Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα (10 χρόνια μετά): Δεν έβαλαν ούτε μια... ταμπέλα

Η περίπτωση το Πολιτιστικής Πρωτεύουσας στην Πάτρα (2006), ξεπερνά τα όρια ενός θεσμού όσο μεγάλος και αν είναι αυτός και καταλήγει σε κάτι σημαντικά σπουδαιότερο: Εξηγεί γιατί η Πάτρα τρίτη πόλη της Ελλάδα, έχει σπασμένα πεζοδρόμια, δεν μπορεί να λύσει το κυκλοφοριακό της, δεν έχει που να βάλει τα σκουπίδια της, είναι αποκλεισμένη από την θάλασσά της, χάνει το ένα μετά το άλλο τα νεοκλασικά της κτίρια, δεν είναι τουριστικός προορισμός, δεν μπορεί να αξιοποιήσει το καρναβάλι της, μα ούτε και ότι είναι Αποστολική πόλη κ.ο.κ.

Η περίπτωση της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας ήταν η ΚΟΡΥΦΑΙΑ απόδειξη ότι η Πάτρα, τρίτη πόλη της Ελλάδος, διοικείται - κυβερνάται σαν μια μικρή κωμόπολη, ξεχασμένη κάπου στα ορεινά της χώρας, κουρασμένη και ανήμπορη που δεν βλέπει κανένα λόγο ώστε να προσπαθήσει για οτιδήποτε. Σήμερα, δέκα χρόνια μετά μπορούμε με σιγουριά να πούμε ότι ναι, η Πάτρα έγραψε ιστορία στον θεσμό ως η μοναδική πόλη που ΔΕΝ έκανε τίποτε από όσα μπορούσε: ΤΙ-ΠΟ-ΤΕ.

 Α! ΟΙ ΥΠΟΔΟΜΕΣ

Η Πάτρα πήρε το χρίσμα το 1997, όχι για να ενισχύσει την εικόνα και τις υποδομές της αλλά για να ενισχύσει την... υποψηφιότητα Καράβολα στον Δήμο Πατρέων (κατά κάποιο τρόπο ήταν η προεκλογική του προίκα). Το "δώρο" απεδείχθη λίγο αφού έχασε από τον Φλωράτο, ωστόσο η πόλη είχε πια στα χέρια της μια συγκλονιστική ευκαιρία ζωής να εκμεταλλευτεί.

Η συνέχεια ήταν ακόμα καλύτερη: Εγκρίθηκε το ασύλληπτο ποσό των 100.000.000 ευρώ μόνο για έργα ανάπλασης. Με τα χρήματα αυτά η Πάτρα μπορούσε να προχωρήσει σε πεζοδρομήσεις, αναπλάσεις κτιρίων, αισθητικές παρεμβάσεις παντού, απελευθέρωση του θαλάσσιου μετώπου, αποκάλυψη του Αρχαίου Ιπποδρόμου κ.α. 

Είχαν προηγηθεί τέτοιες πρακτικές όλες οι Πολιτιστικές Πρωτεύουσες αυτό έκαναν, διόρθωνα παντού την εικόνα τους.  Για παράδειγμα το Κορκ έβαψε ΟΛΑ τα κτίρια του, στην Λιλ όλα τα ταξί κυκλοφορούσαν με διαφήμιση στα πλαϊνά τους και μοίραζαν φυλλάδια συμμετέχοντας στην προώθηση των μετέπειτα εκδηλώσεων κ.ο.κ.

Εδώ καταγράφεται η πρώτη ήττα της πόλης. Τα 100.000.000 ευρώ χάθηκαν, τα έργα που έγιναν ήσαν "πασαλείμματα" ή ακόμη χειρότερα αφορούσαν κτίρια ιδιωτών, η ευκαιρία να γίνουμε τουλάχιστον Κορκ, χάθηκε. Α, ναι. Έμεινε ένα λυόμενο Θέατρο δίπλα από τα ερείπια του Λαδόπουλου, που από τότε είναι κλειστό και ήδη λεηλατημένο.

Β! ΟΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ

Η ευκαιρία της Πολιτιστικής είναι διπλή: α) Επεμβαίνεις αισθητικά στην πόλη σου και την κάνεις πολύ πιο όμορφη (αυτό χάθηκε) β) Ενεργοποιώντας την δυναμική των κατοίκων γίνεσαι τουριστικός προορισμός, κάτι σαν ένα Εδιμβούργο με παγκόσμιο φεστιβάλ τζαζ. Εδώ το έγκλημα είναι ολοκληρωτικό. Οι Πατρινοί κατέθεσαν 1800 προτάσεις για εκδηλώσεις (κάποιες εξαιρετικές) που πήγαν όλες στον κάλαθο των αχρήστων. Έφτασαν οι αθεόφοβοι στο σημείο να στήσουν Συμπόσιο Ποίησης δίπλα από το πραγματικό Συμπόσιο Ποίησης με ιστορία -τότε -25 χρόνων. Ούτε το Καρναβάλι δεν πρόταξαν ώστε να του προσθέσουν μια κινητικότητα για το μέλλον. Όσο για τις εκδηλώσεις, όλες ήσαν με 150 θεατές, κάτι σαν ένα κάκιστο τοπικό Φεστιβάλ, χωρίς κεντρική θεματολογία, ένας αχταρμάς.

Ωραία τα γράφω αλλά έχω απόδειξη για όλα αυτά; Ναι και είναι μόνο μια. Ήσαν τόσο άχρηστοι όλοι όσοι διαχειρίστηκαν την Πολιτιστική που από το 1997 μέχρι σήμερα (2016) δεν έβαλαν πουθενά μια ταμπέλα: "Πάτρα Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 2006"!!! Ούτε στην είσοδο της πόλης από Αθήνα, ούτε στην είσοδο από Πύργο, ούτε στο Νέο Λιμάνι, ούτε καν στο Δημαρχείο, ούτε στα επίσημα έγγραφα της εκάστοτε Δημοτικής Αρχής.

Δεν έβαλαν γιατί πράγματι τι σημασία έχει μια τέτοια ταμπέλα σε μια ξεχασμένη ορεινή κωμόπολη ονόματι Πάτρα; Και τελειώνω με μια θλιβερή σημείωση: Δυο χρόνια νωρίτερα είχαν χάσει και Ολυμπιακά Έργα του 2004 (αυτό ήταν ένα προμήνυμα για την επερχόμενη συντριβή της Πολιτιστικής) αλλά και πάλι αν δείτε στο Παμπελοποννησιακό Στάδιο που ανακατασκευάστηκε πινακίδα (Πάτρα - Ολυμπιακή πόλη) να μου γράψετε. Ποιος να το σκεφτεί να τη βάλει και γιατί;