Με ένα υπόμνημα πικρίας απαντά ο Λάκης Γαβαλάς στις δικαστικές αρχές.
Ο γνωστός επιχειρηματίας υποστηρίζει μεταξύ άλλων ότι τα τελευταία δύο χρόνια δίνει μάχη για να εξυγιάνει την επιχείρησή του και να ανακάμψει:
«Δυστυχώς όμως, αναφέρει, αυτές οι προσπάθειές μου ανακόπτονται και φαίνεται ότι μάλλον τιμωρούμαι, αντί να μου δοθεί ευκαιρία να τα καταφέρω, ώστε να ορθοποδήσω και πάλι και μαζί μου να ορθοποδήσουν και οι περίπου 200 εργαζόμενοι, που δούλευαν στις επιχειρήσεις μου».
Ο Λάκης Γαβαλάς αποδίδει στην οικονομική κρίση το ότι «κινδυνεύει να καταρρεύσει, αν δεν κατέρρευσε ήδη, ένα οικοδόμημα που επί πολλά χρόνια προσπάθησα να κτίσω και έκτισα.
Ακόμα και η πολυτελής διαβίωση, που μου αποδίδεται, ήταν ενταγμένη μέσα, ακριβώς, στην προσπάθεια αυτή, δηλαδή της προβολής των επιχειρηματικών μου δραστηριοτήτων».
Και συνεχίζει: «Είναι αλήθεια ότι, εξαιτίας των ανωτέρω επιχειρηματικών ατυχημάτων, οι επιχειρήσεις μου βρέθηκαν να οφείλουν κάποια ποσά. Κατέφυγα στην προστασία του άρθρου 99, όπου αυτό ήταν δυνατό. Δυστυχώς δεν ήταν παντού».
Σε άλλο σημείο κάνει λόγο για «ταπείνωση» από την αρχή που διέταξε τη σύλληψή του:
«Η αρχή που διέταξε τη σύλληψή μου, γνώριζε το γεγονός ότι είχα δικαστήριο και, εν τούτοις, δεν κίνησε, μαζί, και τις δύο δικογραφίες, ώστε να δώσω λόγο ενιαία ή διαδοχικά. Επέτρεψε, αν δεν προκάλεσε, την ταπείνωσή μου, τον διασυρμό μου, την ταλαιπωρία μου, μόνο και μόνο, κατά τη γνώμη μου, για να βγει προς τα έξω κάποιο μήνυμα».
«Ο Τύπος διακηρύσσει» συνεχίζει ο επιχειρηματίας «ότι όλα αυτά γίνονται για να σπεύσουν οι οφειλέτες να ρυθμίσουν τις οφειλές τους, εν τούτοις, στην περίπτωσή μου, αυτό δεν έγινε σεβαστό...με τη βοήθεια γνωστών και φίλων, που έσπευσαν να με συνδράμουν, τα κατάφερα.
Ετσι εμφανίστηκα στον ανακριτή... έχοντας ρυθμίσει την οφειλή μου και προκαταβάλει το πληρωτέο κατά τον νόμο ποσό. Παρά ταύτα, επειδή, λέει, η υπόθεσή μου βρισκόταν στην ανάκριση... έπρεπε να εξοφληθεί όλο το ποσό. Αλήθεια, ακολουθήθηκε αυτή η γραμμή σε κάποιον άλλο συλληφθέντα;».
Υποστηρίζει τέλος ότι, εάν ήταν ύποπτος φυγής, θα είχε σπεύσει να κρυφτεί.
Ο Τραμπ και οι πανίσχυρες ΗΠΑ
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το 1945, οι χώρες της Δύσης αποφάσισαν να αφήσουν τις ΗΠΑ να ηγούνται ώστε σε παγκόσμιο επίπεδο πια να οικοδομηθεί η ευημερία με το άνοιγμα των αγορών και η υπεράσπιση της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου.
Οι δημοκρατικές χώρες προχώρησαν σε σπουδαίες εμπορικές συμφωνίες, οι ΗΠΑ χρηματοδότησαν χώρες που είχαν καταστραφεί, δημιουργήθηκε το ΝΑΤΟ για να εξασφαλίζει την ειρήνη.
