Δημιουργώντας μια αφήγηση της ιστορίας και της προσφοράς της θρυλικής τραγωδού και λυρικής τραγουδίστριας, της οποίας ο μύθος ζει και αποκτά όλο και μεγαλύτερη ένταση και λάμψη, το Ίδρυμα Θεοχαράκη παρουσιάζει την έκθεση «Μαρία Κάλλας: Ο μύθος ζει», την οποία θα εγκαινιάσει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, κ. Προκόπιος Παυλόπουλος, τη Δευτέρα 15 Μαΐου, στις 7.30 το απόγευμα.
Γνωστή στα πέρατα της Γης
«Η μουσική ξεκινάει εκεί που ο λόγος σταματάει. Αυτό είναι αλήθεια, αλλά, παρ’ όλο που η μουσική είναι κάτι πολύ μεγάλο για να συζητηθεί, μπορεί πάντα να υπηρετείται και να εκτιμάται με ταπεινότητα. Το τραγούδι, για μένα, δεν είναι μια πράξη περηφάνιας, αλλά απλώς μια απόπειρα να ανέλθω σε εκείνα τα ύψη, όπου τα πάντα είναι αρμονία» έλεγε η Μαρία Κάλλας, η οποία ήταν ένας ζωντανός μύθος, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή πριν από 40 χρόνια.
Χρυσή καδένα την οποία ο Αριστοτέλης Ωνάσης είχε διαρκώς περασμένη στον λαιμό του, όπου επικρέμονταν χρυσό μενταγιόν με την Παναγία και χρυσός κόφτης πούρων, δώρα της Κάλλας προς αυτόν.
Η όπερα, σύνθεση πολλών τεχνών, είναι η προσπάθεια της αναγέννησης να αναδημιουργήσει το είδος της αρχαίας αττικής τραγωδίας. Ορόσημα σε αυτή την προσπάθεια, οι μεγάλοι συνθέτες Monteverdi, Gluck και Wagner, που αναβάπτισαν την όπερα της εποχής τους στα νάματα της τραγωδίας. Καμία προσωπικότητα, στον 20ό αιώνα, δεν προσέφερε τόσα προς αυτήν την κατεύθυνση, όσα η μεγάλη λυρική καλλιτέχνις Μαρία Καλογεροπούλου, γνωστή στα πέρατα της Γης ως Μαρία Κάλλας.
Από μια μεγάλης συναισθηματικής αξίας συλλογή
Σε επιμέλεια των Φώτη Παπαθανασίου και Νίκου Χαραλαμπόπουλου, η έκθεση, που θα διαρκέσει έως τις 29 Οκτωβρίου, αποτελεί φόρο τιμής στη διασημότερη Ελληνίδα της σύγχρονης εποχής και περιλαμβάνει περισσότερα από διακόσια προσωπικά της αντικείμενα. Ο μεγαλύτερος αριθμός των αντικειμένων προέρχεται από την εντυπωσιακή συλλογή του Νίκου Χαραλαμπόπουλου, μια μεγάλης συναισθηματικής αξίας συλλογή που ο συλλέκτης κατόρθωσε να συγκεντρώσει στη διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών και η οποία διατρέχει τα σημαντικότερα χρόνια της ζωής της μεγάλης αοιδού: από την παρτιτούρα της «Traviata», έναν από τους πρώτους μεγάλους διεθνείς ρόλους της, όπου η Κάλλας, προκειμένου να αποστηθίσει ευκολότερα τον ρόλο της, είχε γράψει πάνω στο λιμπρέτο την ελληνική μετάφρασή του, μαζί με μέρος από το κοστούμι του ίδιου ρόλου, μέχρι το τελευταίο της κόσμημα, τον αγαπημένο της χρυσό σταυρό που φόρεσαν στη σωρό της, προκειμένου να καεί μαζί της, αλλά που, τελευταία στιγμή, αφαίρεσε κάποιο συγγενικό της πρόσωπο.
Πορτραίτο ελαιογραφία της Κάλλας, από τον ιταλό ζωγράφο Vandini, βασισμένο σε φωτογραφικό πορτραίτο της. Ο πίνακας αυτός αποτελεί το πρώτο πορτραίτο – από τα 7-8 που διέθετε η Κάλλας– και κοσμούσε, τόσο το σπίτι της στο Μιλάνο, όσο και τα επόμενα. Συνοδεύεται από καλλιτεχνική φωτογραφία της Κάλλας στην οποία πιθανότατα βασίστηκε ο ζωγράφος που το φιλοτέχνησε.
Πρόκειται για μία συλλογή, που περιλαμβάνει σχετιζόμενα με την τέχνη της αντικείμενα, όπως ποστίς από τα μαλλιά της, το οποίο φόρεσε σε διάφορους ρόλους της επί σκηνής, τα γάντια της εμβληματικής «Traviata» του Βισκόντι, παρτιτούρες, αλλά και τα βιβλία ρόλων, φορέματα από ρεσιτάλ της (μαζί και μέρος της τουαλέτας που φόρεσε στο ρεσιτάλ που έδωσε στο Ηρώδειο, μαζί με την εσάρπα της) και από τα κοσμικά πάρτι των χρόνων του Ωνάση, τσάντες, καπέλα κοσμήματα, πίνακες, έπιπλα κ.ά.
