Με αφορμή την πραγματοποίηση των εγκαινίων, ο Δήμαρχος Πατρέων κ. Πελετίδης, αναφέρθηκε στη συνεργασία με το Εικαστικό Επιμελητήριο Ελλάδος, τονίζοντας πως σκοπός είναι, να έρθει  στο προσκήνιο μια κρίσιμη περίοδο , αυτή που αφορά στη δικτατορίας του Μεταξά έως και το 1967που επί χρόνια, συγκεκριμένοι ήθελαν να μένει στην αφάνεια .

«Να αναδειχθεί η αντίσταση ενός λαού και τα έργα να αποτελέσουν μια μαρτυρία των δημιουργών  και τα όσα οι ίδιοι βίωσαν αλλά και συνάμα προσέφεραν, στην εικαστική τέχνη», ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Πελετίδης.

Η πρόεδρος του εικαστικού επιμελητηρίου Ελλάδος Εύα Μελά, από την πλευρά της, έκανε αναφορά στους δημιουργούς, έργα των οποίων θα εκτίθενται στην «Αγορά Αργύρη» έως  και τις 7 Μάιου, σημειώνοντας, πως ζητούμενο δεν είναι τα εκθέματα να  υποκαταστήσουν τους Ιστορικούς Τέχνης. «Για αυτό – επεσήμανε η κ. Μελά - και δεν θα βρει κανείς σε αυτή τη διοργάνωση αυτά που αναζητά σε μια ιστορική έκθεση».  

Πρόθεση – είπε η πρόεδρος του εικαστικού επιμελητηρίου – είναι, «όλος  αυτός ο πλούτος, τα έργα  και οι μαρτυρίες για τη σχέση των εικαστικών καλλιτεχνών με τους αγώνες του λαού,  να καταγραφεί και να είναι προσεγγίσιμος από το πλατύ κοινό. 

Για το λόγο αυτό πρόσθεσε η κ. Μελά, ονομάσθηκε αυτή η παρουσίαση «εργαστήριο», με στόχο  να  συγκεντρωθεί και να  καταγραφεί αρχειακό – ιστορικό υλικό, με την δημιουργία παράλληλα ηλεκτρονικού αρχείου, με την συμβολή Μουσείων, σωματείων, εικαστικών εν ζωή και απογόνων  καλλιτεχνών, καθώς και εν γένει με τη σχετική βιβλιογραφία που καταγράφει την Εικαστική και κοινωνική δράση των Ελλήνων Καλλιτεχνών κατά την Ιστορική αυτή περίοδο».

Τέλος, ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού Οργανισμού Βασίλης Θωμόπουλος, στο σύντομο χαιρετισμό του, αναφέρθηκε στην προσπάθεια του Οργανισμού, η τέχνη να απευθύνεται σε όλους του πολίτες της Πάτρας, προσπάθεια που αποτυπώνεται και μέσα από την συγκεκριμένη έκθεση.

Ο κ. Θωμόπουλος τόνισε επίσης, πως ζητούμενο για τον Δήμο της Πάτρας είναι,  να ενισχυθεί η καλλιέργεια ενός ψηλού εικαστικού κριτηρίου για όλους τους πολίτες της Αχαϊκής πρωτεύουσας και ιδιαίτερα τους νέους, αποσκοπώντας παράλληλα να  αποτελέσει η έκθεση  το κίνητρο, για να προσεγγίσουν οι πολίτες της περιοχής,  τι ακριβώς βίωσαν οι δημιουργοί και από το χώρο των εικαστικών , στην προσπάθεια τους η εικαστική τέχνη να προσφέρει στην αντίσταση.

