Μεγάλες ελλείψεις αγαθών το 2012 λόγω της κρίσης.

Χιλιάδες προϊόντα που σήμερα τα βρίσκει κανείς έυκολα στα ράφια των καταστημάτων, θα "χαθούν" από την ελληνική αγορά το 2012.

Αιτία η απαίτηση των ευρωπαίων προμηθευτών να πληρώνονται μετρητοίς μέρες πριν από κάθε παραγγελία, καθώς και η δραματική μείωση των πωλήσεων τέτοιων προίόντων λόγω έλλειψης χρημάτων. Οι Έλληνες περιορίζονται στα αναγκαία.

Να σημειωθεί ότι οι ξένοι προμηθευτές δεν δέχονται ούτε εγγυητικές ελληνικών Τραπεζών με αποτέλεσμα η ασφυξία των ελληνικών επιχειρήσεων να είναι στον μέγιστο βαθμό. Οι επιχειρήσεις κινούνται με βάση τα δικά τους ταμειακά αποθέματα αφού δεν μπορούν ούτε να δανειστούν..!

Οι λίγες περιπτώσεις ξένων επιχειρήσεων που συνεχίζουν να παρέχουν πίστωση στις ελληνικές βασίζονται κυρίως σε διαχρονικές σχέσεις συνεργασίας και εμπιστοσύνης. Κάποιες απ' αυτές που βρίσκονται σε χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, π.χ. Ισπανία, αποδέχονται ακόμη κι εγγυητικές επιστολές ελληνικών τραπεζών, αλλά είναι ελάχιστες. «Αναλαμβάνουν οι ίδιοι (ξένοι) την ευθύνη ότι δεν θα τους κοροϊδέψουμε, αφού καμία εταιρεία στο εξωτερικό δεν ασφαλίζει πλέον οτιδήποτε έχει σχέση με Ελλάδα», τονίζει επιχειρηματίας από το χώρο του εμπορίου.

Εταιρείες όπως η γαλλική COFACE και η Euler-Hermes, μέλος του γερμανικού ομίλου Allianz, έχουν σταματήσει να ασφαλίζουν τις πιστώσεις ξένων εταιρειών προς τη χώρα, θεωρώντας προφανώς πολύ υψηλό τον κίνδυνο μη πληρωμής από τις ελληνικές εταιρείες. Την ίδια πολιτική εφαρμόζουν και έναντι άλλων χωρών του Νότου που αντιμετωπίζουν κρίση χρέους.

Οι ξένες εταιρείες ζητούν προκαταβολή για να στείλουν εμπόρευμα στην Ελλάδα, ή στη καλύτερη των περιπτώσεων αποδέχονται πληρωμή έναντι φορτωτικών, προσθέτει ο ίδιος επιχειρηματίας. Κοινώς, η εγχώρια εταιρεία στέλνει τα λεφτά στο εξωτερικό και η αλλοδαπή εταιρεία εισπράττει με την προσκόμιση του εγγράφου που αποδεικνύει ότι το εμπόρευμα φορτώθηκε.

Η συγκεκριμένη πρακτική οξύνει το πρόβλημα ρευστότητας των ελληνικών επιχειρήσεων, αφού από τη μια πλευρά πρέπει να πληρώνουν τοις μετρητοίς τους ξένους συνεργάτες τους και από την άλλη αποδέχονται να πληρωθούν οι ίδιες με πολύμηνη καθυστέρηση από τους πελάτες τους στη χώρα. Επιπλέον, αναλαμβάνουν τον κίνδυνο της μη πληρωμής από τους τελευταίους.

«Από τη μια πλευρά πιέζεσαι να βρεις χρήματα και από την άλλη αντιμετωπίζεις τον κίνδυνο να μη σε πληρώσουν κάποιοι πελάτες σου. Αυτό το πράγμα δεν είναι εύκολα διαχειρίσιμο και μπορεί να οδηγήσει σε μείωση της εισαγόμενης ποσότητας με αποτέλεσμα την εμφάνιση ελλείψεων σε κάποια είδη στην αγορά», συμπληρώνει.

Βιομηχανικές επιχειρήσεις που χρησιμοποιούν εισαγόμενες πρώτες ύλες στην παραγωγική διαδικασία πρέπει επίσης να δεσμεύσουν ρευστότητα για να συνεχίσουν απρόσκοπτα τις εισαγωγές. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται να έχουν δεσμευμένη κάλυψη σε μετρητά σε ξένη τράπεζα που να υπερβαίνει την πληρωμή της υποχρέωσης.

Ενας τρόπος για να αποφύγει μια ελληνική εταιρεία τον σκόπελο της χρηματοδότησης με μετρητά των συναλλαγών της με το εξωτερικό είναι να έχει διεθνείς δραστηριότητες και να μπορεί να εξασφαλίσει εγγυητική επιστολή από ξένη τράπεζα γι' αυτό το λόγο. Ομως, οι εγχώριες επιχειρήσεις που έχουν τέτοιες σχέσεις με ξένες τράπεζες είναι λίγες.