Το πολιτικό σύστημα της χώρας είναι και το μείζον πρόβλημά της. Η διαδικασία των διερευνητικών εντολών αντί να εξελιχθεί σε ευκαιρία ανάδειξης πολιτικών θέσεων και προγραμμάτων, κατήντησε να είναι μια παρωδία που αποδείκνυε την ανεπάρκεια των πολιτικών προσώπων. Έτσι, ενώ βαδίζουμε προς τις ΩΡΙΜΕΣ εκλογές του Ιουνίου, το ερώτημα είναι μόνο ένα: Τι μπορεί να περιμένουμε από αυτούς τους πολιτικούς; Τίποτα... Δεν έχουν κανένα σχέδιο διακυβέρνησης της χώρας, ούτε την ικανότητα να κυβερνήσουν. Η ανεπάρκειά τους συνθέτει μια τραγική κατάσταση για την χώρα.
Οι εκλογές του Ιουνίου θα έπρεπε να είναι η μεγάλη ευκαιρία για την Ελλάδα, να κριθούν προγράμματα και πολιτικές. Πως θα αντιμετωπιστεί η ανεργία, πως θα απελευθερωθεί η επιχειρηματικότητα, πως θα γίνουν οι μεταρρυθμίσεις, πως θα απαλύνουμε το μνημόνιο. Με σαφή και πειστικό τρόπο να αναγγελθούν προγράμματα, για να τα συγκρίνουν οι πολίτες και να αποφασίσουν. Όχι γενικολογίες του τίποτα. Ποιός μπορεί να το κάνει; Κανένας τους. Θα το είχε κάνει ήδη. Είναι ο λόγος που ανησυχούν και οι Ευρωπαίοι. Δεν βλέπουν να υπάρχει η ικανότητα να κυβερνηθεί η χώρα. Δεν ανησυχούν για την οικονομική πορεία της Ελλάδας. Ανησυχούν για την διαχρονική ανικανότητα των Ελλήνων πολιτικών να κάνουν έστω τα αυτονόητα (μικρότερο κράτος, μηδενική γραφειοκρατία, απελευθέρωση ΕΣΠΑ κ.α.).
Οι εκλογές του Ιουνίου δεν είναι βέβαιο ότι θα φέρουν σε καλύτερη μοίρα την χώρα απ ότι είναι σήμερα, αν και μέσα στα κόμματα έχουν αρχίσει να πυκνώνουν οι φωνές προς τις ηγεσίες τους "να ειπωθούν ρεαλιστικά πράγματα". Επίσης υπάρχει η δυνατότητα να ενισχυθούν κόμματα "που πρέπει" και να αποδυναμωθούν πάλι αυτά "που πρέπει".
Η Ευρώπη είναι έτοιμη να απαλύνει τις επιπτώσεις του μνημονίου. Όμως οι Έλληνες πολιτικοί δεν έχουν ιδέα για το πως διορθώσουν τις αιτίες που έφεραν το μνημόνιο. Ευρισκόμενοι μεταξύ τους, σε μόνιμη αντιπαράθεση για το μνημόνιο, έχουν ξεχάσει 1.500.000 άνεργους, 6.000 βαλτωμένα ιδιωτικά έργα, 15 δισ. ευρώ του ΕΣΠΑ κ.λ.π. Η χώρα θα πρέπει να ξεμπλοκάρει όλα τα ιδιωτικά έργα που μπορούν να δημιουργήσουν χιλιάδες θέσεις εργασίας ανατρέποντας επιτέλους τον κατήφορο. Όμως αυτοί οι πολιτικοί ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ. Και δεν μπορούν γιατί πάλι αερολογούν όταν ζητούν την ψήφο των Ελλήνων.
Το μεγαλύτερο έγκλημα του Σαμαρά δεν ήταν ότι έριξε την κυβέρνηση της ΝΔ το 1993 και έφερε το ΠΑΣΟΚ για μια οκταετία. Το μεγαλύτερο έγκλημα του ήταν η καταγγελία των μνημονίων από τα Ζάππεια.
Δηλητηρίασε έναν ολόκληρο λαό βαφτίζοντας ασθένεια ΤΗΝ ΘΕΡΑΠΕΙΑ. (Όλες οι άλλες χώρες χάρις στα μνημόνια βγήκαν από την κρίση σε χρόνους ρεκόρ).
Σχόλια
Χουντα ειναι και γυριζει.