Πλούσιο πρόγραμμα και φέτος στα "Μικρασιατικά" Πάτρας
Τα "Μικρασιάτικα 2015 Λαϊκή Παράδοση" θα πραγματοποιηθούν για μια ακόμα χρονιά στις 28 και 29 Αυγούστου στην πλ. Ελευθερίας με πλούσιο καλλιτεχνικό και πολιτιστικό πρόγραμμα.
Το πλήρες πρόγραμμα έχει ως εξής:
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 28/8/15 στις 20:30
Παράσταση καραγκιόζη από τον Κώστα Μακρή
Χορευτικό του Πολιτιστικού Προσφυγικού Συνοικισμού Γηροκομειού Πάτρας
Χορευτικό του Συλλόγου «Μικρασιατών Προσφύγων» Αιτωλοακαρνανίας
Χορευτικό του Φάρου Ποντίων Πάτρας
Ομιλία για την Μικρασιατική Καταστροφή
Λαϊκή συναυλία με το μουσικό Εργαστήρι του Παμμικρασιατικού σε Σμυρναίικα τραγούδια
ΣΑΒΒΑΤΟ 29/8/15 στις 20:30
Ταχυδακτυλουργίες από τον Παύλο Τρόντζα
Χορευτικό από το παιδικό τμήμα του Παμμικρασιατικού
Χορευτικό από το παραδοσιακό τμήμα του Παμμικρασιατικού
Χορευτικό από τον όμιλο «Ελλήνων Χορός»
Χορευτικό Μικράς Ασίας – Καππαδοκίας και Πόντου του Παμμικρασιατικού
Χαιρετισμός του Παμμικρασιατικού
Λαϊκή συναυλία με την «Αθηναϊκή Κομπανία»
Λίγα λόγια για τη Δράση
Ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος Πατρών και Περιχώρων στα 92 χρόνια ύπαρξής του (ιδρύθηκε την 01/01/1923) πρόσφερε και προσφέρει σημαντικό κοινωνικοπολιτιστικό έργο στην ευρύτερη περιοχή της Πόλης μας. Ιδιαίτερο γνώρισμα του είναι η εκπροσώπηση των Προσφύγων της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης στη πόλη μας, που σήμερα ανέρχονται στους 35.000 περίπου, με τη γνωστή τους ιστορία, πολιτισμό και προσφορά. Η έδρα του βρίσκεται στο «Σπίτι του Πολιτισμού» στην οδό Φωκαίας 26, στα Προσφυγικά της Πάτρας.
Ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος προσπαθεί να αναπτύξει τον λαϊκό πολιτισμό και να προβάλει τις παραδόσεις του λαού μας. Βασικός του στόχος παραμένει η διάδοση των εν λόγω παραδόσεων, των ηθών και των εθίμων, των μουσικών δημιουργιών και των χορών της Μικράς Ασίας, του Πόντου και της Θράκης, των Πατρίδων μας.
Ο Σύνδεσμος μας έχει αναπτύξει στο Σπίτι του Πολιτισμού δραστηριότητες, που σκοπό έχουν τη δημιουργική απασχόληση των εργαζομένων και κύρια της νεολαίας.
Πιστεύουμε, ότι με αυτόν τον τρόπο επιχειρούμε, εκτός των άλλων, και τη πρόληψη της χρήσης των ναρκωτικών και παράλληλα δημιουργούμε τις προϋποθέσεις αλληλοκατανόησης με τους συνανθρώπους μας άλλων εθνικοτήτων, που κατοικούν στην περιοχή μας.
Ήδη στο Σύνδεσμό μας λειτουργεί Μουσικό Εργαστήρι, τμήμα χορωδίας, τμήματα εκμάθησης παραδοσιακών οργάνων τμήματα παραδοσιακών χορών ενηλίκων και παιδιών, τμήματα χορών
Μικράς Ασίας- Καππαδοκίας-Πόντου- Θράκης, τμήματα Σύγχρονου –Αργεντίνικου και Κουβανέζικου χορού, θεάτρου και φωτογραφίας, τμήματα αερόβιας και θεραπευτικής γυμναστικής, καθώς επίσης λειτουργεί και χειμερινός-θερινός κινηματογράφος.
Στα πλαίσια αυτά ο Παμμικρασιατικός Σύνδεσμος έχει πραγματοποιήσει στο Ρωμαϊκό ωδείο της Πάτρας 3 μεγάλες συναυλίες με πολλή μεγάλη επιτυχία. Η 1η πραγματοποιήθηκε στις 07/06/2013 με θέμα «Η Ποίηση στο Ελληνικό Τραγούδι» και η 2η στις 20-21/06/2014 με θέμα «Τα Τραγούδια του Λαού μου».
Και φέτος πραγματοποιήθηκε μια ακόμα συναυλία με θέμα «Οι Λαοί τραγουδούν» στο Ρωμαϊκό Ωδείο στις 20 Ιούνη στα πλαίσια του Διεθνούς Φεστιβάλ Πάτρας.
