Ανακούφιση και στην "Πάτρα η δική μας πόλη" για την υπόθεση του λιμανιού
"Η διεκδίκηση του θαλασσίου μετώπου, επίκαιρη και ώριμη όσο ποτέ. Ένα σημαντικό δώρο στην πόλη και στην πορεία της διεκδίκησης του θαλασσίου μετώπου, έκανε το ΣτΕ. Ακύρωσε τις αποφάσεις της ΕΣΑΛ, για χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, οι οποίες διακόπτουν τη συνέχεια των λειτουργιών της πόλης προς την πλευρά της θάλασσας και αποκόπτεται η πόλη και οι κάτοικοί της, από το παραθαλάσσιο μέτωπό της. Είχαμε καταγγείλει από τότε, την απληστία και την αλαζονεία, της Ανώνυμης Εταιρείας ΟΛΠΑ, η οποία παράλληλα με τις αδειοδοτήσεις για το νέο λιμάνι, ήθελε να προετοιμάσει την τσιμεντοποίηση και στους χώρους του υπόλοιπου θαλασσίου μετώπου, σε όλο το μήκος του, για να μπορεί ο «κληρονόμος» να κάνει ευκολότερα τη δουλειά του.
Αξίζει να θυμηθούμε το πώς εξελίχθηκε η ιστορία.
Το 2008 και ενώ έχει ξεκινήσει η διεκδίκηση του θαλασσίου μετώπου, επισκέπτομαι το Ηράκλειο και συναντώ τον τότε Δήμαρχο του Ηρακλείου, κ. Κουράκη. Επιστρέφω στην Πάτρα, με δύο τεράστιους φακέλους, τους οποίους ετοίμασαν οι υπηρεσίες του Δήμου Ηρακλείου. Ο ένας φάκελος, αφορούσε το υλικό από δύο προσφυγές στο ΣτΕ, τις οποίες είχε ετοιμάσει ομάδα του Δήμου και αφορούσαν, αντίστοιχες με τις δικές μας, χωροταξικές και πολεοδομικές ρυθμίσεις, οι οποίες προγραμματιζόντουσαν στο θαλάσσιο μέτωπο, σε βάρος της πόλης.
Είναι η εποχή, που η Επιτροπή Πολεοδομικού Σχεδιασμού της Πάτρας, πλαισιωμένη από επτά διαφορετικούς και αρμόδιους φορείς, έχει καταγγείλει τον ΟΛΠΑ, πως ενώ βαίνει προς ολοκλήρωση το νέο λιμάνι, χωροθετούνται κρυφά από την πόλη, δεκαέξι οικοδομικά τετράγωνα, στο υπό παραχώρηση θαλάσσιο μέτωπο, από την Παπαφλέσσα έως και πέρα από το Θεατράκι, και από τα κάγκελα του παλιού λιμανιού έως τη θάλασσα. Επιπλέον η περίφημη ΕΣΑΛ (μια επιτροπή αποτελούμενη στην ουσία από τρεις Διευθυντές Υπουργείων), παρακάμπτοντας την Πολεοδομία, αποφασίζει, μετά από εισήγηση της ΟΛΠΑ ΑΕ, με την πρόφαση πως επιθυμεί να νομιμοποιήσει όλα τα κτίρια του παλιού λιμανιού, να διπλασιάσει τη δυνατότητα δόμησης μπροστά στη θάλασσα και να μπορούν να κατασκευαστούν κτίρια 50.000 τ.μ. περίπου, με ύψος από 7 έως και 29 μέτρα!!!! Ακριβώς μπροστά από την πόλη, εκεί που υποτίθεται θα απελευθερωνόταν το θαλάσσιο μέτωπο, για να παραδοθεί στην πόλη. Η απόφαση, δίνει για παράδειγμα, τη δυνατότητα, δίπλα στο τεράστιο σεισμόπληκτο κτίριο Διοίκησης, στην ευθεία της Γούναρη, να κατασκευαστεί άλλο ένα, όμοιο σε μέγεθος (13.000 τ.μ.) και ύψος (29 μ.).
Θεωρείται οικοδομικό τετράγωνο, ακόμα και ο μόλος της Αγίου Νικολάου, όπου μπορούν να κτισθούν κτίρια, ύψους 7 μ. Η πόλη έχει ξεσηκωθεί, αλλά οι διοικούντες της ΟΛΠΑ Α.Ε., διαψεύδουν τους πάντες, περίπου σαν «παραμυθάδες» και πως καμία δόμηση, δεν πρόκειται να κάνουν στο παλιό λιμάνι. Μερικούς μήνες όμως αργότερα, ανακαλύπτουμε, πως στηριζόμενοι στις παραπάνω αποφάσεις της ΕΣΑΛ, έχουν εκδώσει δυο οικοδομικές άδειες, για δυο κτίσματα τα οποία θα νοικιαζόντουσαν σαν καταστήματα καφέ, στο ύψος της Ηρώων Πολυτεχνείου (τα κτίρια κατασκευάστηκαν και σήμερα λειτουργούν). Η προσπάθεια έμοιαζε με δοκιμή, για την υλοποίηση μακροπρόθεσμα, της υπόλοιπης δόμησης.