Γκρι ετόλ από µινκ, µε µανίκια. Η Κάλλας φορούσε σχεδόν πάντα τέτοιου είδους αξεσουάρ, προκειµένου να προστατεύεται από τυχόν κρυολογήµατα.
Εκτίθενται, για πρώτη φορά, η ταυτότητά της, το διαβατήριό της, τα μαλλιά της που χάρισε στον αγαπημένο της μπάτλερ, το πιστοποιητικό θανάτου της, το πρώτο της αυτόγραφο που υπέγραψε σε ηλικία 15 ετών μαζί με το τελευταίο της που υπέγραψε την παραμονή του θανάτου της, η ατζέντα της με ιδιόχειρα γραμμένες τις διευθύνσεις και τα τηλέφωνα όλων των προσωπικοτήτων που σχετιζόταν, άλμπουμ με πολλές προσωπικές της φωτογραφίες, καθώς και επιστολές του αρχείου της από γνωστούς μαέστρους και σκηνοθέτες που συνεργάστηκε, αλλά και πρόσωπα που συναναστράφηκε, όπως η Γκρέις Κέλι, η Δούκισσα του Ουίνδσορ, ο Λώρενς Ολίβιε κ.ά.
Χρυσή τσάντα «Bulgari» µε διαµάντια, της δεκαετίας του ’50. Λόγω της παλαιότητάς του σχεδίου της, φέρει το παραδοσιακό λογότυπο του οίκου, γραµµένο µε ‘U’, αντί του νεότερου ‘V’. Στο εσωτερικό της, έχει χρυσό κραγιόν και πουδριέρα.
Τέλος, εκτίθενται και αρκετά ενθυμήματα της ίδιας της Κάλλας, όπως ένα μαντήλι της μεγάλης σοπράνο του προηγούμενου αιώνα, Μαρίας Μαλιμπράν, την οποία θαύμαζε η Κάλλας, το αγαπημένο φλιτζάνι του Αριστοτέλη Ωνάση, αντικείμενα από τη θαλαμηγό του «Χριστίνα», προγράμματα από παραστάσεις κ.λπ. Την έκθεση συμπληρώνουν η περούκα της Μήδειας, η γούνα της και προσωπικές φωτογραφίες και επιστολές από την Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων.
TURANDOT, 1957Τελευταίο έργο του Puccini-έμεινε ημιτελές. Διαφημιστικό της ηχογράφησης στη Scala με Serafin. Η Κάλλας φωνητικά δεν έχει σχέση με την παλιά Turandot. Σημαντικό ότι βρίσκεται δίπλα της η Ε. Schwarzkopf - μοναδική συνεύρεση των δύο μέγαλων καλλιτεχνών.
Την έκθεση συνοδεύει ομότιτλος κατάλογος με κείμενα των Φώτη Παπαθανασίου και Νίκου Χαραλαμπόπουλου, ο οποίος περιλαμβάνει CD με τις καλύτερες άριες της Μαρίας Κάλλας.
Οι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα, μέσα από την εφαρμογή ξενάγησης Clio Muse APP, να περιηγηθούν ψηφιακά στην έκθεση και να γνωρίσουν τη Μαρία Κάλλας, μέσα από άγνωστες στο ευρύ κοινό ιστορίες για τη ζωή και το έργο της. Η εφαρμογή είναι διαθέσιμη δωρεάν σε Android και iOS συσκευές.
Το πρώτο αυτόγραφο της Μαρίας Κάλλας. Η φωτογραφία αυτή της 15άχρονης τότε Μαριάννας Καλογεροπούλου είχε αφιερωθεί στην πρώτη της δασκάλα τραγουδιού στην Ελλάδα, Μαρία Τριβέλλα, με το ακόλουθο κείμενο διατυπωμένο με ευγνωμοσύνη: “Στην αγαπημένη μου δασκάλα στην οποία οφείλω τα πάντα”. Το αυτόγραφο αυτό της Κάλλας, δημοσιευμένο ευρύτατα σε πλείστες όσες βιογραφίες και άρθρα, αποτελεί την πρώτη σωζόμενη ιδιόχειρη μαρτυρία της Κάλλας, και δείχνει την αποφασιστικότητα και την αυτοπεποίθηση της νεαρής Μαριάννας Καλογεροπούλου στην επίτευξη των καλλιτεχνικών της φιλοδοξιών, μια που είναι μάλλον ασυνήθιστο για μια νεαρή μαθήτρια να υπογράφει αυτόγραφα
Πληροφορίες
Ίδρυμα Θεοχαράκη: Βασ. Σοφίας 9 και Μέρλιν 1 - Αθήνα, 210 3611206. Διάρκεια έκθεσης: 15 Μαΐου - 29 Οκτωβρίου. Ώρες λειτουργίας: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη, Παρασκευή, Σάββατο και Κυριακή: 10:00 - 18:00, Πέμπτη: 10:00 - 20:00
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
