο Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη.
Σε επιμέλεια του διευθυντή του εικαστικού προγράμματος του Ιδρύματος Β & Μ Θεοχαράκη, Τάκη Μαυρωτά, η έκθεση περιλαμβάνει περισσότερους από 30 πίνακες μνημειακών διαστάσεων, κάρβουνο και ακριλικό σε μουσαμά, και συνοδεύεται από πολυσέλιδο ομότιτλο κατάλογο με όλα τα εκτιθέμενα έργα και κείμενα των Κικής Δημουλά, Ιουλίτας Ηλιοπούλου, Μαρίνας Λαμπράκη - Πλάκα, Τάκη Μαυρωτά και Τατιάνας Σπινάρη.
«Θεοφόρος συνάφεια φωτός, μύθου, ιστορίας και τόπου»
Ο ίδιος ο καλλιτέχνης γράφει χαρακτηριστικά στον ομότιτλο κατάλογο της έκθεσης: «Η ιστορία κάθε τόπου στην Ελλάδα συνυφαίνεται, τις περισσότερες φορές, τόσο με έναν αρχαίο μύθο που τον περιβάλλει, όσο και με την ύπαρξη ενός μυστηριώδους στις νοηματοδοτήσεις του απαστράπτοντος φωτός που τον προσδιορίζει. Τελικά, όπως άλλωστε έχει αναφερθεί, αυτή η θεοφόρος συνάφεια φωτός, μύθου, ιστορίας και τόπου συγκροτεί τα θεμελιώδη χαρακτηριστικά όλων των εκφάνσεων της ελληνικής τέχνης, από τον Όμηρο και την Αρχαία Τραγωδία, μέχρι σήμερα.
Ο Σεφέρης, με έναν λόγο σχεδόν μεταφυσικό, γράφει: “Υπάρχει ένα δράμα του αίματος πολύ πιο βαθύ, πολύ πιο οργανικό (σώμα και ψυχή), που, ίσως, αρχίζει να βλέπει όποιος νιώθει ότι, πίσω από το γκρίζο και το χρυσό υφάδι του αττικού καλοκαιριού, υπάρχει ένα τρομαχτικό μαύρο, πως όλοι μας είμαστε παιχνίδια αυτού του μαύρου”. Και αλλού: “Αβάστακτη, οδυνηρή σιωπή”, “Η μαύρη και αγγελική αττική μέρα”».
Με νοηματικό και συναισθηματικό υπόβαθρο
Από την πλευρά του, ο Τάκης Μαυρωτάς, τονίζει, μεταξύ άλλων: «Ο Σόρογκας είναι ένας σημαντικός εκφραστής της σύγχρονης τέχνης και της ελληνικής ιδιαιτερότητας, που, με το πολύτροπο έργο του, τις διασώζει, τις αναδεικνύει και τις προεκτείνει. Η τέχνη του έχει πάντα νοηματικό και συναισθηματικό υπόβαθρο, αποκαλύπτοντας τη νηφαλιότητα και τον φιλοσοφικό του στοχασμό.
Ο ζωγράφος, πλούσιος σε κατακτημένες εικαστικές εμπειρίες, δουλεύει με αισθήσεις και εικόνες μνήμης, παρεμβάσεις, μεταμορφώσεις ή αφαιρέσεις, αρνούμενος πεισματικά την υποταγή του στην αντιγραφή της πραγματικότητας. Στο έργο του, αποφεύγει κάθε είδους επιτήδευση, δίνοντας έμφαση στην απλότητα, την ισορροπία, το οξύ σχέδιο και την αρμονία. Η χειρονομία της κάθε του πινελιάς είναι λεπτή και αντισυμβατική, με αναγνωρίσιμο το προσωπικό του ύφος. Εκείνο, που τον ενδιαφέρει, είναι η λειτουργία της ζωγραφικής ως αδιαίρετου όλου, οδηγώντας μας στην αισθητική του θεώρηση, στη δική του απόλυτη ομορφιά, στην προσωπική του μορφική σύλληψη.
Τα έργα του έχουν ρυθμό, αρμονία, συνθετική ισορροπία, δύναμη και εκφραστική ελευθερία. Όπως τα καΐκια του, της τελευταίας του δουλειάς, τα οποία, ακινητοποιημένα πάνω στη γη και άλλοτε σε μια ακαθόριστη λευκή επιφάνεια, δίνουν την εντύπωση πλεύσης, αποκαλύπτοντας την επιθυμία του δικού του νόστου, του δικού του ατέλειωτου ταξιδιού. Οι βάρκες και τα καΐκια του κουβαλούν το όνειρο και την ψυχή των λαών της Μεσογείου...».
Πληροφορίες
Ίδρυμα Β. & Μ. Θεοχαράκη: Βασ. Σοφίας 9 & Μέρλιν - Αθήνα, τηλ.: 210 3611206. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα - Κυριακή: 10:00 - 18:00.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
