«Και όταν οι ιεροί μήνες έχουν περάσει, τότε πολεμάτε και σκοτώνετε τους ειδωλολάτρες οπουδήποτε κι αν τους βρείτε και συλλάβετέ τους και πολιορκήστε τους και στήστε τους παγίδες με κάθε πολεμικό στρατήγημα. Αν όμως μετανιώσουν και προσευχηθούν και δώσουν ελεημοσύνη, τότε αφήστε τους ελεύθερους - Γιατί ο Αλλάχ είναι πολυεύσπλαχνος και πολυεπιεικής». (Κοράνιο, 9:5).
Να γιατί οι τζιχαντιστές δολοφονούν άπιστους καθημερινά. Το λέει ο ίδιος ο Θεός τους. Δηλαδή με βάση τα παραπάνω αλλά και εκατοντάδες παρόμοιους στίχους, ο πιστός πρέπει να σκοτώνει τους ειδωλολάτρες όπου τους βρει - εκτός αν τους προσηλυτίσει.
Πρόκειται για τον λόγο του Αλλάχ, η καταγραφή της Αποκάλυψής του, έτσι όπως μεταδόθηκε τον 7ο αιώνα στον Μωάμεθ. Ως έργο θεϊκό και όχι ανθρώπινο, δεν επιδέχεται αλλαγές. Έτσι ο σκοταδισμός είναι μια μόνιμη κατάσταση και αυτό γιατό έκκληση για νέες ηπιότερες ερμηνείες ισοδυναμεί με ιερόσυλη απόρριψη αιώνων ισλαμικής παράδοσης, σύμφωνα με τους πιο συντηρητικούς κύκλους του σουνιτισμού.
Άλλωστε ο ιδρυτής της θρησκείας Μωάμεθ ήταν ο ίδιος πολεμιστής και ο βίος του γεμάτος από μάχες και σκοτωμούς απίστων.
Ωστόσο υπάρχει μια σοβαρή ένσταση μέσα στον μουσουλμανικό κόσμο. Με βάση τον ισλαμικό νόμο μόνο νόμιμες ισλαμικές κυβερνήσεις έχουν το δικαίωμα να κηρύξουν ιερό πόλεμο, όχι άτομα, ούτε μη κρατικοί φορείς και οργανώσεις όπως το Ισλαμικό Κράτος, η Αλ Κάιντα και η Μπόκο Χαράμ στη Νιγηρία.
Μια εξαίρεση γίνεται όταν μουσουλμανικό έδαφος δέχεται επίθεση ή κατοχή από εχθρική δύναμη, η οποία καθιστά τον τζιχάντ ή την αντίσταση ατομική ευθύνη. Αλλά ακόμη και τότε, ο τζιχάντ πρέπει να έχει κηρυχθεί επισήμως από τη νόμιμη Αρχή, η οποία εκπροσωπεί τον λαό της κατεχόμενης χώρας.
Αυταρχισμός με τον μανδύα της Δημοκρατίας
Οι αυταρχικές χώρες είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος για την Δημοκρατία και την Δύση. Ο αυταρχισμός τι κάνει; Μεταμφιέζεται σε (δήθεν) Δημοκρατία.
Κάνει εκλογές, διατηρεί Κοινοβούλια, υιοθετεί λειτουργίες του δυτικού τρόπου ζωής π.χ. στην οικονομία, ακόμα και στην κοινωνία αλλά αυτή είναι η βιτρίνα.
