Ψηφίστηκε ο Αστικός Σχεδιασμός, το Γ.Π.Σ. Δημοτικής Ενότητας Μεσσάτιδας και τον Οικισμό της Θέας

Το θέμα της έγκρισης και παραλαβής των σταδίων της μελέτης για το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο (ΓΠΣ) Μεσσάτιδας και του οικισμού Θέας, συζητήθηκε εκτός ημερήσιας διάταξης στο αποψινό Δημοτικό Συμβούλιο Πάτρας.

Εισηγητής ήταν ο Αντιδήμαρχος Πολεοδομικού Σχεδιασμού, Περιβάλλοντος και Έργων Υποδομής Παύλος Στάμος, ο οποίος τόνισε τα εξής: 

Το Γενικό Πολεοδομικό Σχέδιο είναι μια προσπάθεια Αστικού Σχεδιασμού του χώρου με καθορισμό των χρήσεων γης σε όλη την έκταση του Δήμου. Έρχεται να καλύψει κενά, παραλήψεις και αβλεψίες του Αστικού Κράτους με καθυστέρηση ενός αιώνα περίπου. Έρχεται να σχεδιάσει το χώρο, χωρίς την ύπαρξη μέχρι σήμερα στη συγκεκριμένη Δ.Ε. Εθνικού Κτηματολογίου, χωρίς ουσιαστικά καταγραφή των δημοσίων τουλάχιστον εκτάσεων.

Ένα παράδειγμα αβλεψιών του Αστικού Κράτους (εσκεμμένων βέβαια) είναι και η περίπτωση του Οικισμού Θέας, που το πρόβλημά του δεν μπορεί ούτε είναι δυνατόν να το αντιμετωπίσει και να το λύσει το Γ.Π.Σ. Από το 1923 απαγορευόταν οποιαδήποτε επέκταση οικισμών, παρά μόνο με πολεοδομική Οργάνωση- Σχέδια Πόλης. Με καταστρατήγηση του Ν.Δ 17-7-1923, με Π.Δ. και Υπουργικές Αποφάσεις καθώς και αποφάσεις Νομαρχών, οριοθετούνταν οικισμοί μέχρι την τελευταία δεκαετία του προηγούμενου αιώνα σύμφωνα με το από 03-05-1985 Π.Δ «περί οριοθετήσεως οικισμών προϋφιστάμενων του 1923». Έτσι οριοθετήθηκε και η Θέα ως οικισμός με ακτίνα 800,00 μέτρων.

Όλα αυτά βέβαια ήταν αποτέλεσμα συγκεκριμένης πολιτικής των Αστικών Κυβερνήσεων, με τις ευλογίες της ΕΟΚ-Ε.Ε., των ΚΑΠ για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών, για αγραναπαύσεις κλπ., που πίεζαν στην εμπορευματοποίηση της γης στους περιαστικούς οικισμούς, ακόμη και τους απομακρυσμένους από τα αστικά κέντρα.

Το ουσιαστικό πρόβλημα στη Θέα, όπως και σε όλους τους οικισμούς της Πάτρας και της Ελλάδας γενικότερα, δημιουργήθηκε με το Ν.3937/2010 (Νόμος Μπιρμπίλη) ο οποίος ήταν απόρροια μιας σειράς αποφάσεων του Συμβουλίου Επικρατείας και ήρθε να καλύψει! τις παραλήψεις δεκαετιών του ιδίου του Αστικού Κράτους, αγνοώντας βεβαίως τα κοινωνικά προβλήματα που είχε δημιουργήσει το ίδιο (οικοπεδοποιήσεις εκτάσεων, φορολογήσεις κλπ). Αυτό το πρόβλημα αρτιότητας και οικοδομησιμότητας των οικοπέδων των Οικισμών, κανένα Γ.Π.Σ όπως προαναφέρθηκε δεν μπορεί να τα επιλύσει, για το λόγο αυτό έχει την πρόβλεψη στις προτάσεις το Γ.Π.Σ να είναι άρτια και οικοδομήσιμα τα οικόπεδα εντός της ακτίνας των 800 μέτρων στο διηνεκές (με τις προβλέψεις των ισχυόντων Νόμων βέβαια). Δέσμευση της Δημοτικής Αρχής στο θέμα αυτό είναι ότι θα κάνει παρέμβαση προς το αρμόδιο Υπουργείο για νομοθετική ρύθμιση στην κατεύθυνση της επίλυσης των κοινωνικών προβλημάτων.

