Η ΤΡΙΠΛΗ ΔΙΥΛΙΣΗ ΤΟΥ ΣΩΚΡΑΤΗ
Άρθρο του Ανδρέα Μαζαράκη
(Καρδιολόγου – Προέδρου ΝΟΔΕ ΝΔ Αχαϊας)
Με αφορμή τον θόρυβο που προκλήθηκε από τον ψευτο-έρανο ενός προβληματικού δημοτικού υπαλλήλου,δήθεν για τον ακρωτηριασμένο συνάδελφό του,επιτρέψτε μου να καταθέσω μερικές σκέψεις.
Θυμήθηκα την τριπλή διύλιση του Σωκράτη. Σας την διηγούμαι για να την θυμηθήτε κι εσείς.
"Μια μέρα, εκεί που ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος Σωκράτης έκανε τη βόλτα του στην Ακρόπολη, συνάντησε κάποιον γνωστό του, ο οποίος του ανακοίνωσε ότι έχει να του πει κάτι πολύ σημαντικό που άκουσε για κάποιον από τους μαθητές του. Ο Σωκράτης του είπε ότι θα ήθελε, πριν του πει τι είχε ακούσει, να κάνουν το τεστ της «τριπλής διύλισης».
«Τριπλή διύλιση;», ρώτησε με απορία ο γνωστός του.
«Ναι, πριν μου πεις τι άκουσες για το μαθητή μου, θα ήθελα να κάτσουμε για ένα λεπτό να φιλτράρουμε αυτό που θέλεις να μου πεις», του εξήγησε ο Σωκράτης, και ακολούθησε ο εξής διάλογος:
«Το πρώτο φίλτρο είναι αυτό της ΑΛΗΘΕΙΑΣ. Είσαι λοιπόν εντελώς σίγουρος ότι αυτό που πρόκειται να μου πεις είναι αλήθεια;» - «Εεε...όχι ακριβώς, απλά το άκουσα…» - «Άρα δεν έχεις ιδέα αν αυτό που θέλεις να μου πεις είναι αλήθεια ή ψέματα...
Ας δοκιμάσουμε τώρα το δεύτερο φίλτρο, αυτό της ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ. Αυτό που πρόκειται να μου πεις για τον μαθητή μου, είναι κάτι καλό;» - «Όχι, το αντίθετο μάλλον...» - «Άρα, θέλεις να μου πεις κάτι κακό για τον μαθητή μου, αν και δεν είσαι καθόλου σίγουρος ότι είναι αλήθεια.
Παρ’ όλ’ αυτά, μπορείς ακόμα να περάσεις το τεστ, γιατί υπάρχει και το τρίτο φίλτρο. Αυτό της ΧΡΗΣΙΜΟΤΗΤΑΣ. Αυτό που θέλεις να μου πεις λοιπόν για τον μαθητή μου, είναι κάτι που μπορεί να μου φανεί xρήσιμο σε κάτι;» - «Όχι, δε νομίζω...» - «Ε, τότε, αφού αυτό που θες να μου πεις, δεν είναι ούτε αλήθεια, ούτε καλό, ούτε χρήσιμο, γιατί θα πρέπει να το ακούσω;!»
Θυμήθηκα επίσης την Ευαγγελική ρήση «Οδηγοί τυφλοί, οι διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες».
Η φράση αυτή ειπώθηκε από τον Χριστό για τους Φαρισαίους, που με την υποκρισία τους καταπιάνονται να στραγγίσουν ένα κουνούπι, αλλά καταπίνουν στο μεταξύ ολόκληρη καμήλα. Λέγεται με το ίδιο νόημα, για όσους δείχνουν προσοχή και ευσυνειδησία στα μικρά και ασήμαντα και αδιαφορούν για μεγάλα και σπουδαία .
Ας μην ανησυχούν όσοι κόπτονται για την τήρηση της ευνομίας στην πόλη μας. Τα πειθαρχικά της δημόσιας διοίκησης και η δικαιοσύνη καραδοκούν για να συλλάβουν-σαν την αράχνη-όποιο μικρό "έντομο" διανοηθεί να παρανομήσει. Τα άλλα τα μεγάλα "έντομα" πως να συλληφθούν από τον αδύναμο ιστό?
Ζούμε σε μια κοινωνία όπου επικρατεί η δράση εκτός των παραδοσιακών ηθικών κανόνων,που βάζει εμπόδια στην οικονομική ανάπτυξή της,καθώς ευνοεί μια "σκιώδη" οικονομία. Σε μια κοινωνία ιδιαίτερα χαλαρή σε θέματα ηθικής και δικαιοσύνης. Σε μια κοινωνία που στήθηκε πάνω στην πλεονεξία.
Ως κοινωνία σήμερα βρισκόμαστε σε μια δύσκολη καμπή. Οι πολεμιστές του φωτός είναι λιγότεροι από τους πολεμιστές του σκότους. Το σκοτάδι φαίνεται να απέκτησε μεγαλύτερη δύναμη από ποτέ.
Αλλά το πιο δυσάρεστο όμως γεγονός είναι η υποκρισία με την οποία αντιμετωπίζει η πλειοψηφία των πολιτών αυτά τα φαινόμενα,εξυπηρετώντας έτσι και μια κοινωνική ψευτοηθική,η οποία επιτρέπει και στους πολίτες να νέμονται μικρά ή μεγάλα οφέλη.
Μια νέα κοινωνική πρόταση,είναι η αλλαγή της ανήθικης κοινωνικής νοοτροπίας να ανέχονται και σιωπηλά να επικροτούν τις διάφορες ανηθικότητες που συντελούνται σε εθνικό,αλλά και τοπικό επίπεδο.
Εγκατάλειψη της κατ'επιλογήν αποκάλυψης μικρών και ανούσιων δήθεν παρανομιών. Άλλωστε μια τέτοια κοντόφθαλμη πολιτική δίνει ένα ασφαλές άλλοθι σε όσους εμπλέκονται και ενεργούν κατά παράβαση του νομικού και εθιμικού δικαίου της κοινωνίας των πολιτών,στό όνομα-πολλές φορές-της ευημερίας του λαού.