Οι Ευρωπαίοι μας προσφέρουν χρόνο.Εμείς τον χάνουμε λόγω ανικανότητας...

Η Ευρώπη προσφέρει στην Ελλάδα δύο υπηρεσίες. Από τη μία "τακτοποιεί" τα οικονομικά της χώρας με νέα δάνεια και "κούρεμα" του χρέους. Από την άλλη παρέχει "τεχνογνωσία" για την επανίδρυση του ελληνικού κράτους και την αναδιοργάνωση θεσμών και πολιτικών. Ακόμα κι αν διαφωνεί κανείς αυτή είναι η μέθοδος.Η Ευρώπη να δώσει τον απαιτούμενο χρόνο ώστε η Ελλάδα να οργανωθεί σωστά και να προλάβει...

Δυστυχώς η Ελλάδα δεν φαίνεται να προλαβαίνει. Όλοι οι οικονομικοί δείκτες δείχνουν επιβάρυνση. Παρά την άγρια φορολογία, τα έσοδα μειώνονται. Παρά τις απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων και τις περικοπές συντάξεων και μισθών τα έξοδα αυξάνονται. Το πολιτικό σύστημα στο σύνολό του δεν έχει μάθει να κυβερνά δημιουργώντας πλούτο. Έχει μάθει μόνο να "σκορπά" δανεικά.

Έτσι η χώρα παρά την βοήθεια, αδυνατεί να βρεί την πορεία της. Η γραφειοκρατία, η ανοργανωσιά, η έλλειψη υποδομών, ο κομματισμός παντού στη δημόσια διοίκηση, η παντελής έλλειψη σχεδίου, έχουν "κολλήσει" χιλιάδες επενδύσεις ενώ αποτρέπει πολύ περισσότερες. Δεν δημιουργείται πλούτος μέσα από την ανάπτυξη ώστε να φορολογηθεί, να ανακόψει τις απολύσεις, να δώσει ελπίδα για ανάκαμψη.Η κρίση ξεγυμνώνει το πολιτικό σύστημα που δεν μπορεί να ανταπεξέλθει ούτε με πακτωλό δανεικών, ούτε με τις... πιέσεις των Ευρωπαίων για να διορθώνονται τα κακώς έχοντα.

Ακόμα και η κυβέρνηση Παπαδήμου δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια θλιβερή καρικατούρα της προηγούμενης κυβέρνησης. Ο κ. Παπαδήμος έχει ήδη αποτύχει. Δεν ελέγχει τους υπουργούς "του", δεν έχει κανένα σχέδιο για την ανάπτυξη και το μόνο που κάνει είναι να διαπραγματεύεται με την τρόικα τα συμφωνηθέντα. Αυτό όμως δεν αρκεί. Όπως είπαμε η χώρα σώζεται μόνο "εκ των έσω", δηλαδή μόνη της. Και σ΄αυτό ο κ. Παπαδήμος δεν διαφέρει σε τίποτε από τους άλλους.

Είναι πράγματι μείζον θέμα τούτο: Σε τι μπορεί να ελπίζει η χώρα; Ακόμα και η αντιπολίτευση αδυνατεί να πείσει ότι έχει μια άποψη που να στέκει. Η κρίση στην Ελλάδα γίνεται μεγαλύτερη γιατί ουδείς εγγυάται ένα ασφαλή και πειστικό τρόπο να βγούμε απο αυτήν. Οι πολιτικοί δεν μπορούν.

Ενδεικτικά μπορεί κανείς να περιγράψει τον εφιάλτη που ζεί η χώρα. Ενώ η κρίση αποδομεί την κοινωνία σαν ένα τσουνάμι που δεν τελειώνει, ο κ. Παπανδρέου μιλά στούς Ευρωπαίους σοσιαλιστές για το... δημοψήφισμα! Η ΝΔ επιμένει για εκλογές στις 19 Φεβρουαρίου! Ο Καρατζαφέρης απειλεί να ρίξει την κυβέρνηση αν η ονομασία των Σκοπίων έχει "παράγωγο της λέξης Μακεδονία"! Ο καθένας στον κόσμο του. Για το πως θα βγούμε από την κρίση ούτε λέξη. Η απουσία κάθε σκέψης παρατηρείτε φυσικά σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Στο ΠΑΣΟΚ π.χ. αδυνατούν να περιγράψουν έστω την επόμενη μέρα στο κόμμα τους, απεραντολογώντας στο κενό. Το παλιό είναι πάντα εδώ.

Η παραπάνω πραγματικότητα αποκαλύπτει το δράμα των Ελλήνων. Όχι μόνο δεν κυβερνώνται καλά, επιπρόσθετα δεν έχουν πολιτικές επιλογές ώστε "κάποιοι άλλοι", να αναλάβουν την εξουσία και να οδηγήσουν τη χώρα στά σωστά. Η αβεβαιότητα είναι πια ένα μόνιμο καθεστώς στην Ελλάδα.