Όσο αφορά την πρόταση για πολεοδόμηση όλης της έκτασης που συμπεριλαμβάνεται εντός της ακτίνας των 800 μέτρων με κάποιες εξαιρέσεις (ρεματιές, επιφάνειες με απότομη κλίση) είναι ουτοπική, πέρα από το ότι είναι εκτός προδιαγραφών. Συγκεκριμένα, από την έκταση των άνω των 2.000 στρεμμάτων που συμπεριλαμβάνεται εντός της ακτίνας των 800 μέτρων, ζητείται η πολεοδόμηση 1.600 – 1.700 στρεμμάτων, πράγμα που σημαίνει ότι δημιουργεί σχέδιο πόλης για 25.000 έως 30.000 κατοίκους, για έναν οικισμό κάτω των 500 κατοίκων σύμφωνα με την απογραφή του 2011.

Η Πάτρα έχει ήδη πληρώσει ακριβά, και τις επόμενες δεκαετίες θα πληρώσει ακριβότερα, την άναρχη πολεοδόμηση περιαστικών αγροτικών εκτάσεων την δεκαετία 1970-1980 (Εγλυκάδα – Περιβόλα- Μπεγουλάκι- Ζαρουχλέικα- Αγυιά- Κοτρώνι- Μποζαϊτικα κλπ), με τους συνεχείς αποχαρακτηρισμούς προβλεπόμενων κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων, στερούμενη ζωτικού χώρου για την ανάπτυξή της.

Στα πλαίσια της αρμοδιότητάς της η Δημοτική Αρχή προτείνει στο υπό πολεοδόμηση αραιοδομημένο τμήμα, λόγω ακριβώς των προαναφερομένων προβλημάτων, περιμετρικά να πολεοδομηθεί έκταση επί πλέον 50% του πυκνοδομημένου τμήματος.

Όσο αφορά την δική μας αντίληψη ως Δημοτική Αρχή, δεν έχει ψευδαισθήσεις ότι μπορεί να εφαρμόσει δική της Πολιτική Σχεδιασμού μέσα στον ασφυκτικό εναγκαλισμό των Αστικών Θεσμών και Νόμων (το μόνο μέλημα μας είναι η μη απένταξη της μελέτης από το ΕΣΠΑ που θα έχει οικονομικές επιπτώσεις για το Δήμο) και εξακολουθεί να πιστεύει ότι μόνο με συνολικότερες αλλαγές και ανατροπές στο επίπεδο της εξουσίας είναι δυνατός ο ουσιαστικός Πολεοδομικός Σχεδιασμός. Απαιτείται αποδέσμευση από την Ε.Ε  και τους Ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς, με μονομερή διαγραφή του χρέους, με μια λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τα μέσα παραγωγής και τον πλούτο που παράγεται και θα υλοποιήσει τον Κεντρικό Σχεδιασμό για την οικονομία και την παραγωγή. Μόνο έτσι είναι δυνατόν να υπάρξει ουσιαστικός σχεδιασμός και για τη γη σε όφελος του λαού με έναν Δημόσιο Φορέα που θα έχει την ευθύνη και του σχεδιασμού και της κατασκευής των πόλεων, ώστε να υπηρετούνται οι λαϊκές ανάγκες και όχι η κερδοφορία των επιχειρήσεων που στο καπιταλιστικό σύστημα έχουν μετατρέψει και την γη σε εμπόρευμα.