Στην κατάθεση αγωγών στο Διοικητικό Πρωτοδικείο για τη διεκδίκηση αποζημιώσεων από το ελληνικό Δημόσιο προσανατολίζονται επαγγελματίες του κλάδου της εστίασης, καθώς η οικονομική ζημία που έχουν υποστεί είναι πλέον ανυπολόγιστη και την ίδια ώρα θεωρούν ότι η στήριξη από το κράτος δεν είναι επαρκής.
Ηδη έχουν συλλεχθεί περί τα 30-40 αιτήματα μόνο από την Αθήνα, χωρίς να αποκλείεται να υπάρξουν ανάλογες κινήσεις και από επιχειρήσεις του κλάδου της εστίασης που δραστηριοποιούνται σε άλλες περιοχές της χώρας.
Η κυβέρνηση φαίνεται να μην έχει αντιληφθελι ακόμη ότι ΑΔΙΚΕΙ κυρίως μικρές επιχειρήσεις μη δίδοντας π.χ. επιστρεπτέα και περιφρονωντας τους χαμηλούς έως ανύπαρκτους τζίρους στο λιανεμπόριο. Στην Εστίαση όμως η κατάσταση έχει ξεφύγει πολύ.
Οι περισσότερες επιχειρήσεις εστίασης δεν έχουν δυνατότητα να δραστηριοποιηθούν στο delivery ή στο take away. Είναι κλειστές επί 200 μερες ενώ όπως λένε, βλέπουν ότι η εστίαση θα επαναλειτουργήσει ξανά τον Μάιο, χωρίς να αποκλείεται να παραταθεί η αναστολή μέχρι τον Ιούνιο. Ζητούν λοιπόν πραγαμτική στήριξη.
Για παράδειγμα, η γερμανική κυβέρνηση δίνει από μόνη της, χωρίς δηλαδή να υπάρχει προσφυγή στη Δικαιοσύνη, αποζημιώσεις στις επιχειρήσεις της εστίασης που αντιστοιχούν στο 75% του τζίρου του 2019. Επίσης, και η γαλλική κυβέρνηση δίνει πολύ υψηλές αποζημιώσεις.
Η Εστίαση στην Ελλάδα ζητέι τα αντίστοιχα "έστω και αν το ποσοστό επιδότησης είναι σημαντικά ζαμηλότερο".
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
