Αν ο πλανήτης κάνει reset από τα χαμηλά, θα έρθουν ανεξέλεγκτες κοινωνικές συγκρούσεις

Η ανθρώπινη κοινωνία της ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ κλονίζεται συθέμελα. Ο άνθρωπος ξεπέρασε με μεγάλες επιπτώσεις τα όρια που αντέχει ο πλανήτης. Χρειάστηκε μια πανδημία κορωνοϊού για να το συνειδητοποιήσουμε.

Υπερβολή δεν είναι να καθορίζονται οι τιμές παγκόσμιων προϊόντων όπως το πετρέλαιο (και όχι μόνο), από φήμες, στημένους σχεδιασμούς και παιχνίδια του παρασκηνίου; Υπερβολή δεν είναι στον 21ο αιώνα να εκλέγονται ανίκανοι τυχοδιώκτες τύπου Τραμπ και Τζόνσον;

Υπερβολή δεν είναι τα διάφορα Funds και όχι τα κράτη - που εκτυπώνουν και το χρήμα... - να καθοδηγούν την παγκόσμια οικονομία; 

Τους τελευταίους δυο μήνες λοιπόν, ο πλανήτης Γη "ξεκουράζεται" από αυτή την καθολική ανθρώπινη υπερβολή. Οι πόλεις αναπνέουν χωρίς νέφη. Η ατμοσφαιρική ρύπανση υποχωρεί ραγδαία. Τα ψάρια επέστρεψαν στα πρώην βρώμικα νερά των καναλιών της Βενετίας που βιώνει χωρίς τουρίστες μια ασύλληπτη αρμονία στην καθημερινότητα της.

Όμως, αυτή η βίαιη επιστροφή του πλανήτη σε αυτούς τους υγιείς ρυθμούς έχει τεράστιο οικονομικό και κοινωνικό κόστος. Στις πνιγμένες από τα νέφη πόλεις, είχαν πουληθεί τα αντίστοιχα αυτοκίνητα.

Για τα εκατομμύρια τουριστών της Βενετίας εργάζονται εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στις αεροπορικές εταιρίες, τα ξενοδοχεία, στην εστίαση, στα εκατοντάδες κρουαζιερόπλοια που καταφθάνουν, στα ταξιδιωτικά γραφεία.

Οι χαμηλές τιμές στο πετρέλαιο αφανίζουν μικρές και μεγάλες εταιρείες με τεράστιο αριθμό απολύσεων. Οι άνθρωποι μέσω της ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗΣ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ έστησαν την σημερινή παγκόσμια οικονομία. Αν θα πάμε σε μια επανεκκίνηση της από τα "χαμηλά", οι κοινωνικές συγκρούσεις θα είναι τεράστιες, με ανυπολόγιστο αριθμό ανέργων στους δρόμους και κυβερνήσεις σε αδιέξοδα.

Συνεπώς ναι: Μετά την κρίση δεν θα ξαναβρεθούμε εκεί που ήμασταν, με έναν αυτόματο τρόπο. Μέχρι το τέλος του έτους η οικονομία δεν θα έχει ανακάμψει (και βλέπουμε). Και ήδη υπάρχει μια ριζική, επανεκτίμηση των πάντων. Οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν εύκολα στην ξέφρενη ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΚΗ τους καθημερινότητα στην οποία στηριζόταν το παγκόσμιο οικονομικό μοντέλο. 

Σε μια τέτοια περίπτωση όμως, έρχονται μεγάλες κοινωνικές συγκρούσεις, αφού η υποχώρηση από την ΥΠΕΡΒΟΛΗ σημαίνει ασύλληπτο αριθμό λουκέτων και απολύσεων. Τι θα μας συμβεί τελικά; Θα επιστρέψουμε στην φούσκα του υπερκαταναλωτισμού καταστρέφοντας τον πλανήτη, ή θα μπούμε σε εποχή διόρθωσης με μεγάλες κοινωνικές επιπτώσεις;

Ο σημερινός καπιταλισμός που τις τελευταίες δεκαετίες λειτουργεί ανεξέλεγκτα περιμένει και αυτός να δει τι θα (του) συμβεί. Κανείς δεν είναι σε θέση να προετοιμάσει την επόμενη ημέρα.