Με τη συμβολή του Βρετανικού Μουσείου, ένα άγαλμα 2.000 ετών που εικάζεται να απεικονίζει τη Θεά Περσεφόνη θα επιστραφεί στη Λιβύη.
Το άγαλμα είχε κλαπεί από την αρχαία πόλη της Κυρήνης, πρώην αρχαία ελληνική πόλη και καταχωρημένη ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO το 2011, κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου στη Λιβύη, αλλά εντοπίστηκε στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου, το 2013.
Το μαρμάρινο άγαλμα είναι εξαιρετικά καλά διατηρημένο ενώ σύμφωνα με δηλώσεις του Πίτερ Χίγκς -επιμελητή του Βρετανικού Μουσείου: «πρόκειται για ένα εκπληκτικό άγαλμα τριών τετάρτων, πολύ καλά διατηρημένο με μόνο λίγα δάχτυλα να λείπουν.
Είναι τεχνικά λαμπρό στον τρόπο που έχει χαραχθεί με έντονες λεπτομέρειες και άθικτο το πρόσωπο και χρονολογείται από τον δεύτερο αιώνα π.Χ».
Τα στοιχεία που το διακοσμούν όπως βραχιόλια φιδιών – σηματοδοτούν τη μετά θάνατον ζωή και την αναγέννηση – ενώ το ειδώλιο κούκλας που κρατάει στα χέρια της θυμίζει τα χαρακτηριστικά αντικείμενα που συμβολικά προσέφεραν ως αναμνηστικό στη μεταθανάτια ζωή.
«Το άγαλμα πιθανώς να είχε κατασκευαστεί για να τοποθετηθεί πάνω από έναν τάφο προσώπου με υψηλό κύρος στην κοινωνία», δήλωσε ο Χίγκς, ο οποίος ήταν μεταξύ των ειδικών που συμβουλεύτηκαν για την προέλευση του έργου.
Πολλά παρόμοια αγάλματα υπάρχουν σήμερα αλλά δυστυχώς δεν βρίσκονται σε καλή κατάσταση, συνήθως το μόνο που μένει είναι το κεφάλι. Η ποιότητα της επιφάνειας του αγάλματος της Περσεφόνης δείχνει πως πιθανότατα ανασκάφηκε πρόσφατα.
Το Βρετανικό Μουσείο έχει δεχτεί έντονη κριτική για την απροθυμία του να επιστρέψει στον τόπο τους πολλά από τα πολιτιστικά αντικείμενα που κρατά στις εκθέσεις του, πολλά από τα οποία λεηλατήθηκαν παράνομα κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας, ανάμεσά τους φυσικά και τα δικά μας Μάρμαρα του Παρθενώνα.
Ωστόσο, όπως δήλωσε ο Πίτερ Χίγκς: «σε αυτή την περίπτωση είχαμε ένα αίσιο τέλος, καθώς το άγαλμα θα επιστρέψει στη Λιβύη και αυτό πραγματικά είναι ένα υπέροχο συναίσθημα».
Χωρίς μέλλον και ο (μικρός) ΣΥΡΙΖΑ
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι φανερό ότι επιστρέφει στα ποσοστά του 2012 όταν οι δημοσκοπήσεις τον κατέγραφαν στο 3,5%.
Όπως συνέβη και με άλλα κόμματα (ΑΝΕΛ, Χρυσή Αυγή, Ποτάμι, Λεβέντης), ανέβηκε στο κύμα της διαμαρτυρίας, εκμεταλλεύτηκε την αντιμνημονιακή οργή της πλειοψηφίας (λόγω του Σαμαρά, αυτός το επινόησε) και έφτασε να γίνει κυβέρνηση.
