Περίπου 10.000 εργαζόμενοι κάθε χρόνο υποφέρουν από μερική παράλυση δακτύλων

Θύματα του συνδρόμου Ωλένιας Νευρίτιδας είναι 10.000 άνθρωποι παραγωγικής ηλικίας (30 – 60 ετών) κάθε χρόνο, ειδικά τα άτομα που κάνουν χειρωνακτική εργασία αλλά και όσα δουλεύουν σε υπολογιστές κ.λπ. σύμφωνα με όσα ανέφεραν οι επιστήμονες στο 75o  Συνέδριο της Ελληνικής Εταιρείας Ορθοπαιδικής Χειρουργικής Τραυματιολογίας,  το οποίο έγινε στην Αθήνα (2-5 Οκτωβρίου).  

Το σύνδρομο αυτό παρουσιάζει μερική παράλυση σε δάκτυλα και παλάμη του χεριού και έχει σημαντική επίπτωση  στην υγείας των εργαζομένων καθώς ο πόνος στον αγκώνα ή το μούδιασμα στο μικρό κυρίως δάκτυλο και τον παράμεσο δυσκολεύουν την καθημερινότητα τους.

Η  συχνότητα εμφάνισης του συνδρόμου  φθάνει το 1%, ενώ σε άτομα που χρησιμοποιούν εργαλεία με κλειστούς τους αγκώνες φθάνει το 1,4%-12,00% (μ.ο.4,1%) και στους παχύσαρκους ασθενείς το 1,3%-16,00%(μ.ο. 4,3%).

Όπως μας εξηγεί ο χειρουργός ορθοπεδικός-μικροχιρουργός χεριού Δρ. Ιωάννης Ιγνατιάδης, ο οποίος έλαβε μέρος στο συνέδριο, η έγκαιρη διάγνωση μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά τον πάσχοντα.

Όπως είπε, όταν κάποιος εμφανίσει πρώτα συμπτώματα καλό είναι να απευθυνθεί άμεσα σε ειδικό.

Η διάγνωση επιβεβαιώνεται με το testφούλ κάμψης του αγκώνα για 1 λεπτό που επιτείνει τα συμπτώματα ή με ηλεκτρομυογράφημα το οποίο όμως για να βγει θετικό πρέπει συνήθως η νόσος να είναι ήδη βαριά, ενώ στο 50% των ελαφρών περιπτώσεων μπορεί να βγει και αρνητικό.

Επίσης, μπορεί να γίνει τεστ πλήξης (επίκρουσης) του αγκώνα με σφυράκι ιατρικό ή με δάκτυλο το οποίο προξενεί αιφνίδια αίσθηση διέλευσης ηλεκτρικού ρεύματος μέσω του αγκώνα.

Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες στο συνέδριο, η μικροχειρουργική (μη τραυματική) τεχνική σε συνδυασμό με το είδος του συνδρόμου  όταν γίνεται με  σωστή μετεγχειρητική αγωγή δίνει οριστική λύση στο πρόβλημα.

Αν δεν γίνει χειρουργική αντιμετώπιση του συνδρόμου τότε θα αρχίζει να εμφανίζεται και μυϊκή ατροφία, δηλαδή να αδυνατίζουν οι μύες μεταξύ των μετακαρπίων και να διαγράφονται έντονα τα μετακάρπια οστά απογυμνωμένα από μύες, ενώ μπορεί αργότερα να χαθεί και ο έλεγχος των δυο μικρών (τελευταίων) δακτύλων.

Η σωστή μετεγχειρητική αγωγή περιλαμβάνει ολιγοήμερη σχετική ακινητοποίηση  και πρώιμη κινητοποίηση που σύντομα ακολουθείται από πρωτόκολλο ενδυνάμωσης στο φυσικοθεραπευτήριο.