«Ήρθα στην Ελλάδα για να δουλέψω. Και σακατεύτηκα!»-Δήλωση μετανάστη-εργάτη του πτηνοτροφείου Χαλανδρίτσας(ΦΩΤΟ)
O Άρης Καρδασιλάρης είναι ο εθνικός αντιπρόσωπος της Οργάνωσης Α21 η οποία είναι ένας διεθνής οργανισμός, που δραστηριοποιείται στην εξάλειψη της δουλείας και της παράνομης διακίνησης και εμπορίας ανθρώπων και έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη. Πραγματοποιεί προγράμματα πρόληψης και εκπαίδευσης, προστατεύει τα θύματα εμπορίας ανθρώπων παρέχοντας νομική υπεράσπιση και έχει δημιουργήσει έναν ξενώνα όπου μπορούν να μείνουν με ασφάλεια τα διασωθέντα θύματα.
Η Α21 Campaign Greece βρέθηκε από την πρώτη στιγμή στο πλευρό των εργατών ρουμανικής καταγωγής που εργάζονταν στην πτηνοτροφική μονάδα στη Χαλανδρίτσα Αχαΐας κάτω από συνθήκες ψυχολογικής και σωματικής εκμετάλλευσης. Συγκεκριμένα, εξυπηρέτησε 9 από τα 11 άτομα που εργάζονταν. «Δύο άτομα δεν ήθελαν να καταθέσουν στο δικαστήριο και επέλεξαν να επιστρέψουν κατ” ευθείαν στη Ρουμανία. Οι υπόλοιποι 9 θέλησαν να συνεργαστούν με τις Αρχές και να μιλήσουν για όσα αντιμετώπισαν», εξηγεί ο Άρης Καρδασιλάρης αποκλειστικά στον Λάμπρο Αραπάκο και στο Lifo.gr.
Ο μικρότερος σε ηλικία από τα θύματα ήταν 19 ετών, ο και ο μεγαλύτερος 48. Οι περισσότεροι εργάζονταν περισσότερο από δύο μήνες –από τον Ιανουάριο. «Τους συμπεριφέρθηκαν πολύ άσχημα, όταν αποφάσισαν να φύγουν από τη δουλειά διότι δεν άντεχαν την κατάσταση, ο ιδιοκτήτης δεν τους επέτρεψε και τους έλεγε ότι έχουν υπογράψει συμβόλαια που τους δέσμευαν να παραμείνουν μέχρι τέλος της σαιζόν, δηλαδή τον Ιούνιο. Και τους απειλούσε λέγοντας: «Αν φύγετε, θα πρέπει να μου δώσετε χρήμαυα που έδωσα για την ασφάλειά σας αλλά και τα χρήματα για τα εισιτήρια που έδωσα για να έρθετε στην Ελλάδα. Και αν φύγετε, πρέπει να φέρετε κάποιον άλλον στη θέση σας». Να σημειωθεί ότι τα συμβόλαια που υπέγραψαν ήταν στα ελληνικά».
Πότε δεν πήραν το μισθό τους, έπαιρναν μόνο 5 ευρώ την εβδομάδα
Ζητούσαν παυσίπονα για ν” αντέξουν το πόνο και δεν τους έδιναν
Tρανταχτό γεγονός εργασιακού trafficking
Δύο εργάτες κατάφεραν να ξεφύγουν
«Ένα βράδυ, δύο εργάτες –ένας 19χρονος και ένας μεγαλύτερος σε ηλικία- μην αντέχοντας άλλο την κατάσταση, αποφάσισαν να προσπαθήσουν να φύγουν –χωρίς όμως να το πουν σε κάποιον άλλον διότι φοβόντουσαν την προδοσία. Έκλεψαν χρήματα από κάποιον άλλο εργάτη, ο όποιος είχε μαζί του κάποια χρήματα από τη Ρουμανία (για ώρα ανάγκης) και κατάφεραν να ξεφύγουν. Με τα χρήματα αυτά ήρθαν στην Πάτρα και έπειτα στην Αθήνα ψάχνοντας να βρουν την Πρεσβεία της Ρουμανίας. Πέρασαν δύο μέρες στην Αθήνα και δεν μπορούσαν να βρουν τίποτα, κοιμόντουσαν στα παγκάκια και με τα τελευταία τους χρήματα αγόρασαν λίγο ψωμί να φάνε. Δεν ήθελαν ν” απευθυνθούν στην αστυνομία, πίστευαν ότι μόνο η Πρεσβεία μπορεί να τους βοηθήσει.
