Γράφει το περιοδικό Der Spiagel: "Στον πόλεμο της Ουκρανίας ο Ερντογάν ενέχει διπλό ρόλο, καθώς είναι ένας από τους λίγους αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων, που διατηρεί στενές επαφές τόσο με το Κίεβο, όσο και με τη Μόσχα.
Πριν ακόμη από λίγους μήνες η Τουρκία ήταν ένα είδος παρία στη διεθνή πολιτική, ο Ερντογάν με τις προκλήσεις του είχε εξοργίσει ομολόγους του σε Μέση Ανατολή, Ευρώπη και ΗΠΑ.
Ξαφνικά γίνεται και πάλι ένας περιζήτητος συνομιλητής. Ο κίνδυνος για την Τουρκία είναι όμως ότι o Ερντογάν το παρακάνει, όπως έχει κάνει τόσες φορές στο παρελθόν. Σχεδόν επιδεικτικά συγχρωτίζεται με τον Ρώσο δικτάτορα Βλάντιμιρ Πούτιν.
Για τους εταίρους του στο ΝΑΤΟ συμπεριφέρεται ωσάν να ήταν διπλός πράκτορας». Παράλληλα, το γερμανικό περιοδικό επισημαίνει τους κινδύνους που αντιμετωπίζει η τουρκική οικονομία: «Η οικονομία βρίσκεται στα πρόθυρα της κατάρρευσης, ο πληθωρισμός αγγίζει το 80%.
Περισσότερο από ποτέ οι τουρκικές επιχειρήσεις θα ήθελαν τώρα να βασίζονται σε αξιόπιστες σχέσεις με τα κράτη-μέλη της ΕΕ, με τα οποία διεκπεραιώνουν πάνω από το ήμισυ των εμπορικών τους συναλλαγών.
Με λιγότερο από έναν χρόνο να απομένει μέχρι τις προεδρικές εκλογές τα ποσοστά δημοφιλίας του Ερντογάν είναι τόσο χαμηλά, όσο ελάχιστες φορές από τότε που ανέλαβε την εξουσία. Εμφανιζόμενος όλο αυτοπεποίθηση στη διεθνή σκηνή μπορεί να εντυπωσιάζει τους εθνικιστές ψηφοφόρους, αλλά οι περισσότεροι Τούρκοι θα προτιμούσαν να δουν την οικονομία να ανακάμπτει».
It's the bureaucracy* stupid
Το σύνολο των πολιτικών μας αλλά, δυστυχώς και των επιφανών της δημοσιογραφίας, όλοι εις τας Αθήνας, περί άλλων τυρβάζουν όταν αναφέρονται στα φαινόμενα καθυστέρησης που βιώνει καταστροφικά η χώρα.
Δεν χρειάζεται να πω ονόματα αλλά άκουγα στον ΣΚΑΙ δίδυμο δημοσιογράφων να συζητά με εκπρόσωπο φορέα στη Θεσσαλία.
