Ότι συμβαίνει σήμερα στην Ουκρανία, έχει συμβεί πριν λίγα χρόνια στην Τσετσενία. Εκεί οι Τσετσένοι αρχικά κατατρόπωσαν ένα σύνταγμα τεθωρακισμένων αιφνιδιάζοντας τους Ρώσους. Στη συνέχεια όμως οι Ρώσοι επιτέθηκαν σε αμάχους με σφαγές, βασανισμούς και θηριωδίες για να κάμψουν το φρόνημα των Τσετσένων και τα κατάφεραν. Μετά τοποθέτησαν δική τους κυβέρνηση.
Καταγγέλθηκαν και τότε οι φρικτές πράξεις ωμότητας των Ρώσων αλλά η παγκόσμια κοινή γνώμη δεν ασχολήθηκε, η Τσετσενία ήταν κάπου μακριά.
Δεν έχει συμβεί το ίδιο όμως με την Ουκρανία, ίσως επειδή είναι χώρα της Ευρώπης και μάλιστα η μεγαλύτερη σε έκταση. Ο Πούτιν έκπληκτος διαπιστώνει ότι ολόκληρος ο πλανήτης τον παρακολουθεί και τον σχολιάζει.
Καθημερινά, όποιος έχει smartphone (και περίπου 3 με 4 δισεκατομμύρια άνθρωποι εκτιμάται πως έχουν) μπορεί να δει τι συμβαίνει στην Ουκρανία και να εκφράσει απόψεις μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης. Έτσι η Ρωσία της δικτατορίας και της ανελευθερίας, δεν μπορέι να κρύψει τίποτε πια από τον ελεύθερο κόσμο.
Εικόνες από την Μπούτσα με νεκρούς εντελώς ανυπεράσπιστους ανθρώπους που βασανίστηκαν και εκτελέστηκαν με δεμένα χέρια,στο σύνολο του διεθνούς Τύπου, προκαλούν αποτροπιασμό. Εικόνες στις οποίες θα προστεθούν κι άλλες όσο οι Ρώσοι εγκαταλείπουν περιοχές αφήνοντας ερείπια και πτώματα πολιτών ΟΠΩΣ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΤΣΕΤΣΕΝΙΑ.
Ωστόσο, η παγκόσμια καθημερινή ενημέρωση για την χούντα Πούτιν και τα εγκλήματα πολέμου δεν σημαίνει τίποτε για τη Ρωσία. Εκεί η κουλτούρα της χώρας έχει να κάνει με την δύναμη της εξουσίας και όχι με το ήθος και τις αξίες. Για τον Πούτιν και το περιβάλλον του ο ισχυρός μπορεί να δολοφονεί, να εκτοπίζει, να αδικεί, να φυλακίζει, να καταχράται τον πλούτο των άλλων κ.ο.κ. Η φρίκη που σκορπούν και βλέπουμε όλοι μας δεν τους ενδιαφέρει. Ας βλέπουμε.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