Στο μεταξύ ο μεγαλύτερος σε ηλικία, αντιμετώπιζε πρόβλημα υγείας. Πήγαν κάποια στιγμή σ” ένα σταθμό πώλησης εισιτηρίων και μια κοπέλα βλέποντας ότι ο ένας ήταν άρρωστος, θέλησε να τους βοηθήσει και τους αγόρασε εισιτήρια και τους οδήγησε στο κατάλληλο λεωφορείο για να πάνε στο νοσοκομείο όπου οι γιατροί αποφάσισαν να τον κρατήσουν τη νύχτα. Αυτός, όμως, θέλησε να φύγει από το νοσοκομείο, έτσι εκείνο το βράδυ κοιμήθηκαν σε μια «τρύπα μέσα στο χώμα» στην Ομόνοια. Την άλλη μέρα μπόρεσαν να φτάσουν στην Πρεσβεία, (οι γιατροί του νοσοκομείου μπόρεσαν να συνεννοηθούν μαζί τους και τους εξήγησαν που είναι η Πρεσβεία). Ανέφεραν όλα όσα είχαν αντιμετωπίσει και η Πρεσβεία άμεσα κάλεσε το τμήμα Εμπορίας Ανθρώπων της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής και από εκεί πέρα ξεκίνησε ο μαραθώνιος της έρευνας. Ταυτόχρονα, η υγεία του μεγαλύτερου εργάτη χειροτέρευε, τον πήγαν στο νοσοκομείο και ανακάλυψαν ότι είχε σπάσει η σκωληκοειδίτιδα του. Αυτό είναι θανατηφόρο, κάθε ώρα είναι κρίσιμη, ευτυχώς μπήκε στο χειρουργείο και σώθηκε. Η αστυνομία πήρε τον 19χρονο με στόχο να τους οδηγήσει στην περιοχή που βρίσκεται το πτηνοτροφείο. Ο 19χρονος, καθώς μου περιέγραφε όλα αυτά τα γεγονότα, είπε ότι «όλο είναι σαν ταινία». Η αστυνομία μπήκε μέσα με τα όπλα και έστησε επιχείρηση, συνέλαβαν τον 51χρονο ιδιοκτήτη και τον 41χρονο Ρουμάνο συνεργό του, βρήκαν το χρηματικό ποσό του 1.595.115 ευρώ και τα όπλα και απελευθέρωσε τους Ρουμάνους εργάτες. Στη φάση αυτή η αστυνομία κάλεσε την Οργάνωσή μας για να προσφέρουμε τη βοήθεια μας στους Ρουμάνους εργάτες οι οποίοι είναι θύματα εμπορίας ανθρώπων με σκοπό την εργασιακή τους εκμετάλλευση».
Είναι σημαντικό να λάβουν κάποια αποζημίωση γι” αυτό που πέρασαν
H Α21 Campaign Greece προσέφερε διαμονή, τροφή, ιατρική φροντίδα στα θύματα, πραγματοποίησε ατομικές συνεντεύξεις με στόχο τη διερεύνηση των αναγκών τους και μέσω του δικτύου «SAFE» βοηθάει με τον επαναπατρισμό των θυμάτων φέρνοντας τους σε επαφή με Οργανισμούς Υποστήριξης στην χώρα τους. Αξίζει να σημειωθεί ότι όλοι επιθυμούν να επιστέψουν στις οικογένειες τους. Στα θύματα επίσης παρασχέθηκε νομική υποστήριξη καθ” όλη την διάρκεια της διαδικασίας καθώς και οργανώθηκε νομική αντιπροσώπευση για το επερχόμενο δικαστήριο. Στόχος είναι τα θύματα να δικαιωθούν και να αποζημιωθούν. «Στην Ελλάδα δεν έχω γνώση για καμία υπόθεση που να έχουν ποτέ αποζημιωθεί θύματα trafficking. Εφόσον κερδίζουν το ποινικό δικαστήριο, έπειτα είναι σημαντικό να λάβουν κάποια αποζημίωση γι” αυτό που πέρασαν. Αυτό είναι το λιγότερο που θα πρεπε να συμβεί, αν και δεν μπορεί να αναιρέσει την κακοποίηση και τις ψυχοσωματικές επιπτώσεις της τραυματικής αυτής εμπειρίας».
