Διονύσιος Πλέσσας: Το πρώτο μας πρόβλημα στην Αχαία είναι η έλλειψη κουλτούρας συνεργασιών

Κανένα σχέδιο δεν μπορεί να υλοποιηθεί αν δεν υπάρχει σύμπνοια και αγαστή συνεργασία. Ο κ. Διονύσιος Πλέσσας, πρόεδρος του Σωματείου Αυτοκινητιστών "Ο Φάρος" εξηγεί σε συνέντευξή του στην εφημεrρίδα 'Πελοπόννησος", γιατί ο κλάδος των Μεταφορών έχει ανάγκη να ενωθεί πίσω από τα κοινά προβλήματα αλλά και γιατί η Πάτρα δεν μπορεί να σχεδιάσει το μέλλον της αφού όλοι οι βασικοί φορείς της επί δεκαετίες αρνούνται να συνεργαστούν. Παρά την κάθοδο του δε στις επιμελητηριακές εκλογές με την παράταξη Κρίκη, θα πει: "Τα Επιμελητήρια δεν έχουν καμία θεσμική εξουσία στην Ελλάδα". Καμία κυβέρνηση δεν τα λαμβάνει σοβαρά υπόψιν".

ΕΡ: Συμμετείχατε στη διοργάνωση μιας μεγάλης πορείας φορτηγών του κλάδου στους δρόμους της Πάτρας. Ποιο ήταν το νόημα της;

ΑΠ: Η κινητοποίηση ήταν πράγματι απολύτως επιτυχημένη και είχε τρεις βασικούς στόχους. Ο πρώτος ήταν η αφύπνιση του κλάδου μας. Δυστυχώς στις Μεταφορές υπάρχει μια πανσπερμία συλλόγων ή και ανεξάρτητων αυτοκινητιστών με αποτέλεσμα να μοιάζει αδύνατη μια κοινή στάση. Με την πορεία πετύχαμε ολόκληρος ο κλάδος, σε όλη τη χώρα, να αντιληφθεί ότι ενωμένοι μπορούμε. Βλέπετε συμμετείχαν 12 Σωματεία από Πελοπόννησο και Στερεά. Ο δεύτερος στόχος ήταν να περάσουμε ένα υγιές μήνυμα προς την κεντρική εξουσία ότι επιτέλους πρέπει να καθίσουμε σε ένα κοινό τραπέζι να συζητήσουμε, γιατί αυτά που μας ενώνουν είναι περισσότερα από αυτά που μας χωρίζουν. Και ο τρίτος στόχος ήταν να ενημερωθεί η κοινή γνώμη για τα προβλήματα μας.

ΕΡ: Ωστόσο μια κινητοποίηση όσο επιτυχημένη και να είναι αρκεί;

ΑΠ:Όχι ασφαλώς. Το τελικό νόημα της κινητοποίησης όμως είχε έναν ισχυρό συμβολισμό: Δεν αντέχουμε άλλο. Πέραν αυτής έχουμε ξεκινήσει επαφές με την Ολυμπία Οδό, με την οποία έγινε ήδη η πρώτη συνάντηση. Θα γίνουν συναντήσεις και με τις υπόλοιπες εταιρείες των οδικών αξόνων.Επίσης ενημερώνουμε συνεχώς για τις θέσεις μας τον ίδιο τον υπουργό με τον οποίο ελπίζουμε πως σύντομα θα συναντηθούμε.

ΕΡ: Ποια είναι η άποψή σας για τον Υπουργό Μεταφορών κ. Σπίρτζη;

ΑΠ: Είναι ένας εξαιρετικά ευφυής άνθρωπος και άριστος γνώστης του αντικειμένου. Με τέτοια χαρακτηριστικά πιστεύουμε ότι μπορούμε να συνεννοηθούμε μαζί του.

ΕΡ: Κατέρχεστε στις εκλογές του Επιμελητηρίου. Πώς το αποφασίσατε;

ΑΠ: Βιώνουμε μια σκληρή κρίση ως κοινωνία. Είναι τέτοιας έντασης, ώστε όλοι να πρέπει να συνεισφέρουμε όσο μπορούμε κι απ΄ όπου μπορούμε. Το να περιοριζόμαστε μόνο στις επιχειρήσεις μας δεν είναι πια αρκετό.

ΕΡ: Το Ελληνικό Επιμελητήριο μπορεί να διαδραματίσει ρόλο στην επίλυση προβλημάτων της επιχειρηματικότητας; Έχει τέτοια εξουσία;

ΑΠ: Δεν έχει καμία απολύτως εξουσία, σε αντίθεση με την υπόλοιπη Ευρώπη όπου τα Επιμελητήρια είναι Θεσμικοί Σύμβουλοι της κάθε κυβέρνησης, είναι εισηγητές νομοσχεδίων, συνεργάζονται σε μόνιμη βάση με τα υπουργεία για να επιλύονται γρήγορα και σωστά, όποια προβλήματα ανακύπτουν. 

