Τα δυο μηνύματα που μας δίνει το έργο στον Βοτανικό (Αυτός που μπορεί και αυτός που φρενάρει)

Για να είμαι ειλικρινής δεν πίστευα ποτέ ότι θα προχωρούσε το μεγάλο και εμβληματικό έργο της διπλής ανάπλασης στον Βοτανικό και την Λεωφόρο Αλεξάνδρας. Με την μοναχική μου φωνή, είχα αρθρογραφήσει πολλές φορές και με θέρμη. 

Είχα τονίσει πως δεν πρόκειται μόνο για ένα γήπεδο ποδοσφαίρου αλλά για μια τεραστίων διαστάσεων αισθητική παρέμβαση που θα άλλαζε έναν λασπότοπο μόλις 2 χιλιόμετρα από την πλατεία Ομονοίας.

Δεν πίστευα ότι θα γίνει το παραμικρό δεδομένου ότι:

α) Ο ΣΥΡΙΖΑ και ο κ. Τσίπρας προσωπικά είχαν προσφύγει στο ΣτΕ και το είχαν μπλοκάρει. Καταστράφηκε τότε η εταιρεία Βωβός, απολύθηκαν 3,000 εργαζόμενοι για να πολεμήσουμε το κεφάλαιο και την όποια κυβέρνηση.

Θυμηδία προκάλεσε πολύ αργότερα η εξαγγελία ΣΥΡΙΖΑ ότι θα γίνει τελικά το γήπεδο του ΠΑΟ στο Γουδή. Το είπαν για να δικαιολογήσουν το φρενάρισμα που έκαναν, χωρίς να εξηγούν φυσικά γιατί ο Βοτανικός να παραμείνει βαλτότοπος.

β) Κανείς από τους υπευθύνους του έργου (Δήμαρχοι, Υπουργοί, ο ίδιος ο ΠΑΟ κ.α.), δεν μπορούσαν να βγάλουν άκρη. Όλοι το ήθελαν τίποτε δεν μπορούσαν να κινήσουν.

Στο μεταξύ, πέραν της φοβερής σε έκταση ανάπλασης που θα αλλάξει την Αθήνα, δείτε το και αθλητικά. Η ΑΕΚ με το νέο της γήπεδο έχει μέσο όρο εισιτηρίων 28.000/αγώνα (!), ο Ολυμπιακός 22.000 και ο δύσμοιρος ΠΑΟ που πάει για πρωτάθλημα μόλις 11.000. Γιατί; Γιατί η Λεωφόρος έχει λίγες θέσεις ενώ για να παρκάρεις πρέπει να ανέβεις σε πεζοδρόμια στην Πανόρμου κι αν βρεις.

Το γεγονός λοιπόν ότι πλέον μπήκαν συνεργεία και το έργο ξεκίνησε είναι η αφορμή για δυο σχόλια. Πρώτον για την εκπληκτική ικανότητα του Κώστα Μπακογιάννη να παράγει έργο. Αυτός έλυσε τον Γόρδιο Δεσμό. Και δεύτερον η εξ ίσου εκπληκτική ικανότητα του Τσίπρα να φρενάρει και να υπονομεύει ότι μπορεί (και χωρίς λόγο...) και μετά να παριστάνει τον αδιάφορο λες και δεν το έκανε ποτέ.