Το 2002 η Τουρκία έζησε πολιτικά μια εντελώς ασυνήθιστη εξέλιξη: Στις εκλογές που έγιναν τότε, ΟΛΑ τα κόμματα της χώρας καταψηφίστηκαν δίδοντας την ευκαιρία να αναδειχθούν εντελώς νέοι- σχηματισμοί και νέοι ηγέτες. Ένας εξ αυτών ήταν ο Ερντογάν που ανέλαβε τη διακυβέρνηση της χώρας και είναι ακόμα πρόεδρος της. Τι είχε συμβεί;
Είχαν προηγηθεί το 1999 οι σεισμοί στο Ιζμίτ κοντά στην Κωνσταντινούπολη με 17.500 νεκρούς. Ο τότε πρωθυπουργός Μπουλέντ Ετσεβίτ προκάλεσε την οργή των πολιτών όταν απεδείχθη μια σειρά σκανδάλων διαφθοράς.
Πρώτο οι οικοδομικές άδειες στα σαθρά κτήρια που κατέρρευσαν, δεύτερο η ανεπάρκεια στην διάσωση, τρίτον οι μεγάλες οικονομικές επιπτώσεις που ακολούθησαν και αφορούσαν εκατομμύρια Τούρκων, κυρίως στις πυκνοκατοικημένες περιοχές με πολλές επιχειρήσεις κοντά στην Κωνσταντινούπολη.
Το «χάος» εξώθησε τους Τούρκους να γυρίσουν την πλάτη τους στα μεγάλα κόμματα και, το 2002, πολίτες προσήλθαν μαζικά στις κάλπες για να ψηφίσουν το νέο, τότε, Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (AKP) του Ερντογάν, ο οποίος κέρδισε τις εκλογές και έκτοτε παραμένει στην εξουσία.
Τώρα ο Ερντογάν ζει ένα νέο 2002 αλλά γνωρίζει τι πρέπει να κάνει. Θα εμφανιστεί ότι ηγείται της ανοικοδόμησης, θα δεχθεί κάθε βοήθεια από "εχθρούς και φίλους¨, θα διακόψει την σκληρή ρητορική με τους γείτονες και την Δύση και θα αναγκάσει την αντιπολίτευση να γίνει ουρά του σε ότι μέτρα αναγγέλλει.
Ο Ερντογάν αν και είναι απολύτως όμοιος με τον Ετσεβίτ του 1999 (δικοί του έφτιαχναν τις χάρτινες πολυκατοικίες μέσω κρατικού σχεδίου και το κράτος του είναι ανύπαρκτο να διασώσει παγιδευμένους όπως και τότε), εν τούτοις φαίνεται ικανός να το εκμεταλλευτεί υπέρ του λίγο πριν τις κάλπες του Μαίου.
Οι σεισμοί του 1999 έδωσαν την εξουσία στον Ερντογάν, οι σεισμοί του 2023 μπορεί να τον κρατήσουν σε αυτήν.