Η κρίση στον ΣΥΡΙΖΑ δεν οφείλεται στον Κασσελάκη. Είναι μια κρίση που θα ερχόταν έτσι κι αλλιώς και έχει τις ρίζες της στην Βαβέλ που ήταν ο ΣΥΡΙΖΑ (στα 1.000 μέλη, 1.200 απόψεις) και κυρίως στην πλήρη ανικανότητα Τσίπρα. Οι παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, γνώριζαν χρόνια τώρα, ότι ο Τσίπρας ήταν ένας Ιανός.
Το ένα του πρόσωπο ήταν: Ένας εντελώς ανίκανος "ηγέτης" να αξιοποιήσει την μοναδική ευκαιρία να εδραιωθεί η Αριστερά ως κόμμα εξουσίας, Πήγε στο 36% από συγκυρίες. Έγινε 31,5% ως αντιπολίτευση αλλά κυβέρνηση σε αναμονή.
Αδιαφόρησε να αξιοποιήσει αυτή την δεύτερη ευκαιρία που του έδωσαν πι πολίτες. Το πήγε στο 17% και όλα τελείωσαν. Επί 15 χρόνια αρχηγός, με φοβερές ευκαιρίες να δημιουργήσει ένα κόμμα ανταξιο των καιρών και δεν έκανε τίποτε απολύτως. Δεν μπορούσε. Μόνο έβγαζε εμπρηστικούς λόγους.
Το άλλο του πρόσωπο θύμιζε τον Ελ Σιντ που αν και νεκρός τον έβαλαν πάνω σε ένα άλογο να τρέχει, οι εχθροί νόμιζαν ότι ζούσε και εγκατέλειψαν. Πολιτικά Ελ Σιντ ο Τσίπρας αλλά συνένωνε τους πάντες στο κόμμα με την βοήθεια βέβαια και της εξουσίας που τους βόλευε όλους.
Με λίγα λόγια με ή χωρίς Κασσελάκη ο ΣΥΡΙΖΑ θα βίωνε την αποδρομή του. Απλώς ο Κασσελάκης είναι το κερασάκι στην τούρτα. Δεν τους έφταναν όλα όσα τους διαλύουν ήρθε και αυτός να το κάνει Δελφινάριο. Αλλά ποτέ το πρόβλημα δεν ήταν αυτός.
Τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ η μάχη γίνεται για το ποιος θα κρατήσει τη σφραγίδα του κόμματος, άρα και την ετήσια κρατική επιδότηση, που είναι απαραίτητη για να υπάρχουν. Οι περί τον Κασσελάκη θέλουν κόμμα Κεντροαριστερό. Οι απέναντι θέλουν τον παλιό κλασικό ΣΥΡΙΖΑ. Και οι δυο θέλουν να χωρίσουν οριστικά, αλλά προέχει ποιος θα έχει την σφραγίδα και το ταμείο.
Και κάτι τελευταίο για τον Τσίπρα που ο Μαραντζίδης έλεγε ότι είναι τους ύψους των Κ. Καραμανλή και Α. Παπανδρέου και άρα θα... ξανακυβερνήσει. Που είναι τώρα που διαλύεται ο χώρος; Ο Ελ Σιντ κατέβηκε από το άλογο.