Η δυναμικότητα ωστόσο των Προσφύγων τους επέτρεψε να περάσουν σχετικά γρήγορα τις μεγάλες αντιξοότητες και να δώσουν ζωή στη συνέχεια οι ίδιοι στην Πάτρα με την άμεση συμμετοχή τους στις οικονομικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτιστικές της δραστηριότητες.
Συγκεκριμένα συγκρότησαν διάφορες αθλητικές ομάδες όπως η « Θύελλα Πατρών», ο «Άρης» και ο «Ολυμπιακός Πατρών» ποδοσφαιριστής μάλιστα της οποίας ήταν ο Ν. Πολυκράτης ο κατοπινός θρύλος κατεπάν Νικήτας. Συνέβαλλαν πνευματικά, με επιστήμονες και διανοούμενους όπως τον Φώτη Αγγουλέ, τον Δημήτρη Γληνό, Μενέλαο Λουντέμη, Διδώ Σωτηρίου, Γιώργο Σεφέρη κ.α. Έχτισαν τον ναό της Αγίας Φωτεινής, στην περιοχή των Προσφυγικών, προς ανάμνηση του ομώνυμου Καθεδρικού ναού της Σμύρνης.
Ίδρυσαν τον «Παμμικρασιατικό Σύνδεσμο Πατρών και Περιχώρων», ο οποίος συνεχίζει να αποτελεί αγωνιστικό μετερίζι των προσφύγων αλλά και όλων των κατοίκων των Πατρών μέχρι και σήμερα.
Επιπλέον από τις 2 Σεπτεμβρίου του 2012 έχει ολοκληρωθεί το Μουσείο Μικρασιάτικης Μνήμης (Σπίτι του Πολιτισμού, Φωκαίας 26, Προσφυγικά) το οποίο χωρίζεται σε 3 κύριες ενότητες: 1) Την φωτογραφική έκθεση, 2) Την προσέγγιση της Μ. Ασίας μέσα από χάρτες, 3) Την προσφυγική κατοικία και την εγκατάσταση στην Πάτρα.
Αρχικά ο επισκέπτης έρχεται σε επαφή μέσω της φωτογραφικής έκθεσης με τις Αλησμόνητες Πατρίδες, την καταστροφή, την Έξοδο και την εγκατάσταση στη Πάτρα. Μέσα από το φωτογραφικό υλικό παρουσιάζεται η ζωή και η δράση των Ελλήνων της Μ. Ασίας.
Στο 2ο μέρος της φωτογραφικής έκθεσης παρουσιάζονται πλήθος στοιχείων για τη Μικρασιατική καταστροφή.
Στο 3ο μέρος παρουσιάζεται η βίαιη έξοδος και η εγκατάσταση στην Ελλάδα των πάνω από 2.000.000 προσφύγων που διέσχισαν κατά τη μία και την άλλη κατεύθυνση τα σύνορα που χωρίζουν Τουρκία και Ελλάδα.
Η 2η ενότητα παρέχει στον επισκέπτη πλήθος στοιχείων μέσα από χάρτες, που αποτυπώνουν τοποθεσίες γεωγραφικές, αλλά και στοιχεία με διωγμού που υπέστησαν την κοινωνική ζωή των προσφύγων.
Τέλος η 3η ενότητα αποτυπώνει την εγκατάσταση των προσφύγων στην Πάτρα, την προσφυγική κατοικία, τις συνοικίες και τη κατασκευή τους.
Ακόμα μια φορά καλούμε όσους έχουν κειμήλια, λαογραφικό υλικό, λειτουργικά αντικείμενα, επίσημα έγγραφα, σπάνιες εκδόσεις βιβλίων, εφημερίδων και περιοδικών, παραδοσιακά ενδύματα, είδη αστικής οικοσκευής, μουσικά όργανα να τα φέρουν στο Σύνδεσμο και σε συνεργασία όλοι μαζί να καταστήσουμε το Μουσείο Μικρασιατικής Μνήμης ένα σημαντικό κέντρο Παιδείας και Πολιτισμού.
Περνάμε σε μια ελπιδοφόρα πολιτιστική «αντεπίθεση» ενάντια στην εμπορευματοποίηση του πολιτισμού και στην ισοπέδωση της πολιτιστικής πολυμορφίας που επιδιώκει η Έυρ. Ένωση. Μέσα στο αποπνικτικό τέλμα που μας κυκλώνει. Αγωνιζόμαστε και Τραγουδάμε. Αρνούμαστε τις κυρίαρχες επιλογές των πολυεθνικών, της μόδας και των Μ.Μ.Ε.
Αναδεικνύουμε το λαϊκό πολιτισμό και τις αξίες του, ενώνουμε τις προσπάθειες μας, με τις ανάγκες και τις ανησυχίες του λαού μας, τους αγώνες και τις διεκδικήσεις του.
Η τέχνη μας παίρνει μέρος ενάντια στην άγρια ταξική αντιπαράθεση που εξελίσσεται, παίρνει θέση στο πλευρό των «κολασμένων», των αδικημένων, των λαϊκών στρωμάτων.
Βάζουμε και εμείς το μικρό λιθαράκι μας, στη δημιουργία μιας κοινωνίας, όπου δε θα υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και το χαμόγελο θα ανθεί μόνιμα στο πρόσωπο μας.