Το πολιτικό σύστημα, πάντα ανίκανο να ανταπεξέλθει στα κρίσιμα ζητήματα που απασχολούν τη χώρα. Βυθιζόμαστε στην αδράνεια.

Οι μέρες είναι για την Ελλάδα εξαιρετικά κρίσιμες. Μετά το εγκληματικό λάθος να αναγγελθεί άνευ λόγου δημοψήφισμα, η χώρα βιώνει μια νέα σχέση με την Ε.Ε.  Εκτελεί , θέλει δε θέλει, τις εντολές της, χωρίς να μπορεί πια να παζαρέψει έστω το ελάχιστο. Οι Ευρωπαίοι ακούγοντας για δημοψήφισμα, στράφηκαν σε κάτι που το φοβόντουσαν. Να στείλουν την Ελλάδα εκτος ευρώ. Τότε, οι Ευρωπαίοι διεπίστωσαν ότι η Ελλάδα είναι εύκολη στον χειρισμό. Μπορείς να της επιβάλλεις τα πάντα - και αδιαμαρτύρητα να τα τηρει - αρκεί να την απειλείς με έξοδο από το ευρώ...

Με λίγα λόγια, σήμερα η Ελλάδα ζεί μια σκληρή πραγματικότητα. Δεν μπορεί μόνη της, πρέπει να εφαρμόζει σκληρά μέτρα λιτότητας κατ εντολήν.Σε ένα τέτοιο περιβάλλον, το πολιτικό σύστημα αποδεικνύεται τραγικά ανεπαρκές. Αδυνατεί να υπερασπιστεί τα συμφέροντα της ελληνικής κοινωνίας, πολύ περισσότερο να σταματήσει την λιτότητα που αποδομεί τον κοινωνικό ιστό της χώρας.

Ήδη το πολιτικό σύστημα παρά την μέγγενη της Ε.Ε. αδυνατεί ακόμα και να συγκροτήσει μια κυβέρνηση "εθνικής ενότητας", βυθίζοντας τη χώρα στην ακυβερνησία. Το τι συμβαίνει είναι απλό. Τα κόμματα έχουν οχυρωθεί στο στενό ιδιοτελές συμφέρον τους αδιαφορώντας για όλα τα υπόλοιπα. Ιδου:

• Το ΠΑΣΟΚ, θέλει μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα εφαρμόσει επακριβώς ότι θα έκανε αν ήταν κυβέρνηση μόνο του..!
• Η ΝΔ, φοβάται πως τώρα θα χάσει, όλα όσα κέρδισε με την αντιμνημονιακή πολιτική της. Γι  αυτό και προτείνει μια κυβέρνηση "ενότητας" χωρίς... αυτήν! Δεν θέλει δηλαδή στελέχη της να συμμετέχουν σε... μνημονιακές αποφάσεις που θα μετατρέψουν τη ΝΔ σε ένα άλλο... ΠΑΣΟΚ.
• Όλα τα υπόλοιπα κόμματα - πλην ΚΚΕ - είναι χωρίς πραγματικές προτάσεις. Είτε περιφέρονται γύρω από τους δυο πρωταγωνιστές αναζητώντας ρόλους ( ΛΑΟΣ-ΔΗΣΥ), είτε δεν εξηγούν πειστικά το που πάμε αν π.χ. γινουν άμεσα εκλογές.

Εν ολίγοις η Ελλάδα ζει ένα δράμα. Ούτε και τώρα, στις υπερ-κρίσιμες γι αυτήν στιγμές υπάρχει... σχέδιο! Τι θα γίνει με την λιτότητα; Με την ανάπτυξη; Με τα νέα μέτρα που ζητά η τρόικα; Με την κατάρευση της αγοράς; Ουδείς γνωρίζει, δεν υπάρχει σχέδιο! Το μόνο που απασχολεί το πολιτικό σύστημα είναι  η λεγόμενη κυβέρνηση "εθνικής ενότητας", να εξυπηρετεί το κομματικό συμφέρον ενός εκάστου. Άλλωστε αν κάποιος είχε σχέδιο γιατί να μην εφαρμοζόταν από τώρα μέσω της κυβέρνησης εθνικής ενότητας;

Τα παραπάνω πιστοποιούν ότι ακόμα και μετά τις εκλογές της 19ης Φεβρουαρίου, η Ελλάδα θα πορεύεται όπως πορεύτηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Με την νοοτροπία του "βλέποντας και κάνοντας".