Γοήτευσαν το πατραϊκό κοινό οι δύο μεγάλες φωνές

Μεγάλη ήταν η επιτυχία της συναυλίας που έδωσαν οι δύο ιδιαίτερα αγαπητές ερμηνεύτριες και τραγουδοποιοί Χάρις Αλεξίου και Δήμητρα Γαλάνη χθες Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012 το βράδυ στο Γήπεδο της Παναχαικής στην Πάτρα. Η προσέλευση των θεατών ήταν αθρόα και σύμφωνα με τους υπεύθυνους του Διεθνούς Φεστιβάλ του Πολιτιστικού Οργανισμού του Δήμου Πατρέων ξεπέρασε τα 7.000 άτομα.

Όλο το αριστερό πέταλο των κερκίδων είχε γεμίσει ενώ στον αγωνιστικό χώρο είχαν τοποθετηθεί πλαστικές καρέκλες όπου επίσης κάθισε πολύς κόσμος. Η μόνη διαφορά ήταν ότι δεν έλειψαν τα μικροπροβλήματα και παρεξηγήσεις με τις καρέκλες καθώς σε πολλά σημεία οι εθελοντές και υπεύθυνοι ασφάλειας δεν επέτρεπαν στους θεατές να βάλουν τις καρέκλες και να καθίσουν προκειμένου να μην κλείνουν τους απαραίτητους διαδρόμους σε περίπτωση κάποιου ατυχήματος.

Πάντως γενικά υπήρχε καλή οργάνωση, τόσο στον έλεγχο των εισιτηρίων στην είσοδο όσο και μέσα στο γήπεδο με αρκετούς εθελοντές να συμβάλλουν ενώ έντονη ήταν και η παρουσία των ανδρών της ομάδας σεκιούριτι και του πληρώματος του Ερυθρού Σταυρού.

Η συναυλία ξεκίνησε λίγο πριν τις 10 το βράδυ με την Χάρη Αλεξίου και τη Δήμητρα Γαλάνη παρέα στη σκηνή να ερμηνεύουν το κομμάτι του Νίκου Αντύπα και της Λίνας Νικολακοπούλου «Συναυλία» που περιέχει τον ενδεικτικό και τόσο επίκαιρο στίχο «μας φάγαν όλα μας τα χρήματα αλλά μας έμεινε η ροκιά». «Είμαστε στον αφαλό της γης, καλώς σας βρήκαμε, μας λείψατε» ήταν το καλωσόρισμα τους προς το κοινό που πέρασε καλά, τραγούδησε, ξεχάστηκε και χόρεψε.

Από τις πιο απογειωτικές στιγμές της συναυλίας ήταν σίγουρα όταν τραγούδησε η Δήμητρα Γαλάνη το «Ζω» του Γιώργου Χατζηνάσιου σε μία πιο μοντέρνα χορευτική εκτέλεση με πολλούς θεατές να σηκώνονται από τις θέσεις τους και να πλημμυρίζουν όρθιοι το σημείο μπροστά από τη σκηνή.

Επίσης χαμός έγινε όταν η Χάρις Αλεξίου είπε το «Ζήλεια μου» του Χρήστου Νικολόπουλου και το «Έλα στην παρέα μας φαντάρε» του Μάνου Λοίζου όπου αρκετοί σηκώθηκαν όρθιοι στις καρέκλες και στις κερκίδες και χόρευαν ενώ η καλύτερη στιγμή της Χαρούλας Αλεξίου ήταν όταν με παρότρυνση της Δήμητρας Γαλάνη είπε το υπέροχο ζειμπέκικο του Αντώνη Βαρδή «Απόψε θέλω να πιω». Το τελευταίο κομμάτι του κυρίως προγράμματος που διάρκεσε ακριβώς δύο ώρες, ήταν το «Δι’ευχών» του Νίκου Αντύπα ενώ μετά το μπιζάρισμα από το κοινό, οι δυο τραγουδίστριες ξαναβγήκαν και είπαν το «Όλα σε θυμίζουν» και το «Η Αγάπη είναι ζάλη», η Αλεξίου και τα «Σε όποιον αρέσουμε» και «Τα γαλάζια σου γράμματα», η Δήμητρα Γαλάνη. Οι δύο τραγουδίστριες έμειναν ιδιαίτερα ευχαριστημένες από την ολόθερμη υποδοχή που τους επιφύλαξε το Πατρινό κοινό.

Επρόκειτο για μια γνήσια λαϊκή συναυλία με ευρεία απήχηση, με ωραία διαχρονικά τραγούδια.Το φινάλε της βραδιάς γράφτηκε με τη "Τζαμάϊκα" του Μάνου Λοΐζου από το θρυλικό δίσκο "Τα τραγούδια της χθεσινής μέρας" που είχαν κάνει μαζί η Δήμητρα Γαλάνη και η Χάρις Αλεξίου το 1981.