Προτείνω στον τότε Δήμαρχο κ. Ανδρέα Φούρα, να προχωρήσουμε σε προσφυγή προς το ΣτΕ, στα πρότυπα των προσφυγών του Δήμου Ηρακλείου. Ο Δήμαρχος δίνει την εντολή και με τη βοήθεια της Διευθύντριας πολεοδομίας κ. Ε. Αλεξοπούλου και του κ. Νίκου Αντωνόπουλου της ΤΕΔΚ, καθώς και του Δήμου κ. Β. Ζορμπά, ολοκληρώνουμε φάκελο, τον οποίο και αποστέλλουμε σε δικηγόρο της Αθήνας, εντεταλμένο για το ΣτΕ.
Βασική μας ένσταση, πως η τσιμεντοποίηση προωθείται, σε ένα τμήμα του θαλασσίου μετώπου, που σε λίγο, δεν θα είναι πια λιμάνι, άρα η προτεινόμενη δόμηση, θα αποκόψει την πόλη από τη θάλασσά της. Αυτό θα δράσει, ενάντια στην ποιότητα ζωής των κατοίκων της και εν τέλει καταπατώνται βάναυσα, τα ανθρώπινα δικαιώματα των πολιτών της Πάτρας. Συγχρόνως, αμφισβητούμε τη δυνατότητα μιας τριμελούς επιτροπής (ΕΣΑΛ), να παρεμβαίνει με αυτόν τον απαράδεκτο τρόπο, στις λειτουργίες της πόλης και να επιβάλει στους κατοίκους της, να ζουν στο διηνεκές σαν φυλακισμένοι.
Όλα αυτά τα χρόνια, όταν ερχόταν η ώρα να εκδικαστεί η προσφυγή, παρενέβαινε ο ΟΛΠΑ και η Γενική Γραμματεία Λιμένων και ζητούσαν και έπαιρναν αναβολή. Με τον τρόπο αυτό, τραίναραν, τόσα χρόνια, την απόφαση. Πληροφορούμεθα πως στο ενδιάμεσο, εμμένοντας στο στραγγαλισμό της πόλης, το μεν 2012 κύρωσαν τις αποφάσεις, με αντίστοιχες υπουργικές, ενώ στη συνέχεια τις θωράκισαν και με σχετικό νόμο.
Το ΣτΕ δεν αποδέχθηκε αυτές τις εκ των υστέρων παρεμβάσεις. Αποκαλύπτεται όμως και κάτι άλλο. Η ΕΣΑΛ, χρησιμοποιήθηκε, για να κτισθούν τα κτίρια του νέου λιμένα και κάποιοι θεώρησαν, πως είναι μεγάλη ευκαιρία, να προσδώσουν τεράστια αξία, στο υπόλοιπο ελεύθερο οικόπεδο-φιλέτο για ιδιώτες (από Διακονιάρη έως Μείλιχο), ώστε να μπορέσει να αξιοποιηθεί σε πιθανή πώληση του. Κοινώς το συμφέρον της πόλης, στα παλιά τους τα παπούτσια. Επειδή όμως οι αποφάσεις για δόμηση, ήταν κοινές, η απόφαση του ΣτΕ, συμπαράσυρε και τα κτίρια του νέου λιμένα. Είναι φανερό πως η Α.Ε πληρώνει την Απληστία της. Θεία δίκη!
Το ΣτΕ δικαιώνει καταρχήν τις προσπάθειές μας και μας δίνει ένα ανέλπιστο δώρο-όπλο, προκειμένου να πετύχουμε την οριστική παραχώρηση του θαλασσίου μετώπου στην πόλη.Θα αξιοποιήσουμε αυτή τη θετική για την πόλη εξέλιξη, πριν οι επαΐοντες καταφέρουν, να νομιμοποιήσουν τις αποφάσεις της ΕΣΑΛ οι οποίες αφορούν και τα 50.000 τ.μ.;
Καλούμε τους πάντες σε συστράτευση, προκειμένου ο πρωθυπουργός κ. Α. Τσίπρας να υλοποιήσει τη δέσμευσή του και να υπογράψει την οριστική παραχώρηση.
Είναι η ώρα που πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, απέναντι στις επόμενες γενιές.
Αν η πόλη φυλακιστεί από τσιμέντο, θα είναι για πάντα!!
Θα το επιτρέψουμε;
Για τη Δημοτική Παράταξη
Πάτρα η δική μας πόλη
Νικος Τζανάκος"
