«Ο Θεόφιλος» του Λάκη Παπαστάθη στην αίθουσα «Πολυτεχνείο» στο Αίγιο

H κινηματογραφική ομάδα  Αιγίου παρουσιάζει την ταινία «Ο Θεόφιλος»   του σκηνοθέτη Λάκη Παπαστάθη στην αίθουσα «Πολυτεχνείο» στο Αίγιο, την Τετάρτη 18 Ιανουαρίου στις 8.30μ.μ. Η ταινία παρουσιάζει τον βίο και την ιδιαίτερη προσωπικότητα του μεγάλου λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου Χατζημιχαήλ (1868-1934), από το 1897 ως το θάνατό του, αναδεικνύοντας παράλληλα την σημασία της τέχνης του σε μια εποχή που η Ελλάδα έστρεφε το βλέμμα της προς τη Δύση ενώ εκείνος «βυθιζόταν» ποιητικά στην Ελλάδα του Μύθου και της Λαϊκής παράδοσης.

ΘΕΟΦΙΛΟΣ

Σκηνοθεσία Λάκης Παπαστάθης - Οκτώβρης 1987

Παρότι γεννήθηκε αρκετές δεκαετίες μετά την επανάσταση του 1821 με την οποία το ελληνικό έθνος κέρδισε την ανεξαρτησία του, ο Θεόφιλος Χατζημιχαήλ (1868-1934) εγκατέλειψε μια μέρα το ευρωπαϊκό στυλ ντυσίματος που χρησιμοποιούσαν οι συμπατριώτες του και για το υπόλοιπο της ζωής του υιοθέτησε την παραδοσιακή εθνική φορεσιά, τη φουστανέλλα: έμπρακτη απόδειξη της υπαρξιακής του ταύτισης με τον ελληνικό μύθο ενός κόσμου ηρώων – από τον Μέγα Αλέξανδρο ώς τους κλέφτες και τους αρματωλούς του δέκατου ένατου αιώνα.

Ο Θεόφιλος φορούσε τα ρούχα των ανθρώπων που ζωγράφιζε, σε μια Ελλάδα που απομακρυνόταν ολοένα και περισσότερο απ’ αυτούς. Έτσι, χωρίς να σταματήσει να τρέφεται από τις καθημερινές μορφές του λαϊκού πολιτισμού και από το φως της πατρίδας του, ολόκληρη η ζωή αυτού του φωτισμένου ανθρώπου υπήρξε μια μοναχική πορεία ανάμεσα στο μύθο και την ιστορία που τον οδήγησε στην πιο απόκρυφη, προσωπική ουσία αυτού του μύθου: την τέχνη του.

Η ανακάλυψη του Θεόφιλου έγινε στη δεκαετία του ’30 από τον κριτικό τέχνης Στρατή Ελευθεριάδη που καταγόταν επίσης από τη Λέσβο και που τον έκανε γνωστό μετά το θάνατό του σε όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου.

Στον ΘΕΟΦΙΛΟ ο Λάκης Παπαστάθης αναζητά τη φυσιογνωμία μιας μυθικής λαϊκής φιγούρας – και όχι αυτή ενός μεγάλου λαϊκού ζωγράφου –και τολμά να παρουσιάσει την αυθαιρεσία αυτής της περιπέτειας σαν αρετή.

Ο Δημήτρης Καταλειφός καταφέρνει για άλλη μια φορά να υπερνικήσει την εικόνα του χωρίς να καταφεύγει σε κόλπα διαστρεβλωμένου θεατρικού παρελθόντος. Και ο ΘΕΟΦΙΛΟΣ του Παπαστάθη θυμίζει ταινία που προσπαθεί να φέρει στη μνήμη το «χαρακτήρα» αυτής της χώρας, τα βουνά, τις θάλασσες, τους τρελλούς της, όχι πια με την επαρχιώτικη νοοτροπία ενός κόσμου ιδιοκτησίας και αγαθών αλλά με την ταπεινότητα μιας αποστολής που αντιστέκεται σε σύγχρονες μόδες και κατευθύνσεις...

Ο Παπαστάθης επιμένει σε ένα καινούργιο «διάβασμα» της Ελλάδας –όχι σε μια αποκατάσταση των χαμένων αρετών της.

Και γι’ αυτό κάνει αυτό που εμείς θεωρούμε την πιο σοβαρή πρόταση για τη διαμόρφωση του ελληνικού κινηματογράφου και που απαιτεί, κυρίως, σοβαρή σκέψη πάνω σε όλα αυτά που έχουν παρεξηγηθεί, απορριφθεί, δυσφημησθεί ή καθιερωθεί. 

Σκηνοθεσία: Λάκης Παπαστάθης   Σενάριο: Λάκης Παπαστάθης   Φωτογραφία: Θεόδωρος Μάργκας   Μοντάζ: Βαγγέλης Γούσιας   Σκηνικά: Ιουλία Σταυρίδου   Κοστούμια: Ιουλία Σταυρίδου   Ήχος: Ντίνος Κίτου, Γιάννης Ηλιόπουλος   Μουσική: Γιώργος Παπαδάκης   Ηθοποιοί: Σταμάτης Φασουλής  Υβόν Μαλτέζου          

 Παραγωγή: Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου   Ελληνική Τηλεόραση - ΕΤ-1