Το ΠΑΣΟΚ του ενός

Το ΠΑΣΟΚ θα τα καταφέρει;

Μετά από δυο εκλογικές μάχες το ΠΑΣΟΚ παραμένει ένα κόμμα χωρίς όργανα, όπου για τα πάντα αποφασίζει ένας: Ο αρχηγός. Πάντοτε στο ΠΑΣΟΚ αποφάσιζε ο αρχηγός (το κόμμα ήταν του Ανδρέα Παπανδρέου) αλλά κρατούσαν τα προσχήματα. Όλες οι αποφάσεις εμφανιζόντουσαν ως αποτέλεσμα "δημοκρατικών" διαδικασιών η έστω σύνθεσης απόψεων. Έρχεται ο Γ. Παπανδρέου όμως και πετά το φύλο συκής. Διοικεί το κόμμα χωρίς να ρωτά κανέναν. Καταργεί τα όργανα. Φέρνει τους φίλους του. Καταχρεώνει το ταμείο ακόμα και με προσωπικά έξοδα. Το ΠΑΣΟΚ χάνει οριστικά την επικοινωνία του με την βάση. Γίνεται ένα κόμμα του ρετιρέ ολίγων στελεχών που ζουν μεταξύ υπουργικής καρέκλας και τηλεπαραθύρων. Μακράν της κοινωνίας.

Ο καταστροφικός Γ. Παπανδρέου φεύγει. Έρχεται ο Ε. Βενιζέλος. Και τι κάνει; Συνεχίζει την μονοκρατορική διοίκηση του προκατόχου του. Όργανα δεν λειτουργούν. Η κομματική καθημερινότητα αποφασίζεται αυστηρά από τον ίδιο. Το ΠΑΣΟΚ είναι πάντα το κόμμα του (εκάστοτε) αρχηγού.

Μέχρι πρότινος η παντελής απουσία δημοκρατικών λειτουργιών δεν πολυπείραζε.Υπήρχε η εξουσία που την νέμονταν, όλοι ήσαν τακτοποιημένοι.  Όμως η συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ σε κυβέρνηση χωρίς τα πρωτοκλασσάτα στελέχη, αλλάζει τις ισσοροπίες. Οι συγκρούσεις είναι πλέον σκληρές και καθημερινές. Στελέχη όπως οι Λοβέρδος Χρυσοχοίδης, Ευθυμίου κ.α. δεν εννοούν να ανεχθούν τον Βενιζέλο στο προσκήνιο και τους ίδιους παροπλισμένους. Και έχουν εξεγερθεί.

Το ΠΑΣΟΚ παραμένει ένα κόμμα της καρέκλας. Τα στελέχη του δεν διαφωνούν στο ιδεολογικό πλαίσιο (που σήμερα είναι στο απόλυτο μηδέν), ούτε στους τρόπους επικοινωνίας με την βάση για επανασυσπείρωση. Διαφωνούν μόνον για τις καρέκλες.

Ο κ. Βενιζέλος έχει ένα άδειο σακί για κόμμα, στελέχη τελειωμένα δίπλα του, 130 εκατ. ευρώ χρέη, έναν νεκρό οργανισμό που θα προσπαθήσι να τον αναστήσει... Θα μπορέσει; Φαντάζει τραγικά δύσκολο.

                        molonoti.gr