Δεν είναι η πρώτη φορά που νεαροί άνθρωποι δολοφονούν δεκάδες συνανθρώπους τους σε σχολεία ή πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Σχεδόν ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ, από το 1997 και μετά, μαθητές ή φοιτητές σκορπούν το θάνατο, ανοίγοντας πυρ κατά συμμαθητών τους, δασκάλων ή υπαλλήλων. Έχουμε λοιπόν μια πραγματικότητα που, ταυτόχρονα, για τις ΗΠΑ είναι και… μοναδικότητα. Στην Ευρώπη, ας πούμε, δεν υπήρξε ποτέ ένα τέτοιο κρούσμα. Τι ακριβώς συμβαίνει; Γιατί;
Πρώτα απ’ όλα, ας αναλύσουμε την ψυχοσύνθεση των δραστών. Σύμφωνα με ψυχολόγους – ψυχοθεραπευτές, είναι άνθρωποι που ΣΧΕΔΙΑΖΟΥΝ αυτό που κάνουν με ψυχραιμία και νηφαλιότητα. Είναι άνθρωποι δηλαδή που ΜΠΟΡΟΥΝ να εγκληματήσουν κατά αθώων χωρίς κανέναν απολύτως ενδοιασμό. Με μια λέξη: ΑΝΗΘΙΚΟΙ. Άλλοι χτυπούν και κλέβουν 10 δολάρια από μια 80χρονη, άλλοι βιάζουν μια μοναχική τρομαγμένη κοπέλα, άλλοι οπλίζονται και δολοφονούν. Οι επιστήμονες λένε ότι τελικά υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι «που μπορούν να διαπράξουν έγκλημα, αδυνατώντας να αξιολογήσουν και να διαχειριστούν καταστάσεις». Άνθρωποι που, όταν φτάσουν στο φόνο, κυριαρχούν πρωτόγονα συναισθήματα, τίποτε και κανείς δεν αξίζει, είναι τα ένστικτα και ο (αναίτιος) θυμός που τους κατευθύνουν.
Όλοι μας έτσι είμαστε φυσικά. Στο DNA μας υπάρχουν ακόμη «πρωτόγονα ένστικτα, ορμές και επιθυμίες». Όμως αυτά απομονώνονται μέσα από την οικογένεια, το… σχολείο (όχι πάντως το αμερικανικό) και τις κοινωνικές πιέσεις. Τι συμβαίνει και μόνο στις ΗΠΑ γεννιούνται δολοφόνοι από τέτοια ηλικία; Η οικογένεια δεν λειτουργεί. Το σχολείο δεν λειτουργεί. Στην ίδια δε κοινωνία είσαι ελεύθερος «να οπλοφορείς, να πετύχεις ή να συνθλιβείς».
Είναι φανερό ότι στις ΗΠΑ οι νέοι άνθρωποι οδηγούνται γρήγορα στη μοναχικότητα, πιέζονται υπερβολικά, ενώ η αμερικανική κουλτούρα επιτρέπει να αγοράζεις ό,τι όπλο θέλεις — όπλο που σαφώς είναι για να πυροβολήσεις έναν άλλο άνθρωπο, «αν σ’ ενοχλήσει».
Μάλλον γι’ αυτό σκότωσε τους 32 αθώους ο τελευταίος Αμερικανός δράστης τέτοιου μακελειού. Τον ενοχλούσαν όλοι τους για τα δικά του αδιέξοδα. Γι’ αυτό και στο σημείωμα που άφησε έγραψε: «Εσείς με οδηγήσατε εδώ…».
Από το βιβλίο ''ΜΙΣΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ'' του ΑΝΔΡΕΑ Γ. ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ
Εκδόσεις ΓΙΑΝΝΗΣ ΣΚ. ΠΙΚΡΑΜΕΝΟΣ