Τα Επιμελητήρια στην Ευρώπη είναι τεράστιοι οργανισμοί με φοβερή παρεμβατικότητα στην διακυβέρνηση της κάθε χώρας. Μοιάζουν με υπουργεία σε κτιριακές εγκαταστάσεις, επιστημονικό προσωπικό κ.λ.π. Είναι αναγκαίοι συνομιλητές των πολιτικών, δηλαδή αυτοί που γνωρίζουν άριστα την αγορά, μεταφέρουν στην κεντρική εξουσία τον παλμό της αλλά και λύσεις. Φυσικά εισακούονται.

ΕΡ: Στην Ελλάδα; Ποιος ο ρόλος τους; Εισακούονται από την εκάστοτε κυβέρνηση;

ΑΠ: Κατ αρχήν δεν υπάρχουν στην Ευρώπη φορείς που κατακερματίζουν την ενιαία αγορά. Εδώ όποιος συγκεντρώσει 21 μέλη ιδρύει έναν εμπορικό σύλλογο. Είναι δυνατόν μια κυβέρνηση να συνομιλεί με χιλιάδες μικρούς φορείς της αγοράς; Όσο για τα Επιμελητήρια που με ρωτάτε, είναι γνωστό ότι οι κυβερνήσεις προτιμούν να συνομιλούν με τον ΣΕΒ, την ΕΣΕΕ, την ΣΕΤΕ. Όχι με Επιμελητήρια που είναι εκδοτήρια των ΓΕΜΗ.

ΕΡ: Κατά συνέπεια τι νόημα έχει η κάθοδος σας στις εκλογές ενός φορέα που όπως λέτε είναι αφοπλισμένος και αν καταλαβαίνω καλά, απλώς εκδίδει δελτία τύπου προς την κεντρική εξουσία.

ΑΠ: Η απάντηση είναι απλή. Γατί μιλάμε για το Επιμελητήριο Αχαίας δηλαδή ένα από τα μεγαλύτερα της χώρας. Η Πάτρα έχει πια όλες τις υποδομές να ξεφύγει προς τα εμπρός. Μοναδική πληρότητα, εξαιρετική γεωγραφική θέση, τρία Πανεπιστήμια και πολλά άλλα. Μπορούμε λοιπόν χωρίς να περιμένουμε από την κεντρική εξουσία τίποτε το ιδιαίτερο, να σχεδιάσουμε το μέλλον μας και να αγωνιστούμε γι αυτό.Δεν είμαστε μόνο Ελλάδα, είμαστε και Ευρώπη ξέρετε.

ΕΡ: Μπορεί να υπάρξει ένα όραμα, μια ελπίδα για μια άλλη πορεία στην Πάτρα και την Αχαία;

ΑΠ: Ναι μπορεί. Τουρισμός, υπηρεσίες, πρωτογενής τομέας μπορούν να μας κάνουν μια περιοχή πρόσθετου πλούτου.

ΕΡ: Όμως όσα λέτε δεν είναι ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για το μέλλον της περιοχής. Ούτε και κανείς άλλος έχει πει φυσικά κάτι συγκεκριμένο. Τελικά ο δημόσιος λόγος μοιάζει κενός περιεχομένου.

ΑΠ: Πρώτα χρειαζόμαστε μια ενωμένη κοινωνία της δημιουργίας. Αυτή η ενωμένη κοινωνία παρά πολύ εύκολα μπορεί να αντιγράψει επιτυχημένες πόλεις και όλα να αλλάξουν με έναν απλό και μαγικό τρόπο. Θέλουμε τουρισμό; Ας αντιγράψουμε Ιωάννινα και Θεσσαλονίκη που δημιούργησαν υπερφορείς προβολής τους με μεγάλη επιτυχία, ακριβώς γιατί συμμετείχε στην προσπάθεια όλη η πόλη. Οι συνταγές επιτυχίας υπάρχουν ήδη δεν χρειάζεται να τις επινοήσουμε. Όμως για να εφαρμοστούν χρειάζεται μια απόλυτη συνένωση δυνάμεων που στην Πάτρα δεν προκύπτει.

Μια κοινωνία διαιρεμένη δεν μπορεί να σχεδιάσει τίποτε και εγώ αυτή τη μάχη θέλω να δώσω στο Επιμελητήριο αλλά και στον κλάδο μου: Της ενότητας. Αυτό προηγείται από κάθε τι άλλο για την Πάτρα και φυσικά και για τις Μεταφορές.