Μπορεί και να το έχετε παρατηρήσει. Ιδιοκτήτες μικρών συνεργείων αυτοκινήτων βγάζουν σίγουρα πολύ περισσότερα χρήματα από πολλούς γιατρούς. Κυριολεκτικά δεν προλαβαίνουν τους πελάτες τους.
Ηλεκτρολόγοι σίγουρα βγάζουν περισσότερα χρήματα από τους νέους δικηγόρους. Και υδραυλικοί δεν μπορούν να έρθουν αυθημερόν για μια βλάβη στο σπίτι γιατί έχουν πολλά ραντεβού πριν.
Η τεχνική εκπαίδευση έχει τα χρήματα σήμερα, αλλά στην Ελλάδα δεν το έχουμε κατανοήσει. Εδώ έχουμε θεοποιήσει "το χαρτί του Πανεπιστημίου" (υποπτεύομαι για να μπει στο παιδί στο Δημόσιο) και περιφρονούμε τις ανάγκες της αγοράς που μπορούν να προσφέρουν μόνιμη και σοβαρή επαγγελματική αποκατάσταση.
Δείτε: Σε όλες τις χώρες του ΟΟΣΑ πλην της Ελλάδας, στην ανώτατη εκπαίδευση εισάγεται κατά μέσον όρο το 33% των αποφοίτων από τα λύκεια, (ένας στους τρεις), ενώ στην Ελλάδα εισάγεται το 75% (τρεις στους τέσσερις!). Είναι ξεκάθαρο ότι τα παιδιά πρέπει να τα οδηγήσουμε στην πλήρη επαγγελματική κατάρτιση γιατί δεν το κάνουμε;
Φαίνεται ότι δεν το θέλουν πρώτοι και καλύτεροι οι ίδιο οι πανεπιστημιακοί. Το νέο νομοσχέδιο Κεραμέως αυτό ακριβώς επιδιώκει: ΛΙΓΟΤΕΡΟΙ εισακτέοι στα ΑΕΙ σημαίνει περισσότεροι στα Κέντρα Επαγγελματικής Κατάρτισης. Αυτό δεν αρέσει στα Πανεπιστήμια που χρηματοδοτούνται με βάση τον αριθμό των φοιτητών
Είναι λυπηρό αλλά η χώρα ενώ μπορεί να δώσει δουλειά σε πολλούς νέους μοιράζοντας σωστά την κατάρτιση με βάση τις ανάγκες της αγοράς τι κάνει; Δίδει πτυχία ανεργίας. Έτσι καταντήσαμε πτυχιούχοι πανεπιστημίου, ακόμη και κάτοχοι masters να πηγαίνουν στα 30 τους σε... ΙΕΚ για να μπορέσουν με το χαρτί που θα πάρουν, να εργαστούν εκεί που υπάρχουν κενές θέσεις εργασίας.
ANΔΡΕΑΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
