Η ομιλία Παπαδήμου στο υπουργικό συμβούλιο είχε ένα σοβαρό μείον. Δεν περιείχε ούτε μία λέξη για το πώς θα είναι η χώρα στην μετά μνημόνιο-2 εποχή. Το μοναδικό επιχείρημα του ήταν, ότι χωρίς το κακό μνημόνιο η χώρα θα ζήσει κάτι... πιο κακό! Από την άλλη και αυτοί που διαφωνούν με το μνημόνιο και δηλώνουν ότι θα το καταψηφίσουν, έχουν ως πραγματικό επιχείρημα τα νέα δεινά που έρχονται, αλλά ούτε αυτοί έχουν προτάσεις για έναν άλλο δρόμο εξόδου από την κρίση.
Το μνημόνιο είναι χειροπέδες στην λειτουργία της Ελλάδας για δύο λόγους:
1. Διότι η χώρα θα παρακολουθείται στενά. Κάθε τρίμηνο θα ελέγχονται τα πεπραγμένα της και αν δεν είναι αυτά που πρέπει ΔΕΝ θα εκταμιεύονται οι τρέχουσες δόσεις. Αυτό σημαίνει ότι η χώρα θα ζεί υπό καθεστώς απόλυτης ανελευθερίας. ΜΟΝΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ αυτό που ζει η χώρα τους τελευταίους μήνες: Μέτρα, εκβιασμοί, περικοπές.
2. Μετά τις εκλογές θα υπάρξει μια κυβέρνηση-υπάλληλος της τρόικας χωρίς πραγματικές αρμοδιότητες. Θα συντάσει μόνον τις οικονομικές εκθέσεις ανά τρίμηνο... Η Ελλάδα θα είναι ακυβέρνητη.
Είναι ολοφάνερο ότι αυτό που έρχεται με το νέο μνημόνιο είναι ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟ. Δεν μπορεί να λειτουργήσει.
Δυστυχώς το πολιτικό σύστημα δεν έχει άλλη πρόταση για να αποφύγει η χώρα το μοιραίο που θα είναι η οικονομική εξόντωσή της και μάλιστα μέσα στο 2012, αφού όλοι οι στόχοι θα αποτύχουν παταγωδώς.
Στο μεταξύ τρία άρθρα θα κληθεί, σύμφωνα με πληροφορίες, να ψηφίσει η Ολομέλεια της Βουλής την Κυριακή και πιο συγκεκριμένα το PSI, την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών και την εξουσιοδότηση στον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών να υπογράψουν την νέα δανειακή σύμβαση.
Η εξειδίκευση των μέτρων θα γίνει με εφαρμοστικό νόμο, ο οποίος πρέπει να έρθει στην Βουλή εντός δεκαπενθημέρου.
Οπως δήλωσε ο υπουργός Οικονομικών, Ευάγγελος Βενιζέλος, κατά την εισήγησή του στο υπουργικό συμβούλιο, το νομοσχέδιο για τη δανειακή σύμβαση και η συμφωνία για την ανταλλαγή των ομολόγων θα εισαχθεί αύριο και θα συζητηθεί στην αρμόδια Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων της Βουλής.
Ο Τραμπ και οι πανίσχυρες ΗΠΑ
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1945, οι χώρες της Δύσης αποφάσισαν να αφήσουν τις ΗΠΑ να ηγούνται ώστε σε παγκόσμιο επίπεδο πια να οικοδομηθεί η ευημερία με το άνοιγμα των αγορών και η υπεράσπιση της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Οι δημοκρατικές χώρες προχώρησαν σε σπουδαίες εμπορικές συμφωνίες, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν χώρες που είχαν καταστραφεί, δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ για να εξασφαλίζει την ειρήνη.
