Στο ίδιο οικοδομικό τετράγωνο με τον ναό του Αι Γιώργη, και το Πούμπλικο, είναι το Αρχαίο Ωδείο, έμβλημα της άνω πόλης και σήμερα. Το Ρωμαϊκό, για να ακριβολογούμε, Ωδείο της Πάτρας είναι μεγαλοπρεπές κτίσμα ρωμαϊκών χρόνων που σήμερα έχει ανακατασκευαστεί και χρησιμοποιείται για μουσικές εκδηλώσεις.
Βρίσκεται στα δυτικά του Κάστρου, στην Ανω πόλη δίπλα στο υπό ανάδειξη Ρωμαϊκό στάδιο και ανάμεσα στις οδούς Παλιών Πατρών Γερμανού, Σωτηριάδου, Παντοκράτορος και την πλατεία Αγίου Γεωργίου. Εχει πρόσοψη προς τα νότια και είναι επενδυμένο με τούβλα , σήμερα οι κλίμακες του είναι επενδυμένες με μάρμαρο.
Το Ωδείο κατασκευάστηκε πιθανότατα στα χρόνια του Αυγούστου. Ο Παυσανίας αναφέρει ότι ήταν παλιότερο από το Ωδείο Ηρώδου του Αττικού και βρισκόταν συνεχόμενο της ρωμαϊκής αγοράς της πόλης, ήταν στολισμένο λαμπρά αλλά όχι όπως το Ηρώδειο που το θεωρούσε λαμπρότερο.
Στα χρόνια που πέρασαν το Ωδείο έπαθε ζημιές από φυσικές καταστροφές και επιδρομές και επιχωματώθηκε.
Ο περιηγητής του 18ου αιώνα, Φρανσουά Πουκεβίλ, αναφέρει ότι στα χρόνια του σωζόταν τμήματα του στον περίβολο σπιτιών. Το 1889 αποφασίστηκε να γκρεμιστεί ο λόφος του Στράνη και τα χώματα να χρησιμοποιηθούν στην επιχωμάτωση του λιμανιού (κατασκευή του μόλου της Αγίου Νικολάου, του κυματοθραύστη κ.λπ.) που κατασκευαζόταν τότε, κατά τις εργασίες αυτές ανακαλύφθηκε το Ωδείο.
Από το 1959 έως το 1963 με πρωτοβουλία και προσωπική δαπάνη του αρχιτέκτονα Ιωάννη Βασιλείου έγινε αναμαρμάρωση και αναστήλωση πολλών χώρων του, γι' αυτό του το έργο μάλιστα ο Βασιλείου τιμήθηκε από την Ακαδημία Αθηνών και τον Δήμο Πατρέων. Παράλληλα γκρεμίστηκαν σπίτια που βρίσκονταν επί της οδού Γερμανού και αναδείχθηκε πλήρως ο αρχαιολογικός αυτός χώρος.