Στην έκθεση θα φιλοξενούνται έργα που έχουν δημιουργήσει οι : Α. Τάσσος,, Αλέξαδρος Κορογιαννάκης, Αλέξανδρος Αλεξανδράκης, Άννα Κινδύνη,Αντώνης Γκλίνος, Αντώνης Κανάς, Ασαντούρ Μπαχαριάν, Βάλιας Σεμερτζίδης, Βάσω Κατράκη, Βασίλης Βλασίδης, Γιάννης Στεφανίδης, Γιώργης Δήμου, Γιώργος Βακιρτζής , Γιώργος Βελισσαρίδης, Γιώργος Γούλας, Γιώργος Μανουσάκης , Γιώργος Σικελιώτης, Δημητρης Μεγαλίδης, Δημήτρης Παπαγεωργίου, Δημήτρης Τηνιακός, Ελένη Περάκη – Θεοχάρη, Εμμανουήλ Ζέππος, Ευθύμιος Παπαδημητρίου, Ζιζή Μακρή, Θωμάς Μώλος, Ιωάννης Σπηλιόπουλος, Καπράλος Χρήστος, Κατσικογιάννης Δημήτρης, Κούλα,Μπεκιάρη, Κώστας Μαλάμος, Λορέτζος Καρπαθάκης, Λουκία Μαγγιώρου, Μάριος Βατζιάς, Μέμος Μακρής, Μπαλάφας Κώστας, Νικολινάκος Μιχάλης, Νομικός Ανδρέας, Οικονομίδης Δημήτρης, Ορέστης Κανέλλης, Πλακωτάρης Κώστας, Σελέστ Πολυχρονιάδη, Ευγένειος Σπαθάρης, Σπύρος Βασιλείου, Σπύρος Μελετζής, Τάκης Καλμούχος, Τάκης Μάρθας, Τηλέμαχος Κάνθος, Φώτης Μαστιχιάδης, Χρίστος Δαγκλής  και Ανώνυμοι καλλιτέχνες.

Στο κάλεσμα του Επιμελητηρίου ανταποκρίθηκαν και παραχώρησαν έργα για την έκθεση: Η Εθνική Πινακοθήκη, το Μουσείο Μπενάκη, το ΚΚΕ, η Εταιρεία Εικαστικών Τεχνών Τάσσος Α., η Δημοτική Πινακοθήκη Αθήνας,  η Αlpha Bank, Το Σπαθάρειο Μουσείο, η Πινακοθήκη Χαρακτικής Ζίτσας, η Πινακοθήκη Ιωαννίνων, η Πινακοθήκη Χρήστου και Σοφίας Μοσχανδρέου στο Μεσολόγγι, ο συλλέκτης Ιορδάνης Χριστοδούλου, καθώς και συγγενείς καλλιτεχνών.

Δυστυχώς πολλοί συγγενείς δεν βρέθηκαν  γι αυτό και σίγουρα υπάρχουν πολύ σημαντικές ελλείψεις από την έκθεση αυτή. Είναι όμως ένα ξεκίνημα,  μια «εισαγωγή».

Στο χώρο από το βράδυ της Μεγάλης Δευτέρας λειτουργεί ηλεκτρονικό αρχείο, μια «βάση δεδομένων» η οποία θα παρέχει πληροφορίες και υλικό και στην οποία θα μπορούν να συμπληρώνονται και νέα στοιχεία συνεχώς.

Στη βάση δεδομένων έχουν ήδη καταγραφεί 8.5οο εικαστικά έργα καθώς και οπτικοακουστικό υλικό, συνεντεύξεις και αφηγήσεις παλιών αγωνιστών.

Στόχος είναι μέσα από την φιλοξενία της έκθεσης να καταγραφούν και να γνωρίσει το ευρύ κοινό της Πάτρας , της ευρύτερης περιοχής και οι επισκέπτες της πόλης, τους Εικαστικούς Καλλιτέχνες που στρατεύθηκαν με το έργο ή τις περισσότερες φορές με την ίδια τη ζωή τους, ανεξάρτητα αν το έργο τους διασώθηκε ή όχι...

Η έκθεση περιλαμβάνει έργα της περιόδου 1936 – 1949, έργα από φυλακές και εξορίες ως το 1967, αλλά και έργα που έγιναν μεταγενέστερα   από καλλιτέχνες που πήραν μέρος οι ίδιοι στην Αντίσταση.

Παράλληλα θα υπάρχει  «βάση δεδομένων», γα καλλιτέχνες που ενώ καταγράφονται από μαρτυρίες για τη δράση τους ή για συλλογικά έργα ως «καλλιτέχνες της Αντίστασης», δεν άφησαν ατομικό έργο σχετικό με εκείνη την περίοδο στην οποία αναφερόμαστε.

Παράλληλα καθημερινά,  στο χώρο της έκθεσης θα προβάλλονται σχετικές με το θέμα  ταινίες και ντοκυμαντέρ. Στις 3 Μάη 2015, Κυριακή, στα πλαίσια της έκθεσης θα πραγματοποιηθεί ημερίδα με θέμα «Εικαστικές Τέχνες και Αντίσταση».