Σακατεύτηκα
«Ήρθα στην Ελλάδα να δουλέψω. Λεφτά δεν πήρα καθόλου. Μ” εκμεταλλεύτηκαν. Αντιμετώπισα πρόβλημα υγείας. Σακατεύτηκα. Είμαι εγχειρισμένος και δεν θα μπορώ να ξαναδουλέψω πλέον σκληρά. Θα γυρίσω στην πατρίδα μου και δεν θα μπορώ να κάνω τίποτα», αναφέρει ένα από τα θύματα.
Η πιο σκληρή μαρτυρία
«Μια μέρα δεν πρόλαβαν να ξεφορτώσουν την τροφή από το εν κινήσει φορτηγό διότι ο οδηγός (οδηγός ήταν ο 41χρονος Ρούμάνος επιστάτης) του φορτηγού βιαζόταν. Και ένας 20χρονος εργάτης φώναξε στον οδηγό ότι δεν προλαβαίνουν. Ο επιστάτης σταμάτησε το φορτηγό και ρώτησε ποιος φωνάζει. Εκείνη τη στιγμή εμγανίζεται και ο ιδιοκτήτης και πιάνει τον 20χρονο από το αυτί και τον σέρνει, του σκίζει το αυτί και το ματώνει. Φώναζε σε όλους πολύ άγρια και τους απείλησε λέγοντας: «Εγώ ποδόσφαιρο στη ζωή μου δεν έπαιξα, άλλα αν συνεχίσετε να μην ακούτε ό,τι σας λέω εγώ και ο επιστάτης, θα σας πάρω τα κεφάλια και θα παίζω ποδόσφαιρο εδώ μέσα με τα κεφάλια σας». O 20χρονος ήταν στο πτηνοτροφείο μαζί με τον αδερφό του και είπαν μεταξύ τους ότι μετά από το γεγονός αυτό, είναι ανγκασμένοι να κάνουν υπομονή να τελειώσει η σαιζόν και να φύγουν διότι αλλιώς δε θα μπορούσαν να ξεφύγουν».
Η πρώτη συνάντηση με τα θύματα
«Τους πρωτοσυνάντησα στην Πάτρα, ήταν εξαντλημένοι και τρομοκρατημένοι και δυσκολευόντουσαν να μ” εμπιστευτούν διότι η εμπειρία τους στην Ελλάδα ήταν η εκμετάλλευση. Παρότι που η Αστυνομία τους είχε πει ποιος είμαι και ποιος είναι ο ρόλος μου, αυτοι ήταν καχύποπτοι, αρχικά, μαζί μου. Πέρασα κάποιες μέρες μαζί τους για να ρυθμίσουμε όλα τα νομικά ζητήματα. Στόχος ήταν να νιώσουν ασφαλείς, να μας εμπιστευτούν, να δεχθούν την αρωγή και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και να αποφασίσουν να ακολουθήσουν την νομική διαδικασία μέχρι τέλους, αντί να φύγουν την επόμενη μέρα όπως αρχικά επιθυμούσαν. Πηγαίναμε για φαγητό, για μπάσκετ. Μια μέρα για να μ” ευχαριστήσουν, μου μαγείρεψαν φαγητά από την πατρίδα τους», σχολιάζει ο εθνικός αντιπρόσωπος της Οργάνωσης Α21.
Και ένα ερώτημα για το τέλος
«Το πτηνοτροφείο ήταν περίπου σε ευθεία 200 με 300 μέτρα από το χωριό. Αναρωτιέμαι γιατί η τοπική κοινωνία δεν αντιδρούσε όταν ακούγονταν οι σφαίρες ή γιατί δεν έλεγαν τίποτα που για πάνω από δύο μήνες τα θύματα ήταν κλεισμένα μέσα στο πτηνοτροφείο;» αναρωτιέται ο Άρης Καρδασιλάρης…
Πηγή: lifo.gr