Εδώ και δέκα χρόνια, ο Kadir van Lohuizen -φωτορεπόρτερ του πρακτορείου Noor Images, περιδιαβαίνει στον κόσμο προσπαθώντας να κατανοήσει έναν άμεσο κίνδυνο: την άνοδο της στάθμης της θάλασσας και τη στεριά που βυθίζεται, αργά αλλά σταθερά, κάτω από τα νερά.
Προσφάτως, εξέδωσε το «After Us the Deluge: The Human Consequences of Rising Sea Levels», ένα λεύκωμα εξαιρετικών φωτογραφιών, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου.
Το νερό είναι το βασικό θέμα του van Lohuizen. «Συνήθως, ως φωτογράφος παίζεις με το φως. Γι’ αυτό το πρότζεκτ, δούλεψα με τις παλίρροιες.
Πρέπει να δουλεύεις με πολύ ακριβές πρόγραμμα για να φωτογραφίζεις στη διάρκεια της πλημμυρίδας.
Επιπλέον, γρήγορα συνειδητοποίησα ότι μπορείς να δεις περισσότερα από ψηλά στον αέρα απ’ ό,τι από το επίπεδο του εδάφους» εξήγησε.
Το ταξίδι του λευκώματος ξεκινά στη Γροιλανδία, όπου επιστήμονες μελετούν την τήξη των παγοκαλυμμάτων και το πώς αυτή επηρεάζει τη στάθμη της θάλασσας, ενώ οι κάτοικοι προσπαθούν να προσαρμοστούν στο φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Στην Τζακάρτα της Ινδονησίας, ένα αγόρι ισορροπεί επικίνδυνα πάνω σε μεγάλο κομμάτι τσιμέντου, όπου μόλις χωράει.
Παντού γύρω του, νερό· ο τοίχος που έχει χτίσει η κυβέρνηση της χώρας για να αντιμετωπίσει την άνοδο της στάθμης δεν έχει νόημα.
Λόγω άντλησης των υπόγειων υδάτων, η βόρεια Τζακάρτα βυθίζεται κατά περίπου 25 εκατοστά τον χρόνο -το 2050 εκτιμάται ότι μέρη της πόλης θα βρεθούν κάτω από το νερό.
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτό το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
